In september 1958 trokken we met 16 man sterk het noviciaat in, toen nog in de Blauwstraat. Er waren vier paters, en een broeder (Br Jan). Het begon met de plechtige inkleding, waarbij de familie aanwezig mocht zijn, We hadden allemaal met zorg een "kloosternaam" gekozen. We hadden een vrij soepel reglement met voldoende aandacht voor ontspanning. Eenmaal goed op weg begon na enkele maande de bouw van het nieuwe Noviciaat op de Welberg. De fraters. wij dus, mochten daarbij een handje helpen. Pater Pancratius van de Ven kwam over om de electriciteit aan te leggen en wij mochten helpen met het bikken van de gleuven in de muur voor de plastieke buizen. Het was gedurende een kouwe winter en pater econoom moedigde ons aan met het uitreiken van een extra sigaretje. Toen kwam het voorjaar en de tuin moest worden aangelegd. In overal en met de shop in de hand - onder toezicht van pater ??? werkten we dicht bij de openbare weg. De volgende dag kregen we een vermaning: we hoefden echt niet iedereen die op de fiets voorbij kwam toe te zwaaien. We gingen ook vaak voetballen op een terrein bij de Welberg... totdat de novicen-meester ontdekte dat de jonge dames van het dorp volleybal speelden terwijl wij heel fanatiek aan het voetballen waren. Het was alles bij mekaar een mooi jaar. We verkenden de hele omgeving op onze wandeltochten. Een goede twee weken voor het einde van ons jaar werd het nieuwe huis ingezegend met een plechtige H.Mis en veel gasten. Kort daarna kwamen de nieuwe candidaten voor het Novitiaat, wij deden onze eerste tijdelijke geloften en vertrokken naar Bergeyk voor onze verdere studies. Dit was rond 25 sept 1959. Jammer genoeg verlieten enkele van onze klasgenoten ons gedurende het jaar. Maar dat hoort er bij, want zo'n jaar is bedoeld als proef-jaar. Een van die mannen kwam uit Boxtel, hij was een late roeping en had al verkering gehad. Ondanks alle monastieke pogingen kon hij zijn Marietje niet vergeten... en ging naar huis. Ik ben nu een van de laatste Nederlandse Assumptionisten en we zijn allemaal in de tachtig, met pater Arno Burg die binnenkort 100 wordt. Ik heb nog steeds volop mooie herinneringen aan ons Noviciaat.

Toevoegsel: Ik kon me gisteren de naam niet herinneren van een van onze paters in het noviciaat. Het was Angelinus Engelbertink, een heel serieuze man uit Twenthe.

Bedankt voor deze mooie reactie, Jan. Meer dan 60 jaar geleden, maar zo te lezen zijn de herinneringen aan die bijzondere tijd nog springlevend. En dhr. Burg wens ik bij deze alvast een gedenkwaardige verjaardag toe, maar hoe kan dat anders met het bereiken van zo'n leeftijd! Heel bijzonder.

Eén van de paters in Steenbergen was gedurende een tijdje Richardus Beerens. Was ook een huisvriend van onze familie in Halsteren / Lepelstraat. Hij kwam regelmatig op onze boerderij en prikte dan graag een vorkje mee. Had de mis gelezen bij de bruiloft van onze ouders in 1951. Toen was hij een tijdje kapelaan in Lepelstraat. O.a. op Lepelstraat.com zijn nog foto's van hem te vinden.
Hij regelde ook allerlei basisbehoeftes voor het klooster. Kwam wel eens langs bij mijn vader met broeder- tuinman en leende dan werktuigen en vroegen of kregen adviezen. Ook lieten ze wel eens bij een boer, ook bij ons, 'een kalf in de wei meelopen'. Dat werd dan automatisch gemest en kwam het uiteindelijk in de potten van de keuken van het klooster terecht. Ook dit soort afspraken werden volgens mij door Richardus geregeld. Eén jaar heeft er ook een neef van Richardus uit Loon op Zand midden 60-er jaren in het noviciaat in Steenbergen meegedraaid. Is uiteindelijk geen priester geworden voor zover ik het destijds begrepen heb.

Bedankt Chris voor dit mooie portret van pater Beerens. Volgens mij kun je over hem en die tijd nog veel meer vertellen. De foto's van Beerens op Lepelstraat.com kan ik zo snel niet vinden (misschien heb je nog een link?). Wat een bijzondere, levendige site is dat trouwens. Lepelstraat heeft het getroffen.

