Het geeft precies aan waar de leden van deze congregatie hun inspiratie vandaan halen: de allesomvattende liefde tot God (Jesus) en de naaste.

De congregatie van de Oblaten van de H. Franciscus van Sales, ook wel kortweg aangeduid als de Oblaten van Sint Franciscus komt oorspronkelijk uit Frankrijk. Aloysius (Louis) Brisson (1817-1908), pastoor in Troyes, legde hier in 1869 de grondslag voor wat officieel heet het Institutum Oblatorum Sancti Francisci Salesii.

Eind december 1875 werd de regel voorlopig goedgekeurd door Rome. Brisson had al eerder in Troyes een patronaat voor arbeidersmeisjes opgericht en was tevens biechtvader en leidsman van de Zusters Visitandinnen, een congregatie die was gesticht door Franciscus van Sales. De mannencongregatie die hij vervolgens oprichtte, was dan ook bedoeld om in de geest en volgens de leer van Franciscus van Sales te leven.

Dat betekende dat ze zich gingen wijden aan werken in de wereld, in de missie. Met een aantal gelijkgezinde wereldheren, die allen in het onderwijs werkten, legde Brisson in 1876 de eerste kloostergeloften af. Brisson zou later ook nog de congregatie der Oblatinnen stichten.

Binnen vijftien jaar telde de congregatie tachtig Oblaten osfs en vertrokken de eerste missionarissen naar Zuid-Afrika. In 1885 gingen de eerste Oblaten naar Brazilië en later naar Ecuador en Uruguay. In 1895 werd (mede onder druk van de antiklerikale wetten in Frankrijk) de kiem gelegd voor de Oostenrijkse en Zuid Duitse provincie. Het jaar 1903 zag de start van twee Oblaten-provincies in de Verenigde Staten en in 1911 startte pater Bogenberger in Rijnland de Noord Duitse provincie.

Voor de missie in Zuid-Afrika had de congregatie Nederlandse missionarissen nodig. Tegelijkertijd was het aanbod van kandidaten in Nederland groot. Reden om in 1927 in Tilburg een missiehuis te stichten, gevolgd door andere vestigingen, zoals in 1936 een noviciaat in Nijmegen, onder leiding van pater Bogenberger. Hij werd op 5 oktober 1937 de eerste provinciaal van de nieuwe, zelfstandige Nederlandse provincie. In 1942 ontvingen de eerste vijf priesters daar hun wijding.

Vanaf 1970 zijn er geen nieuwe intredingen meer geweest en is het aantal Nederlandse Oblaten osfs sterk afgenomen. In totaal telde de Nederlandse Provincie op haar hoogtepunt honderd leden, paters en broeders, waarvan er dertig in de missie in Zuid-Afrika (vanaf 1898), Namibië (1930) en Brazilië (1906) werkten. Ook in India zijn Nederlandse Oblaten osfs actief geweest.

In 2016 waren er nog zeven Oblaten osfs in Nederland en vier in de missie, met een gemiddelde leeftijd van 80 jaar. Dat heeft ertoe geleid dat in dat jaar de Nederlandse provincie is opgeheven en omgezet in een Nederlandse Communiteit van Oblaten osfs, die juridisch rechtstreeks onder het generaal bestuur valt. In maart 2006 is in Schijndel het centrum voor salesiaanse spiritualiteit geopend, onder de naam Salesianum. Wereldwijd telt de congregatie nog zo’n 450 leden in achttien landen.

In Noord-Brabant hadden de Oblaten osfs huizen in Tilburg (Sint Jacobusklooster en het klooster Ave Maria) en in Beek en Donk (Studiehuis Sint Jozef in Huize Leefdael). Buiten de provincie waren ze aanwezig in Nijmegen en Amsterdam.

Foto’s
Louis Brisson (1817-1908). Bron: Wikimedia.
Franciscus van Sales (1567-1622). Bron: Wikimedia.
Beek en Donk, Oblaat osfs, 1965. Origineel: Oriëntatiecentrum voor Kerkelijke Roeping. Bron: Katholiek Documentaie Centrum, fotonr. 2B682.

Bronnen
Jan Smits, Vademecum van religieuzen en hun kloosters in Noord-Brabant. Alphen a/d Maas, 2010.
Website Oblaten osfs.
Repertorium van Nederlandse zendings- en missie-archieven 1800-1960, lemma Oblaten van de H Franciscus van Sales (OSFS).