Het rijke roomse leven in brabant 1900-1970

De Missionarissen van het H. Hart van Jezus MSC

Paters & Nonnen

De “Rooi Harten”, zo noemden de Tilburgers de Missionarissen van het H. Hart van Jezus vanwege het rode hart dat ze oorsponkelijk op hun zwarte toog droegen. In 1882 had de congregatie zich in Tilburg gevestigd. De congregatie had Frankrijk, waar ze oorspronkelijk vandaan kwam, moeten verlaten onder druk van de anti-kerkelijke politiek van de Franse regering.

De congregatie van de Missionarii Sacratissimi Cordis Jesu was in 1845 gesticht in Issoudun (F.) door de lokale pastoor Jean Jules Chevalier(1824-1907). Die stichtte nog twee aartsbroederschappen, die van het Allerheiligst Hart en die van de Dochters van Onze Lieve Vrouw van het H. Hart (FDNSC), beide met groot succes. Ook de congregatie van de Missionarissen van het H. Hart werd op een gegeven moment tot aartsbroederschap verheven, in 1872. Twee jaar later volgde de pauselijke goedkeuring van de constituties.

Vanuit Rome kreeg de congregatie in 1881 de opdracht om missie-arbeid te gaan verrichten. Men kreeg de eilandengroepen van Melanesië en Micronesië en het eiland Nieuw-Guinea toebedeeld. De paters en broeders van MSC werkten in de missie nauw samen met de Dochters van Onze Lieve Vrouw van het H. Hart. In Tilburg werd in 1890 een missiehuis gebouwd dat fungeerde als apostolische school (de eerste fase van de priesteropleiding) en vanaf 1894 ook als bestuurscentrum van de noordelijke provincie van de congregatie. Die was in 1894 gevormd door de kloosters in Tilburg, Antwerpen en Salzburg.

Nederlandse leden van de congregatie hebben de missie ter hand genomen in de Molukken en Nederlands Nieuw Guinea (1902), Oceanië (1905), de Filippijnen (1908), Brazilië (1911), Celebes (1919), en Midden-Java (1921).

In 1960 was de congregatie actief in Nederlands Nieuw-Guinea, Menado, Ambon, Java, Rabaul (Oceanië), Papoeasie (Engels Nieuw-Guinea), de Gilberteilanden en Samarai (Oost Nieuw-Guinea). Maar naast de missie overzee deed de congregatie ook veel aan zielzorg in Nederland.

In 1937 telde de congregatie ruim 2.100 leden, verdeeld over zeven provincies en drie viceprovincies. In 2003 telde de congregatie ongeveer 2.300 leden in meer dan veertig landen.

In Noord-Brabant hadden de “Rooi Harten” kloosters in Eindhoven (rectoraat en klooster parochie Sint Jozef Tivoli); in Haaren (Huize Gerra); in Oosterhout (noviciaat); in Sint-Michielsgestel (Nieuw-Herlaer) en in Tilburg (Missiehuis-klooster).

Buiten Noord-Brabant waren er kloosters in Arnhem, Berg en Dal, Den Haag, Driehuis-Velsen, Heerlen, Nijmegen, Rotterdam, Sittard, Stein en Wijhe.


Foto’s
  • Jean Jules Chevalier(1824-1907). Bron: Wikipedia.
  • Een onbekende missionaris van het H. Hart, 1898. Fotograaf: Pierre Weijnen. Origineel: Collectie  Markiezenhof, Bergen op Zoom. Bron: Katholiek Documentatie Centrum, fotonr. 6A505.
  • Boxtel, broeder Van Breugel, missionaris van het H. Hart, bij zijn vertrek naar Nieuw-Guinea, 1904. Bron: Katholiek Documentatie Centrum, fotonr. 1A15829.
  • Tilburg, zestien paters van de congregatie der paters missionarissen van het H. Hart aan de Bredaseweg bij hun vertrek naar de missie op 15 september 1910. Bron: Regionaal Archief Tilburg, fotonr. 011235.
Bronnen
13

