Ik heb daar op de lagere school gezeten .Een ik heb daarhele leuke leerzame tijd gehad. De meeste waren leuke nonnen. Veel geleerd, o.a. muziek en ballet lessen .Ook in de klas was goed onderwijs. Ook wellevenheids lessen gehad. Aan dit alles heb ik heel veel gehad . Ik kijk er met heel veel plezier op terug .Groetjes Marijke.

Hallo Marijke, bedankt voor je berichtje. Wat goed te lezen dat je daar zulke fijne herinneringen aan hebt overgehouden. In welke tijd heb je daar (ongeveer) gezeten?

Wat ontzettend leuk om dit te lezen, ik heb op het internaat gezeten van 1963 tot 1969, voor mij een geweldige tijd, denk dat het ook te maken had met het feit dat de school buiten het internaat lag, op de fiets naar school net als de meisjes uit het dorp, met de nonnen kon ik prima overweg. Deze foto's zijn van voor mijn tijd.
2 jaar geleden ben ik in Oudenbosch geweest om een kijkje te nemen, beetje vervallen en veranderd, maar speciaal dat mijn slaapkamer raam nog is zoals uit die tijd.
Groetjes Marianne.

Dag Marianne, wat prettig dat je daar zo'n mooie tijd hebt gehad. En wat bijzonder dat je slaapkamerraam er precies nog zo uit zag. Heb je toevallig zelf nog foto's uit die tijd?

Marilou Nillesen, ik heb wel foto’s, hoe stuur ik die naar je toe.?

Hallo Marianne, die mogen naar info@bhic.nl ovv Meisjespensionaat Oudenbosch
Dan zetten we ze hier er graag bij!

Hier heb ik een deel op school gestudeerd voor landbouwhuishoudlerares. Het leuke is dat ik , vanwege mijn projecten in Kenia, Oudenbossche zzusters daar ontmoet. Veel Keniaanse zusters geven les op de vele scholen die door ‘ Oudenbosch’ zijn gesticht. Ook kostscholen voor blinde, dove en andere gehandicapte kinderen zijn een voorbeeld voor de Keniaanse overheid en bevolking. In drie van onze projectdorpen overnachten wij daar soms omdat het de enige stenen gebouwen zijn. Chapeau zusters!!!

Via FB op jullie pagina gekomen.
Heb vanaf de Lagere School bij de nonnen in Borgvliet ( Bergen op Zoom )op kostschool St. Anna en later op de Kweekschool Le Sacré Coeur gezeten ( 1953 tot 1961 ). Heb heel veel tranen daar gelaten in die 7 jaren. Vooral door het hiërarchische optreden van de nonnen. Denk aan het op straat gaan onder begeleiding in de leeftijd van opgroeiend meisje. Alles werd gecontroleerd : In- en uitgaande post, je tas na het weekend thuis , je chambrette en later je kamertje. Buiten die negatieve ervaringen was het onderwijs goed. Ook had je veel vriendschap en steun van medeleerlingen . Jammer dat die contacten in de loop der tijd nagenoeg zijn verloren gegaan. Met een mengelmoes aan gevoelens denk ik terug aan mijn kostschool-tijd.

Veel dank, Rentia en Mientje. Wat bijzonder - en ook wel mooi - dat jullie bijdragen hier precies onder elkaar terecht zijn gekomen. Ze geven namelijk precies aan wat we vaker zien: dat er zowel goede als slechte kanten aan dit instituut zitten. Met aan de ene kant vaak prachtig werk, en aan de andere kant het enorme leed dat zoveel kinderen hebben ervaren.

Veel dank aan jullie beiden, dat jullie hier je verhaal hebt willen delen. Erg leerzaam.

Ik heb van 1969 tot 1979 op Sint Anna gezeten en daarna nog drie jaar op Saint Louis. Ik lees graag mee.

@Virginie: wij ook! Echt heel goed dat er zoveel wordt gereageerd op de hele site. Jij hebt dus twee pagina's om in de gaten te houden, leuk : ) Wat ik me nog afvraag: toen jij op deze scholen zat, was er toen nog veel merkbaar van het rooms-katholieke karakter of was dat al verleden tijd? Stonden er nog zusters voor de klas bijvoorbeeld?

Ook ik heb op de Voorbereiding Kweekschool gezeten 1954 tot 1957.
Het was de bedoeling dat ik ook naar de Kweekschool zou gaan, maar na 3 jaar vreselijke heimwee hield ik het voor gezien. Wat een traumatische ervaring voor een puber. Elke morgen naar de kapel. Je mocht geen woord zeggen totdat je aan het ontbijt zat. Twee keer per week werden we uitgelaten: in de rij met 2 nonnen. En dan ging de buitendeur weer op slot achter je. Als je in je chambrette was dan ging iedere keer dat gordijn een stukje opzij en stond de non naar binnen te gluren. Altijd die controle overal. Hoe ongezond voor een opgroeiend meisje. Je mocht ook nooit iets zeggen, laat staan voor je mening uitkomen. Ik ben nu 75 jaar maar heb daar mijn hele leven last van gehad.

