Het rijke roomse leven in brabant 1900-1970

Sint-Elisabethgasthuis in Etten-Leur

Kloosters

Pastoor Van Wees, die een tehuis voor gebrekkige bejaarden nodig vond, kreeg op 4 juni 1888 vijf zusters Franciscanessen Alles voor Allen toegewezen. Het gasthuis met de oorspronkelijke naam Huis der Heilige Elisabeth stond aan de Oude Bredaseweg in Etten.

Bron: collectie Franciscanessen Alles voor Allen
Foto: Collectie Franciscanessen Alles voor Allen

Het was gebouwd door architect W.P. Cuypers, die indertijd ook aan de kerk in Leur werkte. Het gasthuis uit 1889 was al spoedig te klein. Toen pastoor Schets pastoor Van Wees in 1901 opvolgde, werd een vleugel aan het bestaande Sint-Elisabethshuis gebouwd. De pas als bouwkundige afgestudeerde J.H.W. Benschop maakte hiervoor het ontwerp.

De zusters namen afscheid van Etten in november 1965. Het gebouw aan de Oude Bredaseweg is in 1970 gesloopt. Een deel bleef nog behouden als onderkomen voor leerling zieken- en bejaardenverzorgenden, maar werd in 1987 uiteindelijk ook gesloopt. Het enige overblijfsel is de kapel uit 1934.

De huidige gebouwen dateren van 1969. In 1989 vond een ingrijpende verbouwing plaats. Het nieuwe Sint-Elisabethshuis stond aan de Bernhardlaan. Ook dit gebouw is later ook gesloopt voor nieuwbouw, aangepast aan de moderne inzichten: aanleunwoningen, verzorging en verpleging onder één dak: Het Anbarg.

Bron: J. Smits, Vademecum van religieuzen en hun kloosters in Noord-Brabant, Alphen aan de Maas, 2010 

6

Reacties (6)

Corry Musters-Hendrikx zei op 11 september 2019 om 00:05 uur

In het Elisabethshuis aan de Oude Bredase weg ben ik aan mijn amandelen geopereerd. Ik weet nog dat er een stel kleinere kinderen op een soort strijkplank werden gezet in mijn kamer om te wachten op de operatie. Je moest dan op de schoot van iemand zitten. Kreeg een klem in je mond, vervolgens een doekje met spul waar je van onder zeil ging. En je werd wakker met een zere keel.

Veel later heb ik in een koortje gezongen in de kapel. We moesten komen repeteren om in de diensten van de Zusters te zingen. Daar heb ik het 'Tantum Ergo' geleerd.
Als er een dienst was, weet niet meer welke tijd van de dag, scheen de zon door de ramen en was de kapel prachtig verlicht door de zonnestralen!! Ik stond dan boven op het koor en zag dit prachtige schouwspel.

Marilou NillesenBHIC zei op 11 september 2019 om 21:30 uur

Bedankt voor je prachtige reactie, Corry. Ik denk dat het knippen van de amandelen bij veel mensen (pijnlijke) herkenning oproept. Je omschrijft het in ieder geval heel beeldend.

Dat geldt zeker ook voor het schouwspel in de kapel! Heel mooi om te lezen hoe betoverend dit moet zijn geweest. Veel dank voor het delen van deze aandoenlijke herinneringen.

Jan Reijnaars zei op 18 januari 2021 om 22:10 uur

Klopt allemaal, was een jaar of 4 en ben toendertijd onder het voorwensel dat ik op het paard van Piet Roovers mocht rijden naar het gasthuis gelokt om mijn amandelen te knippen.
Ik kan het mij nog goed herinneren.

Thijs de LeeuwBHIC zei op 21 januari 2021 om 06:56 uur

Bedankt voor je reactie Jan. Het paard van Roovers bij het gasthuis? Hoe zat dat?

Anneke Peeters zei op 28 oktober 2022 om 12:04 uur

Piet Roovers was jarenlang de tuinman van het Elisabethshuis en woonde in de Stationsstraat, ongeveer achter de kapel. Zijn paard hoorde waarschijnlijk bij de boerderij.

Mariët BruggemanBHIC zei op 28 oktober 2022 om 15:50 uur

Bedankt voor deze uitleg Anneke, het paard van Piet Roovers was dus dermate speciaal dat je er wel naar toe wilde :).

Reactie toevoegen

Je e-mailadres is privé en zal niet openbaar worden gemaakt.

Platte tekst

  • Geen HTML toegestaan.
  • Regels en alinea's worden automatisch gesplitst.
  • Web- en e-mailadressen worden automatisch naar links omgezet.