Reacties (13)

HARRY HAM zei op 28 juli 2020 om 18:21 uur

IK HEB EEN HEER OOM GEHAD EN DIE WAS BIJ JULLIE IN DE ORDE IS OVERLEDEN IN 1961 ? IN BRAZILIE . IK ZOU GRAAG DE PLAATS WILLEN WETEN WAAR HIJ BEGRAVEN IS . DAAR JE TEGEN WOORDIG VEEL OP INTERNET KAN OP ZOEKEN ,HOE DE OMGEVING IS WAAR HIJ ZIJN DIENST UIT OEFENDE BIJ VVOORBAAT DANK HARRYHAM OVERASEWEG 55 BREDA

Norah zei op 29 juli 2020 om 11:52 uur

Beste Harry,

U kunt het beste informatie bij de congregatie zelf inwinnen >>>
website -Missionarissen van het H. Hart-
Dit staat hierboven. Er is ook een contactadres en een telefoonnummer op vermeld.
Mvg.

A.J. Moraal zei op 5 februari 2021 om 20:07 uur

Ik heb gebruik mogen maken van het orgel, om te studeren. Was gelegerd in de naast gelegen Kromhout kazerne

Thijs de Leeuw zei op 8 februari 2021 om 15:53 uur

Dank voor je reactie, A.J. Moraal. In welke jaren was dit eigenlijk en wat herinner je je nog van de missionarissen?

A.J. Moraal zei op 9 februari 2021 om 10:05 uur

Ik ben in maart 1983 voor twee maanden in Kromhout kazerne gelegerd geweest. Al snel ' ontdekte' ik de kapel. Ik was er heel welkom om te studeren op het orgel. De oud missionarissen waren bijzonder aardige mannen. Vaak kwam er iemand in de kapel kijken en luisteren. Warme herinneringen aan!!

Thijs de Leeuw zei op 10 februari 2021 om 08:47 uur

Wat mooi dat de missionarissen zo gastvrij waren, dank dat je er nog wat meer over wilde vertellen!

PJPJanssens zei op 27 april 2021 om 18:56 uur

Dag, mijn verre oudoom - (Heeroom) Bernard van Riel (1877-1921), broer van mijn overgrootvader, behoorde tot de eerste groep missionarissen die in 1908 naar de Filipijnen is vertrokken. Van hem is de correspondentie bewaard gebleven naar zijn familie dat een periode beslaat van 1895 tot 1921. Het is de periode van zijn seminarie tot kort voor zijn overlijden in Manilla. Hij overleed net toen hij " vakantie " wilde vieren met als doel om nog eenmaal naar zijn familie in Tilburg terug te kunnen keren. Zover is het niet meer gekomen. Hij heeft het niet gemakkelijk gehad- om meerdere redenen. Er was tekort aan ongeveer alles en hij wist ook niet of hij ooit zijn doel zou bereiken met betrekking tot de verspreiding van het geloof. De brieven geven, hoewel zeer eenvoudig geschreven, een prachtig tijdsbeeld van devotie en (ouderlijk) ontzag- afgezet tegen een scala aan ontberingen. Ik ben zelf decennia na zijn dood geboren, maar ik heb de foto's en brieven bewaard. Zoals in zoveel Brabantse families wemelde het in de familie van priesters, pastoors en nonnen, waar destijds met ontzag en trots naar werd opgekeken. Vandaar ook dat deze brieven zo zorgvuldig zijn bewaard-denk ik. Hij heeft het niet makkelijk gehad en misschien bewonder ik dat nog het meeste, dat zijn leven feitelijk voor dit doel heeft gegeven. Wij kunnen ons dit in de huidige tijd niet meer zo voorstellen..