Hallo Yvonne, bedankt dat je je aangrijpende ervaring hier vertelt. Zo'n zinnetje als 'altijd die controle overal' is zó veelzeggend! Ik kan me voorstellen dat dat traumatisch werkt, en je nooit meer loslaat.

Maar wel heel krachtig dat je hier dit deelt, dat getuigt van veel veerkracht. Dank voor je bericht.

Van april 1959 - juli 1960 zat ik op de voorbereiding van de kweekschool voor onderwijzeressen "Pius XII . Tegen de verwachting in heb ik daar mijn Ulo diploma gehaald tegelijk met mijn zusje Ria. Daarna nog 2 jaar op de kweekschool "le Sacré Coeur" gezeten. Ondanks het zéér strenge regiem van de nonnen , heb ik toch ook leuke herinneringen aan die jaren. Onze klas was erg eensgezind en ondernam een zg biologische excursie, om te verklaren dat wij op een zonnige middag in Juli tijdens de examens van de 4e klas het internaat zonder toestemming hadden verlaten omdat wij niet weer de hele middag op de studiezaal door wilden brengen. De directrice had ons nl toegezegd, dat wij een middag naar het bosbad in Hoeve mochten om te zwemmen.
Dat kwam er niet van, dus bedachten wij een alternatief. Wij hadden met 12 meisjes, zonder begeleiding van de nonnen veel plezier en kregen veel bewondering van de meisjes van hogere klassen. Natúúrlijk kregen wij straf. Dwz , we werden 14 dagen totáál genegeerd door de directrice. Omdat wij als groep "een " bleven en gezamenlijk besloten onze excuses aan te bieden, kregen wij ook van deze boze non, geheel tegen onze verwachting in ook haar waardering voor onze actie. EIND GOED AL AL GOED !

Bijzonder verhaal, Hennie! En wat mooi dat deze solidariteit uiteindelijk ook werd gewaardeerd. Fijn dat je deze gebeurtenis hier vertelt, dank je wel daarvoor.

Wat leuk om bij toeval op deze site te komen. Afgelopen zomer ben ik speciaal naar Oudenbosch gekomen om een stukje van van jeugd aan mijn partner te laten zien, maar er was weinig meer te vinden. St. Anna verpauperd en nauwelijks info over te vinden, en het juvinaat en St. Louis tot appartementen verbouwd.
Ik ben nu 77 jr. en heb ruim 2 jaar op St.Anna gezeten van 1955 t.m 1957. Ik heb er goede herinneringen aan. Natuurlijk was het streng maar dat heeft me toen wel erg vindingrijk gemaakt om onder de regeltjes uit te komen. Ik zou graag van u willen weten of er foto’s uit die tijd beschikbaar zijn en waar ze te vinden zijn? en of er nog zusters en mede leerlingen uit die tijd in leven zijn?
Misschien dat ik zelf ergens ook nog een paar kiekjes heb van een bezoekje aan Bosbad Hoeven. als u die wilt hebben hoor ik het graag van u, dan ga ik de kelder uitspitten.

@Gerry: dank voor je bericht en welkom! Jammer inderdaad dat er nog zo weinig informatie over te vinden is, daarom zijn we ook echt afhankelijk van wat alle oud-leerlingen ons nog over de kostschool kunnen vertellen.
Je maakt me wel benieuwd naar enkele voorbeelden van die "vindingrijkheid" in het omgaan met de regels! : ) Heb je misschien een paar voorbeelden, we zijn altijd op zoek naar nieuwe anekdotes.

Ik ga in de tussentijd voor je op zoek naar verdere info en foto's uit die tijd (jaren vijftig/zestig dus neem ik aan). En wat je eigen foto's van het Bosbad HOeven betreft: van harte welkom! Je kunt ze sturen naar info@bhic.nl onder vermelding van "pensionaat St. Anna", dan komen ze bij mij terecht.

Zowel mijn moeder als ik hebben op st.Anna gezeten. Mijn moeder heeft daar de huishoudschool gedaan. Ik vermoed vlak na de oorlog (eind jaren 40). Ik heb er van 1965 tot en met 1968 gezetten. Ik was zes jaar oud. Op mijn negende ben ik vertrokken naar een schippersinternaat in Limburg. Als jong kind was het prima en zelfs wel een leuke omgeving. Veel speelruimte, een speelbos, tennisvelden en een halve boerderij op het terrein. Als tiener had ik er niet willen zitten. Achteraf ben ik blij dat ik op st.Anna terecht ben gekomen. Mijn ouders hadden nl. de keuze uit st. Anna, Roermond en een pensionaat in de buurt van Luik in Belgie. Die plekken bleken later minder prettig te zijn.

