Dat is logisch, als je de voorgeschiedenis kent. D. Adriaansen beschrijft in een artikel, getiteld “De zusters van J.M.J. en hun verblijf in Hoogerheide en Woensdrecht” en verschenen in Tijding jrg. 20 (1997), afl. 2, p. 37-38, namelijk dat in 1901 de moeder overste van het Philomenagesticht, Mère Laurence, met een paar van haar medezusters naar St. Willibrord is gefietst om de Lourdesgrot aldaar te bekijken. Ze wilde heel graag een soortgelijke grot in de tuin van haar klooster in Hoogerheide.

De zusters waren dan ook vergezeld van Keeske Wienickx en Frans Groffen die het werk uit zouden moeten voeren. Frans, de aannemer, is tijdens de bouw verschillende keren terug naar ‘t Heike gefietst om er zeker van te zijn, dat zijn replica in Hoogerheide er hetzelfde uit zou zien als het voorbeeld in St. Willibrord. Jammer genoeg kennen we maar één foto waar die grot van ’t Heike (gedeeltelijk) op te zien is, maar dat is genoeg om te constateren dat men er in Hoogerheide uiteindelijk toch echt iets anders van heeft gemaakt.

Op 26 augustus 1901 legde Mère Laurence zelf de eerste steen en op 28 april 1902 zegende pastoor Lanen de Lourdesgrot in. Wat opvallend is als je deze vier foto’s op een rij ziet, is dat de knielende Bernadette ontbreekt op de eerste twee foto’s, die vermoedelijk het oudst zijn. De eerste zou zelfs wel gemaakt kunnen zijn bij gelegenheid van de ingebruikname van de grot, gezien de bloeiende kuipplanten.

Linksvoor zien we een soort stenen doos, van een soort die we ook wel bij andere grotten tegenkomen, zoals in Katwijk, Tilburg, Schijndel en Mariahout. Het is een pomphuisje met in dit geval twee kranen, waar "Lourdeswater" uitkomt. Er staat een tekst op, maar de foto is helaas te onscherp om die te ontcijferen.

Op de derde foto “verschijnt” Bernadette van achter die watervoorziening. Op de vierde foto is die overigens verdwenen. Alleen de sokkel ervan is nog zichtbaar, en daardoor zien we Bernadette nu helemaal. Op de laatste foto zijn de drie knielbanken die op de eerste drie foto’s nog te zien waren, vervangen door twee zitbanken. Ook de begroeiing rechts is duidelijk weggesnoeid, blijkbaar om plaats te maken voor een aangenaam terrasje in de schaduw van de grot.

Het zou mooi zijn als er iemand nog wat meer zou weten over deze grot. Adriaansen vermeldt in zijn artikel dat de grot helaas na de Tweede Wereldoorlog is gesloopt. Maar is dat vlak na de oorlog gebeurd, of mischien wat later? In 1951 openden de zusters een ulo-school. Zijn er wellicht nog ulo-leerlingen van toen die de grot hebben gekend? Of was hij toen al verleden tijd?

Foto's: Collectie Heemkundekring Het Zuidkwartier, nrs. hoogerh179, hoogerh149, 0970 en hoogerh500.