Beste Jan van der Kaa.

In de oude spullen van mijn vader hebben we dit filmpje gevonden, hoogstwaarschijnlijk gefilmd door mijn oom , Jan Boeren, uit Ulicoten. Dit filmpje is van de bouw van het noviciaat waar je het over hebt, uit 1959 dus. Misschien kun je jezelf en andere mensen op het filmpje herkennen. https://youtu.be/LsUBB7somOs?si=kdoT0_qyyO4iL9o2

Beeld van 'Onze Lieve Vrouw Sterre der Zee (Maris Stella)' in de R.K. Vredeskerk te Steenbergen.

Dit beeld is gemaakt door Broeder Jan Boeren (Assumptionist) in 1953.

Jan Boeren werd geboren op 7 januari 1931 te Ulicoten, een kerkdorp in de gemeente Baarle-Nassau.
Op veertienjarige leeftijd trok hij naar Boxtel en begon daar aan een opleiding tot pater Assumptionist. Later bleek het priesterschap toch niet zijn keuze: hij was meer een man van de praktijk dan van de theorie. Hij werd broeder bij de Assumptionisten, volgde een opleiding tot timmerman en vertrok naar de missie in Kongo. Daar benutte hij zijn technische aanleg volkomen: hij bouwde er kerken en kloosters en maakte er meubelen en allerlei andere nuttige voorwerpen.
Na vijftien jaar keerde hij voor een rustpauze terug naar Nederland om daarna voor vijftien jaar naar Madagaskar te gaan. Ook daar werkte hij weer keihard voor en met de mensen. Op zeker moment runde hij een timmerfabriek waar 90 mensen volop werk hadden. De laatste jaren van zijn leven was Jan weer terug in Nederland om te genieten van een welverdiende rust. Broeder Jan Boeren overleed op 3 mei 2007.
De heemkundekring “Amalia van Solms” in Baarle-Hertog-Nassau besteedde van augustus tot oktober 2006 aandacht aan het werk van broeder Jan Boeren. Op de tentoonstelling werd broeder Jan getoond als bouwmeester, als fotograaf (Jan had oog voor mensen) en als beeldhouwer.
Dit beeld was een onderdeel van het getoonde werk van broeder Jan.

Broeder Jan toonde reeds op jonge leeftijd een kunstzinnige aanleg. Zijn allereerste Mariabeeldje sneed hij met een zakmes uit een stuk hout dat voor zijn vader te klein was om er een klomp van te maken; hij was toen 14 jaar.
Tijdens zijn opleiding tot broeder-missionaris kwam hij terecht in het klooster “Stella Maris” van de Assumptionisten te Halsteren. Heel kort na de watersnood van 1953 maakte Jan - hij was toen 22 jaar - op verzoek van zijn overste dit grote beeld van Onze Lieve Vrouw Sterre der Zee. Hij had nooit les gehad in boetseren en werkte dus puur op zijn gevoel. Klei haalde hij bij steenbakkerij De Leeuw in de buurt. Daar is dit beeld ook gebakken.
De Assumptionisten verhuisden later van Halsteren naar Steenbergen en weer later naar Huize Stella Maris te Welberg (kerkdorp bij Steenbergen).
De laatste Assumptionisten van Huize Stella Maris namen in 1968 de leiding van de nieuwe parochie in Steenbergen-Zuid, de Parochie van de Vrede, op zich. Zij gaven het beeld van de inmiddels naar Kongo vertrokken broeder Jan Boeren een mooi plaatsje in hun parochiekerk.
En daar staat dit beeld dus nog steeds !

Het Mariabeeldje stond vroeger bij ons thuis op de schouw. Wasr het nu, na het overlijden van mijn vader vorig jaar, gebleven is weet ik niet.

In Ulicoten staat nu het beeld van 'de harende boer' dat ome Jan Boeren gemaakt heeft. Vlak ernaast staat nu ook het Bernardusbeeld van hem. Ome jan heeft de beelden in gips gemaakt. Vorig jaar zijn de beelden in brons gegoten.

Nieuw voor mij is het beeld in Steenbergen. Leuk te weten! Misschien eens een bezoekje brengen!