@Nelleke: wat een jonge leeftijd om naar het internaat te gaan. Wel in een heel andere sfeer dan toen je moeder er zat of niet? Hebben jullie daar nog veel over gepraat, aangezien jullie op hetzelfde internaat hebben gezeten? Heb jij ook nog uiteindelijk de huishoudschool gedaan?
Dank voor je reactie en graag tot ziens!

hoi ik ries meeter heb lang op st anna internaat gezeten eerst 6e klas lagere school toen huishoudschool bij hoofd zr dionyse en al die jaten altijd kontact met haar gehouden tot ze overleed 2 jaar geleden voor mij was ze toch beetje me 2e moedertje was altijd lief voor mij. ook mochten op zondag middag de jongens van st louis komen dansen wel onder begeleiding was gezelli en leuk ik hen op lagere school ook chambered gehad boven de kweekschool ook zn gordijn ervoor niks gemerkt dat de nonnen gluurde hoor ik was altijd bang want we liepen door de kweekschool waar een geraamte stond dat was niet fijn maar de huishoudschool was leuk op de fiets met zn alle zwembad hoeve onder begeleiding dat wel en naat uitewilgen balletles ook onder begeleiding en erna bij de frietboer dropstaven en roomijs met schocola mee voor de achter blijvers deed ik op bestelling in zak onder trui mee gesmokkeld tot we betrapt zijn want de club op terug weg klopte niet standje gehad nooit meer gedaan toch leuke herrinneringen oudenbosch was toch ook me 2e huis bij de nonnen van st anna de vlourdes grot op averno tot 2 jaar geleden laatste x bij zr dionyse was geweest heel mooi plekje heeft plekje in me hart gekregen en zr dionyse ik mis haar nog steeds groetjes ries meeter.

Bedankt Ries, voor je mooie herinneringen. Het feit dat je met Zuster Dionyse tot aan haar overlijden contact had, geeft wel goed aan welke band jullie samen hadden. Ondanks alles miste je je eigen thuis natuurlijk nog wel ?

Wat leuk om te lezen over St Anna, ik heb daar in 1971 gezeten bij zr. Margareth, de saamhorigheid onderling was fijn, en t was idd streng maar niey meer zoals ik hierboven las.

Hallo Yvonne, leuk dat je deze pagina van je oude internaat gevonden hebt. Ik kan me voorstellen dat dat die onderlinge saamhorigheid fijn was. Hoe lang heb je op St. Anna gezeten?

Ik heb van 1961 tot 1964 op St Anna gewoond. Goede herinneringen . 1961 6eklas lagere school daarna 2 jaar huishoudschool. Bij Zr. Anna, Zr Dionysus en als laatste Zr. Margaretha als hoofd. Zr. Stefanie tijdens studie was zeer streng. Ik hoop hier nog bekende namen te lezen zou wel leuk zijn. Cathrien Simons Oomen.

Hallo Cathrien, ik hoop dat je via deze pagina nog oude bekende tegenkomt. Voel je vooral ook vrij om je "goede herinneringen" hier te delen!

Hallo Mick, ik heb eigenlijk maar één jaar op Sint Anna gezeten.

Hallo Thijs,
Fijn dat je de foto's hebt geplaatst.
Heb nog wel een voorbeeld van de "vindingrijkheid "in het omgaan met de strenge regels , die de nonnen hanteerden , tijdens mijn verblijf op de Kweekschool.(1956 - 1961 ) Om een frietje bij "Riekie "cafetaria bij St. Anna, te kunnen eten ,hadden wij de smoes bedacht dat we dringend maandverband nodig hadden . Zo kregen we toestemming om het dorp in te gaan ,zonder begeleiding. Geloof me, ik heb nog jaren na mijn kostschooltijd , geen maandverband hoeven te kopen!.

@W.E. Brouwer: een goede vondst! Wat grappig ook dat jullie daar telkens mee weg zijn gekomen : ) Dank nog voor je bericht.

Aan alle lezers,zoek mensen die mijn moeder (en tante) hebben gekend die op St. Anna zaten: Odilia de Theije)ook Ody genoemd)geboren 2-5-1928 en haar zus Alma. Zij zijn dochters van opperwachtmeester de Theije die in Oudenbosch zijn standplaats had en op de Bosschendijk woonde.
Hoor graag uw reacties,ook als er eventueel foto's van hen zijn,alvast dank

Tegenover St. Anna lag hun kindertehuis Providentia. Ik ben daar vanaf eind jaren vijftig (1958?) tot 1967 opgevoed. De nonnen - mn Zr. Parmenia en in mindere mate zr. Reinolda- waren erg streng en in mijn herinnering kil. Zijn er nog lezers die herinneringen / foto’s etc van Providentia hebben?

