Zoals zo veel kleine dorpen wilde ook Oosteind in de negentiende eeuw een eigen kerk. Het katholieke kerkelijke leven herstelde zich en de bevolking nam toe. Vandaar dat de inwoners van het dorp in 1846 plannen voor een eigen kerk maakten, want zij dachten de lasten wel te kunnen dragen.
Tot dan hoorde Oosteind onder de Sint-Jansparochie in Oosterhout. Die zag niet graag een deel van de parochianen met hun financiële bijdragen naar elders gaan. Ook was het lastig dat de Oosteinders het niet eens konden worden over de mogelijke bouwplaats van de nieuwe kerk.
Een grondeigenaar in Oosteind maakte aan alle discussies een einde. Hij was priester geworden en werkte inmiddels als kapelaan in Zeeuws-Vlaanderen. De grond die hij nog in Oosteind bezat, schonk hij aan de parochie in oprichting, die er prompt de bouwplaats van maakte. In 1852, het officiële stichtingsjaar van de nieuwe parochie, konden metselaars en timmerlieden aan de slag. Eén jaar later werd de neoclassicistische kerk, een ontwerp van P.J. Soffers, opgeleverd.
Aan de buitenkant maakt het gebouw een sobere indruk, maar ga er eens binnen: het interieur is fraai versierd met kleurrijke decoraties! In 1993 werd de kerk gerestaureerd.
Het bestuur van de Catharinaparochie maakte in 2013 bekend, dat vijf van haar zeven kerkgebouwen zouden moeten sluiten. De Johannes de Doperkerk zou nog tot 2017 voor de eucharistievieringen worden gebruikt. In september 2014 kwam de Oosteindse geloofsgemeenschap met een alternatief plan. De pastorie wil men inzetten voor zorgdoeleinden, maar de kerk moet zijn functie behouden! Die is te belangrijk voor de samenhang in het dorp.
Reageer hieronder en deel je herinneringen aan de kerk, het leven in de parochie en de geestelijken van vroeger. Zoals aan pastoor De Grauw, die we op de foto hieronder zien. Of aan pastoor C.A.M. van Genk, die in 1929 in de parochie werd ingehaald en deze ook in de jaren vijftig nog bediende (samen met kapelaan Arth. Michielsen.
Reactie toevoegen