De eerste dag van hun kostschoolleven arriveerden de jongens bij het statige klooster van de Broeders van Liefde. Deze religieuze gemeenschap was ontstaan in België en gericht op ‘liefdewerken’. Dat hield in de zorg voor 'ellendige' mensen: krankzinnigen, armen en bejaarden.
Van heinde en verre stuurden ouders hun kinderen vroeger naar de broeders van Eikenburg voor een echt christelijke opvoeding, zoals beloofd in de wervingsfolders van de broeders. Voor armelui bleef hun poort echter gesloten en in die zin gaf toelating tot de kostschool een zekere status. Maar hadden je ouders wat meer te besteden en verbleven zij bijvoorbeeld voor langere tijd in het buitenland voor hun werk, dan konden zij je naar de broeders sturen om daar enkele jaren in de leer te gaan.
Je kreeg dan lager onderwijs of uitgebreid lager onderwijs (ulo) maar ook kost en inwoning: je hoorde bij de ‘internen’. En als je je volledig aan God wilde geven, ging je naar het juvenaat om zelf broeder te worden. Later werd op Eikenburg ook mavo- en havo-onderwijs gegeven.
De school lag op een ommuurd terrein omringd door oude eiken. Na een lange oprijlaan doemde het indrukwekkende gebouw op. Je had afscheid genomen van je vader en moeder en ontmoette de broeders in hun zwarte toga’s, die het de komende jaren over jou te zeggen kregen.
Onder hun hoede ging je een tijd tegemoet van strikte dagelijkse routine, tucht en toewijding aan God. Om elke hoek werd daaraan herinnerd: de kapel, de Lourdesgrot, het standbeeld van Sint Joris met de draak. Alles stond in het teken van kuisheid, soberheid en gehoorzaamheid. Eigenlijk alles wat de broeders ook continu bij zichzelf in de gaten moesten houden. En de manier waarop de broeders hun internen onderwezen en opvoedden was in veel opzichten een reflectie van hun eigen rigoureuse vorming tot kloosterling.
Later werd Eikenburg ook opengesteld voor jongens die bij gedurende hun schooljaren gewoon bij hun ouders bleven wonen. Misschien kun jij ons meer vertellen over de omgang tussen deze ‘externen’ en de jongens van het internaat? Of was jij een van de meisjes die op Eikenburg les hebben gekregen? Want uiteindelijk lieten de broeders ook hen toe.
Het is natuurlijk geen geheim dat de herinneringen aan het internaatsleven, zelfs al zat je in dezelfde klas en ging je om met dezelfde broeders, van elkaar verschillen als dag en nacht. In de hoogtijdagen verbleven er niet minder dan 350 interne leerlingen op Pensionaat Eikenburg. Wat voor de ene leerling de hemel was, omdat deze graag studeerde en goed in de groep lag, kon voor de andere leerling, zelfs al zat deze in dezelfde groep, echt een regelrechte hel zijn.
Reageren
Heb jij nog op kostschool gezeten bij de broeders? Reageer dan hieronder, deel je herinneringen en vul deze pagina aan! Ook zoekt het BHIC foto's van dit internaat. Deze kun je verzenden aan info@bhic.nl. Wij voegen ze dan hier toe en aan onze collectie.
Hieronder een greep uit de inzendingen:
Leo van de Bosch stuurde ons deze ansichtkaart met daarop de Lourdesgrot van Pensionaat Eikenburg. De kaart is gedateerd 16 juni 1901 en gericht aan juffr. Van Heugten:
Jac van Houten maakte drie video's bij gelegenheid van het honderdjarig bestaan van Eikenburg. Het zijn diaseries, vertoond op een reünie. Klik op een van deze delen: Deel 1 - Deel 2 - Deel 3
Reactie toevoegen