Dag John,

Heb je ook al gekeken onder -foto's- bij het BHIC? Er staan er heel veel wat van Oudenbosch(plus Markt). Ik vond Providentia slechts in Knegsel terug, maar ik denk niet dat je dat bedoelt.
Mvg.

De plaats Oudenbosch valt onder www.westbrabantsarchief.nl
Mogelijk heeft men daar meer van dit kindertehuis in hun bestand.

Leuk....om deze verhalen te lezen, weer even helemaal terug naar.....voor mij 1973 tot 1977, want toen zat ik op Internaat, zoo ook mijn zus(je) Ineke.

@Hanneke: dank voor je bericht. Heb jij en je zusje een goede tijd gehad op dit internaat? Zijn er nog bepaalde activiteiten, lessen of zusters die je je nog goed kunt herinneren?

Ik heb als schipperszoon hier ook nog een paar jaar gezeten. (ca. 1979-1982)
Vanuit Sint Anna ging ik naar de basisschool Sint Franciscus. Het schoolgebouw bestond uit het katholieke gedeelte en een openbare school (De Klimop) meen ik. Hier gingen ook kinderen uit onze groep naartoe (althans dan meen ik me te herinneren), dus volgens mij was het streng katholieke er inmiddels wel af. Wij hadden ook 2 juffrouwen op de groep die de dagelijkse leiding hadden. Zuster Anthonie liep er wel rond en sprak je af en toe eens aan op het plein, maar voor de rest had ik er geen band mee. Juffrouw José (Barel meen ik) en juffrouw Karin (getrouwd ook in die periode)
Als we het eten in de refter buiten beschouwing laten, heb ik er goede en leuke herinneringen aan.

Hallo Jeroen, bedankt voor je bijdrage. Dus ook na 1979 hebben hier nog internen gezeten. Interessant ook wat je schrijft over die religieuze signatuur en hoe deze een andere invulling begon te krijgen. Wat maakte het voor jou met name zo'n leuke tijd zoals je schrijft? Over de refter (ik begin er dan toch maar over): zijn dat herinneringen aan het eten zelf of de hele sfeer, de regels bijvoorbeeld?

Hallo Thijs, het om je heen hebben van vriendjes en vriendinnetjes en dus altijd iemand om mee te spelen vond ik wel handig. Waar kinderen uit het dorp altijd ouders moesten vragen om ergens te gaan spelen waren er op het internaat altijd binnen no time 2 volle elftallen bij elkaar om te voetballen op het grote plein.
Doordat mij ouders op een gegeven moment stopten met varen, was mijn internaat leven ook plots gestopt. Misschien juist door die kortere tijd heb ik het niet als opgesloten of vervelend ervaren.

Ja het eten is een hoofdstuk op zichzelf. In de refter warm eten (tussen de middag) kwam neer op zaken eten die ik niet lust en dwang uitoefenen werkt in zo’n geval averechts. (althans bij mij) De dwang zat erin dat ik moest blijven zitten terwijl de rest ging buitenspelen en de dreiging van je bord mee naar school te moeten nemen. Tussendoor kwam er dan iemand kijken of ik er nog steeds zat en werd me nog iets luid toegewenst van soortgelijke bewoordingen. Vlak voor tijd bracht ik dan mijn volle bord naar de keuken waar men al aan het opruimen was en men iets vergevingsgezinder was. Standaard opmerking van “ik voel me niet zo lekker” deed meestal genoeg om onmiddellijk het eten van het bord in de prullenbak te laten schuiven. Dan kon ik het op een hollen zetten om op tijd op school aan te komen. Ieder nadeel heeft een voordeel; Het vormt je tot iemand die nog wat sterker voet bij stuk houdt en minder beïnvloedbaar is daardoor. (sommige zullen dat eigenwijs noemen)

Gelukkig blijven de leuke zaken beter in het geheugen dan de negatieve dus al met al kijk ik terug op een bijzondere periode uit mijn leven.

Dag Jeroen, fijn dat je meer wilde vertellen en ook bedankt voor de foto's. Zo krijgen we een beter beeld van internaten in het meer recente verleden - zonder bijvoorbeeld nog een heel duidelijk katholieke signatuur - én door de ogen van schipperskinderen als speciale doelgroep. Een bijzondere periode uit je leven en ook een bijzondere ervaring van het kostschoolleven als je het zo leest - het plotselinge van je vertrek, niet precies weten hoe lang je verblijf zal duren. Mooi dat de positieve herinneringen de boventoon voeren.