Thijs de Leeuw zei op 27 april 2021 om 19:21 uur

Dank, P.J.P. Janssens, voor deze bijdrage. Wat prachtig dat je deze brieven en foto's, een waardevol stuk familiegeschiedenis, nog hebt bewaard. Inderdaad zijn zulke documenten ook van betekenis voor een bredere kenschets van de samenleving en cultuur destijds, waaronder dus de opvallend grote betrokkenheid van Nederlandse katholieken bij het wereldwijde katholieke missiewerk. Je maakt ons wel nieuwsgierig kortom. Als je ons wat scans van deze documenten zou willen sturen, ter info óf om ze ook hier bij je reactie te plaatsen... ze zijn welkom! Hartelijke groet en vertel hier vooral eens verder over de belevenissen van je oudoom in de missie.

PJPJanssens zei op 27 april 2021 om 20:25 uur

Dag Thijs, Ik kan zeker de brieven opsturen. Ik moet ze eerst wel inscannen. Dat heb ik nog niet gedaan. Ik ben wel bezig geweest ze in Word over te schrijven. Een hele klus (maar wel bijna klaar). Het zijn 24 brieven in totaal- met heel veel kantjes geschreven tekst. Wat mij het meeste bijstond is de beschrijving van een aardbeving - en zijn visie ten aanzien van de bevolking. Verder veel tekst over voedsel en op het eind - het gebrek eraan. De slechte infrastructuur (als deze er überhaupt was) is ook iets wat me bijgebleven is. De enveloppes werden in de eerste WO geopend en voorzien van stikker " opened by censor". Het zijn simpele brieven- tekstueel eenvoudig en minder verhalend. Het gaat ook om zijn zorgen voor de familie. Een broer die geld had verloren en hij die trachtte zijn erfdeel (in bewaring bij Missiehuis) in bruikleen te geven (wat volgens mij niet gelukt is). Confreres die komen en weer gaan. Dat soort dingen. Het is geen hoogwaardige literatuur. Het was de tijd dat de post er maanden over deed - tot 1 jaar om op bestemming aan te komen. Het was de tijd dat met een voor en familie naam, woonplaats en functie (" onderwijzer") de brieven nog gewoon juist werden bezorgd. Van zijn broer - Ook heeroom (vertrokken in 1902) is ook correspondentie bewaard gebleven, maar die heb ik (nog) niet. Ik hoop deze wel te krijgen om deze te kunnen verwerken (en te bewaren). Deze heeroom (Henry) zat in Australië en had het stukken beter getroffen. Zijn bootreis alleen al is een lust om te lezen. Ik zal wat inscannen en opsturen naar info@bhic.nl. Foto's heb ik wel gescand. Als andere e-mailadres beter is, dan hoor ik het graag,

PJPJanssens zei op 1 mei 2021 om 09:50 uur

Dag, ik heb brief materiaal en foto's verstuurd naar info@bhic.nl via Wetransfer.
Bij vragen kunt U contact met mij opnemen. M vr gr PJPJanssens

Thijs de Leeuw zei op 2 mei 2021 om 12:04 uur

Heel fijn dat je dit hebt willen doen, P..J.P. Janssens. Bij vragen zal ik zeker contact met je opnemen. Ik verwacht dat je mail morgen aan mij wordt doorgestuurd. Heel benieuwd!

Henri Hulsmans zei op 6 maart 2023 om 13:58 uur

beste in de jaren 1970 ben ik geholpen geweest door pater Jan die was misjonarris en is overleden rond 1975 in steenokkerseel was hij bij julie orde zo ja ik heb een meisje van 14 jaar dat medisch niet kan geholpen

Norah zei op 6 maart 2023 om 16:42 uur

Dag Henri,

Je kunt voor dit soort vragen het beste met de orde zelf in contact treden >>>
www.misacor.nl
Mvg.

Reactie toevoegen

Je e-mailadres is privé en zal niet openbaar worden gemaakt.

Platte tekst

  • Geen HTML toegestaan.
  • Regels en alinea's worden automatisch gesplitst.
  • Web- en e-mailadressen worden automatisch naar links omgezet.