Het grootseminarie verhuisde in 1839 naar Haaren.
Mgr. Den Dubbelden richtte het doofstommeninstituut in Herlaer op. Op 15 september 1840 vertrokken vijf Zusters van de Choorstraat naar het instituut. Martinus van Beek onderrichtte de zusters in gebarentaal en in het lesgeven aan doofstommen. In 1868-1869 werden er een meisjes- en een jongensvleugel aangebouwd, alsmede een drukkerij en een kapel.
De zusters openden na korte tijd een hostiebakkerij en werkten er tot 1910, toen het onderwijs aan doofstommen naar Sint-Michielsgestel werd verplaatst.
In 1845 kwamen de Broeders van Maastricht naar het Instituut voor Doven in Herlaer. Ook zij vertrokken in 1910 naar het nieuwe gebouw in Sint-Michielsgestel.
Op 2 januari 1925 begonnen de zusters in een vleugel van Oud-Herlaer een internaat met blo-onderwijs voor geestelijke gehandicapten. Al op 1 september 1926 werd de blo-school overgeplaatst naar Udenhout.
Tussen 1912 en 1919 fungeerde het kasteel als abdij voor de Benedictinessen van Jouarre, die uitgeweken waren voor de antikatholieke wetten in Frankrijk.
In 1919 ging het huis Herlaer over in handen van de Weense Zusters, die in omringende dorpen zieken gingen verplegen. In een – thans niet meer bestaande - vleugel vonden enkele hoogste klassen van het kleinseminarie van de Missionarissen van het H. Hart uit Tilburg onderdak van 1921-1923.
De Sociëteit SMA huurde de gebouwen in 1926 van de Weense Zusters, die in een afzonderlijk gebouw hun klooster met kapel hadden. De sociëteit begon hier met de eerste drie klassen van de humaniora. Enige zusters namen de huishouding voor de studenten voor hun rekening.
In 1937 vernielde een grote brand het achttiende-eeuwse gedeelte, het zusterhuis. Spoedig verrees een nieuw klooster met een nieuwe kapel, waarschijnlijk van architect J. van Halteren.
De communiteit SMA vertrok in juli 1954 naar Cadier en Keer. In 1955 kwam er een observatiekliniek voor kinder- en jeugdpsychiatrie. Het klooster Herlaer is op 30 juni 1966 gesloten. De Weense Zusters vertrokken naar Bakel. Alle kloostergebouwen zijn in 1972 gesloopt. De observatiekliniek verhuisde in 1975 naar Vught. Het oude huis is later geheel gerestaureerd en de omgeving is heringericht als particulier landgoed. De vleugel van Van Halteren bestaat nog.
Bron: Jan Smits, Vademecum van religieuzen en hun kloosters in Noord-Brabant. Alphen a/d Maas, 2010
Reactie toevoegen