Als schippersdochter woonde ik van mijn 6e tot mijn 12e jaar op St Anna. De hele lagere school periode dus. Ik had wel moeite met de strenge zusters, maar ook veel bijzondere herinneringen. Er was veel speelgoed, waarmee we op de Koer speelde, het speelplein, zoals houten stelten waarmee ik goed leerde steltlopen. Ik kan me nog herinneren dat de kapel gemoderniseerd werd. Wij keken op die bouw vanuit de klas. En je mocht op bezoek bij internaat St Louis als je daar familie had. Die had ik niet, maar ik zorgde wel dat ik vriendinnen had die wel familie daar hadden,zodat we op bezoek konden bij de jongens. Tijdens mijn schoolperiode werden jongens voor het eerst ook toegelaten in onze klassen, maar slapen in St Anna mochten ze niet. Veel herinneringen dus, mooie en verdrietige.

Bedankt voor je reactie Jacqueline. Fijn dat die mogelijkheid er was, om familie in het nabije Saint Louis te bezoeken. Het is toch moeilijk kwalijk te nemen dat ook andere leerlingen die kans grepen voor een uitstapje, ook al hadden zij die familie daar niet : ) Controleerden de zusters dat nog? En die komst van de jongens in jullie klassen zal wel even spannend zijn geweest of viel dat wel mee? Over welke jaren hebben we het trouwens, begin jaren '70? Vertel nog eens verder, graag tot ziens.

Zover ik me herinner werd er niet gecontroleerd wat we buiten de deur deden ;-). Ik heb daar van 1967 tot 1973 op school gezeten. Mijn zus, die 3 jaar ouder is, zat ook intern op St Anna maar ik zag haar nauwelijks. Zij zat in een andere klas, in een andere speelgroep en sliep al op de blauwe slaapzaal waar slaapkamers waren met een deur. Ik sliep de eerste jaren op de kleine slaapzaal voor de jongere kinderen. Daar waren chambrettes met een gordijntje. Ik ben later nog eens terug gegaan met een vriendin die een tante had die daar nog non was, nu ong 20 jaar geleden. Ik heb toen diverse foto's gemaakt in het pand die ik je kan toesturen.

Dank nog voor deze toelichting Jacqueline! Die foto's kun je sturen naar info@bhic.nl onder vermelding van dit internaat, dan zorg ik dat ze hier toegevoegd worden.

Een verrassing, ik vond een foto van mezelf op deze site, lang geleden op st Anna . Ik was daar van 19540f ‘55 voor ong. 3 jaar op de kweekschool. Leuk dit terug te zien

Hallo Lissy, mooie vondst! We zouden die foto hier bij je reactie kunnen plaatsen. Als je wilt, dan kun je deze mailen naar info@bhic.nl onder vermelding van dit internaat. Hoe heb je jouw verblijf bij de zusters trouwens ervaren?

Hallo Thijs,

Leuk om je reactie te lezen, tja het is allemaal zo lang geleden,maar ik heb er niet echt een traumatische herinnering aan , ik ben later nog dikwijls op bezoek geweest op st Anna, ook met mijn kinderen om ze te laten zien hoe het was daar op school. Dat kunnen ze zich ook nog goed herinneren. Ik had nl een tante die daar non was zodoende kon ik er nog regelmatig naar toe.
Helaas is ze een paar jaar geleden overleden dus nu kom ik erniet meer
Jammer maar ook dat gaat allemaal voorbij.
Grt Lissy

niet op het internaat gezeten, maar wel 6 jaar basisschool Sint Franciscus 1 (er was ook een sint Franciscus 2 aan verbonden) en 4 jaar Mavo PiusXII. En zeker hadden de nonnen daar nog veel invloed vooral op S.F.1. Er zaten ook kinderen die op Sint Anna woonden in de klas. Toen ik kwam stond zuster Dolorasa daar aan het hoofd, in mijn herinnering een strenge non. Rond 1966 kwam zuster (soeur) Marie aan het hoofd, een kleine vrouw, en veel minder streng. Zij is tot halverwege het schooljaar 1972/1973 gebleven en ging toen "op missie'. Toen kwam meneer Martinet aan het hoofd. Verder was er nog zuster Aquina in de 4e klas, daar heb ik heel goede herinneringen aan, en ook voor handwerken was er zuster Willemien (Wilhelmina?). Ook op de Pius XII Mavo stond toen ik er was er een non aan het hoofd: zuster Mechtildes, en werd er door nonnen lesgegeven, o.a. zuster Laurentien. De invloed van de nonnen was vooral op de basisschool heel duidelijk. We spaarden zilverpapier, voor "de Missie", en je moest het niet wagen op op aswoensdag zonder askruisje op je voorhoofd in de klas te komen. De godsdienstlessen van kapelaan Kloeg waren memorabel, deze kapelaan heeft jeugdcircus Don bosco opgericht, en begon zijn lessen altijd met een balanceertruc., had hij meteen alle aandacht (toch heb ik van de lessen niet veel onthouden, maar wel de baslanceertrucs met stoelen en aanwijsstok op zijn kin :). )

