Onder invloed van de Moderne Devotie vormde in 1452 de toenmalige generaal van de karmelietenorde, Joannes Soreth, een begijnhuis in Geldern (D.) om tot het eerste vrouwenklooster van de orde. Van hieruit zond Soreth in 1465 karmelietessen naar Haarlem.
In de loop van de vijftiende eeuw ontstonden er diverse kloosters, karmels in de terminologie van de orde, waarin de zusters een contemplatief leven leiden met een strenge clausuur (zogenaamde slotzusters).
Tijdens de Reformatie verdwenen al deze kloosters uit ons land en rond 1570 was er geen een meer. Ruim een eeuw later, in 1672, werd er vanuit Vilvoorde (B.) opnieuw een karmelietessenklooster in Boxmeer (Elsendael) gesticht. In 1889 werd vanuit Elsendael het karmelietessenklooster in Zenderen (O) gesticht.
In Noord-Brabant woonden er zusters in:
- Boxmeer, Klooster Elsendael, kloosterverzorgingshuis Sint Anna, klooster Sint Joseph (Elzenstraat) en het Karmelietenklooster;
- Nuland, in kloosterverzorgingshuis Sint Jozefoord;
- Oss, Maria-Theresiaklooster.
Buiten Noord-Brabant hadden de karmelietessen kloosters in Amstelveen, Echt, Heerlen en Zenderen.
Foto’s
Oss, ingebruikname van het karmelietessenklooster, 1958. Fotograaf: Fotopersbureau Het Zuiden. Bron: BHIC, fotonrs. 1659-000310, 1659-000307 en 1659-000299.
Bronnen
- Jan Smits, Vademecum van religieuzen en hun kloosters in Noord-Brabant. Alphen a/d Maas, 2010
- Website Karmel Boxmeer.
- Website karmelieten.
- Database Erfgoedcentrum Nederlands kloosterleven, lemma Karmelitessen (Z077).
Reactie toevoegen