Voor weinig geld waren er vele hectaren onontgonnen heide gekocht. Op 31 augustus 1913 kwamen de eerste vier pioniers naar de grens en op 16 september werd het ‘Klooster aan de Grens’ in gebruik genomen. Op 16 december verhuisde het noviciaat naar Baarle.
In 1925 kwam er een nieuwe kapel, de eerste steenlegging voor een nieuwe vleugel vond plaats op 5 april 1926. Een en ander werd gebouwd naar plannen van architect Taeymans uit Turnhout.
Tijdens de oorlog werd het huis gevorderd door de Duitsers. De broeders keerden in september 1945 terug naar een bijna geheel verwoest klooster. Men begon direct met het herstel van de oorlogsschade. De inzegening van een nieuw gebouw op de plaats van de verwoeste kapel vond plaats in april 1947. Architect W.J. Bunnik uit Breda ontwierp deze nieuwbouw en een kapel die pas op 21 mei 1953 door bisschop Baeten van Breda werd ingezegend. De broeders bouwden deze kapel helemaal zelf.
Vervolgens werd gewerkt aan een nieuwe vleugel voor de broederopleiding. Het huis diende van 1965 tot 1967 als noviciaat. Daarna werd een deel als rusthuis verhuurd aan zusters uit Breda. Een tijdlang heeft men er ook Vietnamese bootvluchtelingen opgevangen. Vervolgens is het verbouwd tot woonruimte voor een woongemeenschap.
Het bakstenen gebouw in traditionalistische stijl bestaat uit een middendeel en twee zijvleugels. Aan de linkerzijde staat een klokkentoren uit 1955. In deze toren bevindt zich de ingang tot de kapel, die haaks op de hoofdbouw staat. De rechtervleugel is nog een restant van het vooroorlogse gebouw. In de tuin vallen diverse grote bomen op.
Bron: Jan Smits, Vademecum van religieuzen en hun kloosters in Noord-Brabant. Alphen a/d Maas, 2010.
Reactie toevoegen