Hallo Elleke, leuke reactie en veel levendige herinneringen, zo te lezen! Terecht herinner je eraan, dat niet alleen de interne leerlingen met de zusters te maken hadden. Je hebt toch een flink aantal jaren les van ze gehad. En uit je reactie blijkt wel dat het religieuze karakter van het onderwijs en de opvoeding ook begin jaren zeventig nog heel sterk was. Bedankt en vertel nog eens verder, zou ik zeggen, zoals over je tijd op de Mavo Pius XII.

Uit mijn naam te lezen is het geen Hollandse naam, en toch heb ik op Pensionaat St.Anna gezeten tijdens het schooljaar 1968/1969.
Ik was 17 jaar en kwam uit Indonesie, ging elke dag lopend naar school de HBS van Thomas More College.
Ik heb op het internaat mijn nederlandse taal geleerd (bij aankomst kon ik alleen verstaan maar niet spreken). Een hele goede leerschool was het.
Mijn broer (1 jaar jonger) was samen met mij naar Nederland gegaan en woonde aan de overkant bij de jongens internaat St.Louis.
We mochten niet bij elkaar op bezoek komen, dus gingen we elke woensdagmiddag samen naar het dorp om patat te halen ...
Mijn broer en ik kwamen in het internaat en school terecht in Oudenbosch dankzij de hulp van "Broeder Marxentius" die bij St.Louis werkte en paar jaar in Surabaya-Indonesie gestationeerd was. Bij hem hadden wij privelessen in Nederlands en Frans als voorbereiding voor de HBS in Oudenbosch.
Ik zal wat fotos sturen naar uw emailadres.
Groeten, Juul

@Juul: Wat een bijzondere periode om op terug te kijken. Wat waren je eerste indrukken toen je daar op het internaat kwam, zo enorm ver van huis? Veel dank voor het delen van deze herinneringen en er komen dus ook nog foto's. Helemaal top. Dat kan dus naar info@bhinl o.v.v. dit internaat. Dan kunnen we ze ook aan je reactie toevoegen als je wilt.

Hallo, ik heb ook op kostschool gezeten, ben er als 6e klas lagere school gekomen en twee jaar huishoudschool. Lagere school was bij zr. Antonio als ik me goed herinner. Ik was hier samen met mij twee zussen een al op 1e jaars huishoud school en een wat oudere zus op de Inas, die school was wel extern. Nu inmiddels 65 jaar zit ik toevallig op deze site, te lezen. Ik heb op school gezeten van 1966 / 1969 heb met het eten ook wat traumatische ervaring gehad, en in de rij naar bed, mocht iedere avond wel even naar mijn oudste zus. Ken ook ook nog een non die hetzelfde heten als ik, zr. Jolenta, ik nm ook naar een non vernoemd, het was een nicht van mijn vader. Zr, Magreth heb ik ook gekend hoofd huishoudschool. We gingen ook wel eens frite eten bij “Piet Frite in Oudenbosch” ook stiekem, en ook met de vermelding dat ik maansverandering moest halen. Maar of ik er wat over gehouden heb ik dacht het.
Nostalgie is nu weer even uit gesproken.
Gr, Jolenta Huisman.
Ik hoop dat bericht nog geplaatst gaat worden

Bedankt Jolenta voor je bijdrage aan deze pagina. Als ik het zo lees, dan kijk je toch met gemengde gevoelens terug op deze periode of overheerst alles bij elkaar vooral de nostalgie? Zijn er nog andere lessen, docenten, buitenschoolse activiteiten of klasgenoten waaraan je nog heel levendige herinneringen hebt? Vertel nog eens verder als je wilt.

Van 1966-1968 heb ik hier met alle plezier mogen verblijven
Ik voelde mij daar geborgen en gelukkig.
Had graag contact willen hebben met meisjes met wie ik daar gezeten heb maar dat zal niet gemakkelijk zijn om daar mee in contact te komen

Hallo Romana, dank voor je bericht en vertel nog eens verder over je verblijf op dit internaat, als je wilt. Het zou leuk zijn inderdaad als hier nog oud-klasgenoten reageren. Dat kan soms even duren. Maar wij kunnen ook altijd helpen bij het contact leggen achter de schermen. Mocht je bijvoorbeeld tussen de reacties hier een bekende zien met wie je graag contact op zou willen nemen, dan kunnen wij helpen.

