Wanneer je in de loop van de ochtend de mis ging bijwonen en communiceren, was eten en drinken slechts tot 12 uur van de voorafgaande nacht toegestaan. Dat leverde nog weleens problemen op, want wat te doen wanneer je ’s morgens vroeg tijdens het wassen per ongeluk een beetje water doorslikte? Of wat tandpasta?
Als onze ouders dat merkten, mochten we tijdens de mis niet te communie. Dat viel in de jaren ’50 best wel op, dus we deden ons best om niet in deze hachelijke situatie te belanden.
Natuurlijk viel er regelmatig iemand flauw tijdens de mis. Soms moest je dan even de kerk uit. Dat kwam vooral voor tijdens de kerstnachtmis. Die bestond feitelijk uit drie missen, die in totaal al gauw 2 ½ uur duurden.
Herinneringen aan het nuchter te communie gaan
Hermien Smaak-Spanjers uit Halsteren
Bron: R.P. fr. H. Randag o.f.m. en br. Berthilo FIC, Prentenboek bij de eerste Katechismus, Maastricht / 's-Hertogenbosch 1949
|
Mijn broer Piet Spanjers deed in 1938 zijn eerste heilige communie. Op de grote dag was er 's morgens al familie uit Duitsland over de vloer en ook mijn heeroom was aanwezig. Mijn moeder zei die ochtend tegen mij en mijn broer, die anderhalf jaar ouder was, dat we maar even in de voorkamer bij het heilig Hartbeeld het ochtendgebed moesten gaan bidden. In die woonkamer stond een mooie fruitmand opgetast met een tros druiven. Waarschijnlijk was dat toen een bijzonderheid want ik zei: Kijk eens Pietje, wat een lekkere druiven. Meteen stopte hij er een in zijn mond.
Braaf als ik was, zei ik tegen mijn moeder in het bijzijn van de visite dat Piet een druif had opgegeten. Toen brak er paniek uit. Hij was niet meer nuchter. Mijn moeder begon te huilen en vroeg aan heeroom of die er nog wat aan kon doen. Dat ging natuurlijk niet. Het gevolg was dat Piet de eerste communie op die dag niet meer kon doen. Ik werd ‘Eva' genoemd en vele jaren daarna, werd tijdens de voorbereidingen voor de eerste communie op school gewaarschuwd om toch vooral maar niks te eten, zelf geen druif, want er was al eens een keer een jongen...
Cor Frijters uit Rijsbergen
Ik weet nog dat een zusje van mij de eerste communie mocht doen. Je moest natuurlijk nuchter zijn, maar zij had op die ochtend het kopke van vaders ei opgegeten. Ze mocht haar communie niet doen. Drie dagen later ging het uiteindelijk wel door en zorgde ze er voor dat ze wel nuchter was natuurlijk.
Ria Hobo uit Breda
Als kind zijnde vond ik het verschrikkelijk dat je na twaalf uur niets meer mocht eten. Later werd het teruggebracht naar drie uur voordat je ter communie ging maar het bleef een hele opgave, dat nuchter zijn.
Bron van deze herinneringen
Ad Rooms, Het Rijke Roomse Leven: Herinneringen met weemoed en weerzin, Raamsdonksveer 2002-2006
Reactie toevoegen