De groep Actie voor God, die in Helmond zeer actief was, gaf gehoor aan deze oproep en richtte de Stichting Binderen op. Men richtte een oude schaapskooi in als kapel, die op 12 oktober 1941 geopend werd. Er werden tekeningen gemaakt voor een nieuw klooster, maar voorlopig nam men een boerderij tegenover de kapel als zodanig in gebruik. In 1946 kwamen de zusters Dominicanessen van Bethanië om zich hier te vestigen. Bij het inhalen van de dominicanessen stonden de staldeuren van de boerderij wijd open.
Helmond, voormalig klooster Keizerinnendaal, 2010. Foto: Collectie Jan Smits
De zusters zetten zich in voor de godsdienstige en sociale vorming van jonge meisjes in Helmond en ze zorgden voor de kapel. Het schamele woongedeelte van de boerderij werd vergroot en verbouwd en ze gaven het huis de naam Keizerinnendaal, naar het vroegere klooster.
Na drie jaar ontstond er onenigheid tussen de zusters en de Stichting Binderen: de zusters wilden liever een voogdijgesticht oprichten, de Stichting Binderen was het daar niet mee eens. Nog in 1949 besloten de zusters hun klooster op te heffen en vertrokken ze naar andere huizen.
Het huis werd daarna diverse malen verbouwd. In het stalgedeelte kwam een kleuterschool en in het woonhuis een pastorie. In november 1970 vestigden zich vijf paters Kapucijnen en drie zusters Franciscanessen van Etten - afkomstig van hun respectieve kloosters in de binnenstad - in het huis, om een nieuwe, religieuze samenlevingsvorm te zoeken. Daartoe maakten ze de bovenverdieping en de schoollokalen geschikt voor bewoning. Drie jaar later, in 1973, werd deze communiteit weer opgeheven.
Een voortuin en een flinke achtertuin omgeven het huis. Het perceel is aan een zijde bereikbaar via een fraaie toegangspoort en wordt aan het andere eind afgesloten door de bekende devotiekapel van O.L. Vrouw van Binderen.
Bron: Jan Smits, Vademecum van religieuzen en hun kloosters in Noord-Brabant. Alphen a/d Maas, 2010.
Reactie toevoegen