Per toeval vind ik deze pagina op internet. Ik had afgelopen week wat foto’s in mijn handen van de tijd dat ik daar verbleef. St Anna, 1974-1980
Ik was 8-14 jaar. Ik denk dat het per persoon verschilt hoe we onze periode daar hebben ervaren. Van belang is denk ik daarbij ook hoe de situatie thuis was en wat voor type kind het betrof. Ik heb er verdrietige, eenzame en leuke/spannende herinneringen aan. De nonnen waren allesbehalve geduldig. En ik was een expressief kind. Achteraf gezien was het denk ik het ergste dat mijn broer en ik uit elkaar zijn gehaald. Hij naar Saint Louis en ik naar Sint Anna. Aangezien het bij ons thuis een erg instabiele toestand was, hadden we juist elkaar hard nodig. Dat was een groot gemis.
Ik heb wel fijne herinneringen aan de urenlange treinreis die hij en ik samen maakten als we een weekend naar huis mochten.
Dat wat me het meest is bijgebleven, voortkomend uit een sterk empatisch vermogen, is de slaapzaal op zondagavond. Dan waren veel kinderen een weekend thuis geweest en hadden erg heimwee. Ik hoorde sommige kinderen huilen en lag er wakker van. Hield mijn oren dichtbedrukt om in slaap te kunnen komen. Ja, de zondagen waren het lastigst.
De periode ‘op’ Sint Anna heeft echter wel het zaad gezaaid voor mijn bestaan als kunstenaar. Ik heb geleerd dat ik me dankzij het maken van tekeningen terug kon trekken in een eigen beschermde wereld. Daar ben ik tot op de dag van vandaag dankbaar voor.

Hallo Suus, bedankt dat je over deze ingrijpende periode in jullie leven wilt vertellen. Wat een impact heeft zo'n kostschoolverblijf zeg.. Ik kan mij niet voorstellen hoe dat moet hebben gevoeld om zo ineens van elkaar gescheiden te worden.. Indrukwekkend ook wat je vertelt over die zondagavonden en de impact op de internen. En dan op het laatst die draai aan het verhaal, hoe het je creativiteit mede naar boven heeft gehaald. Als je nog eens verder wilt vertellen, je bent welkom.

In foto's zijn we ook geïnteresseerd. Als je ze ons wilt sturen, dan kan dat naar info@bhic.nl We zouden er dan een paar aan je reactie kunnen toevoegen.

Wat leuk te lezen dat op St. Anna ook kunstenaars in ontwikkeling hebben gezeten, ik heb je site opgezocht Suus, ga ervan uit dat het ook jouw site is (Atelier in Goirle).
Heel mooi werk!
Ik heb in 1972 op St Anna gezeten.
Hartelijke groet,
Yvonne de Koning

Schooljaar 1977/1978 op Sint Anna gewoond.
Was voor mij een moeilijk tijd. Heel veel heimwee, een jaar lang.
Ik zat in de groep bij zuster Petra. Heb goede herinneringen aan hoofdzuster Loduvica.
Het wantrouwen over het openmaken van post en controleren van je doen en laten herken ik wel. Nu besef je dat ze een grote verantwoordelijkheid hadden.
Wat me nog wel erg bij staat is het elke ochtend openschuiven van alle gordijnen op de slaapzaal en het op woensdag wassen mogen van onze haren in een speciale ruimte.

Bedankt Manon voor je reactie. Als je nog eens wat meer wilt vertellen dan ben je welkom. Wie was Zr. Loduvica en waarom heb je aan haar goede herinneringen? En hoe was het om in de groep van Zr. Petra te zitten? Hartelijke groet,

Zuster Lodevica was het zogenaamde hoofdzuster toen ik op St Anna zat vanaf 1973.Dit was nu direct geen gezellige non. Ik ben inmiddels 61 jaar en kan nog van haar dromen. Controleren of er geen dingen gebeurde. Ik was 12 en begreep er ook niks van. Je mocht niet met een vriendin samen op je chambrette zitten en ook niet samen op het pianokamertje. Wist ik veel, ze stond zo achter je en dan kreeg je straf. Boodschappen in het weekend dan kreeg je tas mee en in die tas zat altijd los geld. Begreep ik ook niet. Zei een meisje dat is om je te testen dat je geen geld pikt. Het idee. En dan friet eten dat moest ver weg in het dorp want je was doodsbang dat ze je snapte. Als ik er aan terug denk was ik bang van die nonnen.

