Herinneringen aan Lourdes
Basiliek van Lourdes (foto: Fczarnowski, 2010. Bron: Wikimedia commons. Creative Commons Attribution-Share Alike 3.0 Unported licentie) |
Goverdina Heerkens uit Breda
Ik denk met heel veel plezier aan het fraaie lied 'Te Lourdes op de bergen’. Dit lied werd ook op de katholieke scholen aan de leerlingen geleerd. De lichtprocessie in Lourdes begon elke avond om half negen. Het startte allemaal met het bidden van het rozenhoedje bij de grot. Daarna vertrok de processie. Iedere pelgrim droeg een brandende kaars en Nederlandse processiegangers zongen dan vrijwel altijd dat lied.
Anneke Krens uit Roosendaal
De eerste keer ging ik mee als begeleidster van een kinderbedevaart. De kinderen waren zeer eensgezind onder elkaar. Of ze nu kaal waren, een arm of een been misten of spastisch waren. De kinderen vonden de Franse boterhammen wel heel erg lekker, maar ze wisten natuurlijk niet dat die gewoon uit Nederland waren meegekomen. Het was één grote familie onder elkaar. Iedereen stond voor elkaar klaar met een blij gezicht. Geen gesnauw, geen stress of gemopper Toen ik in Roosendaal terug op het station kwam, kreeg ik een bos bloemen in mijn handen geduwd van een van de moeders van de kinderen die mee waren geweest. Een half jaar later kreeg ik van diezelfde moeder een overlijdensprentje van haar dochter.
De grot van Lourdes (Foto: © José Luiz Bernardes Ribeiro / |
Els Mathijssen-Hoefnagels uit Roosendaal
Mijn vader organiseerde in de jaren vijftig bedevaartreizen naar onder meer Banneux, Wittem en Scherpenheuvel. In de jaren zestig ging hij over op het grote werk. Hij ging busreizen naar Lourdes verzorgen. Het eerste jaar konden belangstellenden mee voor vijftiggulden voor een achtdaagse reis. Lourdesreizen bleken een gat in de markt te zijn. Soms werd er met twee bussen of meer per week naar Lourdes gereden. En dat ging de hele zomer door. Ik heb het idee dat in die tijd half de regio met de bus naar Lourdes is geweest. Er kwamen bij ons zelfs klanten uit Tilburg en pastoor Van Dam uit Oud Gastel organiseerde op deze manier zelf aparte reizen voor jonge vrouwen.
H. Lijmbach-Weijts uit Roosendaal
Ik ben nooit naar Lourdes geweest, maar wel diverse keren met mijn moeder naar Banneux. In mijn beleving was het een dorp met twee restaurants en wat souvenirwinkels. We vertrokken altijd 's morgens om 06.30 uur met de bus vanuit Hoogerheide en waren dan om 09.30 uur in Banneux, De hoogmis begon om 10.00 uur. Die werd buiten opgedragen. We kochten van tevoren kaarsen om aan te steken. Mijn moeder nam altijd zelf eten mee, want tijd voor een uitgebreide lunch was er gewoon niet. 's Middags was er een lof met ziekenzegening en soms een kruisweg."
Daarna moesten we de bus weer in. We waren dan al behoorlijk bekaf. In de bus op de weg terug werd nog flink gebeden. Maar we gingen dan langs een wegrestaurant. Bij onze binnenkomst ging het orgel al spelen en onder het genot van een trappistje werd er dan gedanst. Later is dat onderdeel van de reis uit het programma gehaald, want het bleek dat er nonnetjes waren die in de bus bleven zitten. Daarna gingen we naar Scherpenheuvel voor koffie met een wafel, want het was daar dan kermis. Vervolgens reden we naar huis. Het was altijd een heel vermoeiende, maar mooie dag.
Bron
Ad Rooms, Het Rijke Roomse Leven: Herinneringen met weemoed en weerzin, Raamsdonksveer 2002-2006
Reactie toevoegen