Die controle ging dan wel ver Margot. Dat moet wel beklemmend zijn geweest om je telkens zo bespied te voelen. Gelukkig lieten jullie je er niet helemáál door tegenhouden. Die frietjes in het dorp zullen door alle spanning die erbij kwam kijken toch wel extra goed hebben gesmaakt?! Heb je nog meer herinneringen aan zulke momenten waarop jullie toch probeerden dat strenge regime te ontduiken? Vertel hier nog eens verder als je wilt.

Margot,ik zat 20 jaar eerder op St.Anna. Volgde De ULO en De Kweekschool Le Sacre Coeur. Heb ook niet allemaal fijne herinneringen aan die jaren.
Wij glipten ook stiekem , met of zonder toestemmingabriefje , het dorp in om frietjes. Wel erop lettend je jas geurvrij te houden, want daar werd op gecontroleerd.
Mijn nachtmerries waren het niet kunnen halen van de trein, als ik op zondag , half twaalf naar huis mocht. Tien minuten voor die tijd mocht je pas de studiezaal verlaten !!

Bedankt Mientje voor deze reactie op Margots bijdrage, waarin jij dus veel herkent zo te lezen ook al was dat dan veel eerder, in de jaren vijftig. Ulo en kweekschool, dan heb je toch heel wat jaren bij de zusters doorgebracht.

Ja Thijs , 7 lange jaren.
Gelukkig niet allemaal vervelende herinneringen. Ben gevormd tot wie ik nu ben en dat is prima.
Ondanks de controle , beperkte vrijheden en heel veel dingen als puber en opgroeiend meisje , te hebben moeten missen , kijk ik toch tevreden terug op die "Kostschooltijd ".

Marianne Augustijn stuurde ons foto's van Pensionaat Sint Anna uit de periode dat zij daar verbleef (1963-1969). Ze zijn aan deze pagina toegevoegd. Bedankt!

Ik geloof van 1946 tot 1948 twee jaar voorbereidimg kweekschool.
Heb plezierige herinneringen

Ikzelf heb op St. Anna gezeten v.a. 1965 tot 1971. Als 10 jarige kwam ik op de lagere school. Dat vond ik echt een nare tijd. Je mocht bijna niks, maar moest van alles. Zelfs in de recreatiezaal 's avonds mocht je niet teveel van je stoel af. Ik had ook heel veel medelijden met die kleine schipperskinderen. Toen ik 12 was ging ik naar de Mulo. Die school stond buiten het internaat. Zr. Mechtildes was toen hoofd van de school. Fijn dat er ook gewone leraren en leraressen waren en dat je contact had met de buitenkinderen. Mochten we ook wel het dorp in na schooltijd. En in de zomer op de fiets naar Bosbad Hoeven. Toen ik de allerlaatste keer naar huis ging, sloot ik heel bewust de deur (poort) met de gedachte: Nooit meer!.

Nog bedankt, Han en Els, voor jullie bijdragen! Na de lagere school kwam er dus wel iets meer vrijheid in dat kostschoolleven, als ik het zo lees. 'Nooit meer!', zei jij dus Els, als afsluiting van die lange periode. Hebben die uitstapjes naar het dorp, de uitstapjes naar Bosbad Hoeven e.d. in dit opzicht veel betekend voor je? Wat vind je achteraf trouwens van het onderwijs, zoals dat op deze kostschool werd geboden door de zusters en lekendocenten? Vertel nog eens verder als je wilt. Hartelijke groet,

Marian Augustijn leuk de foto die je hebt toegevoegd. Voor mijn roepen er dan veel herinneringen op.

In de zesde klas zat ik in de refter naast een schipperskind Hennie Avontuur.
Ik deed haar boterhammetjes smeren enz. Ze was 6 jaar nog zo klein op het strenge kostschool zonder haar pa en ma. Ik ben benieuwd of zij ook reageert op deze site en hoe het met haar is. Ze is nu de leefdtijd van 65-66 jaar. Helaas heb ik over deze periode geen foto’s. Groet Cathrien.

Ik zou heel graag iets vernemen van iemand van de periode voorbereiding kweekschool 1946 of eerste jaar 1947.
Ben geboren in april 1933 en heb plezierige herinneringen aan de periode Sint Anna. B.v. Soeur Blanche
Als ik het woord te streng lees, plus uitgaan, ben ik een beetje verbaasd. Ik kwam naar Oudenbosch na een vijf jarige oorlog, geen vrijheid en wij hadden na die periode zo weinig.

Ik woon nu in Rome en ik zou mijn kinderen zo graag wat meer over die periode willen vertellen.
Mijn dochter heeft mij een keer vergezeld naar Oudenbosch (wij woonden toen in Brussel)
Helaas ik weet niet wanneer, wel veel veranderd maar de kweek en andere opleidingen waren nog in stand.
Ik wil nog graag hieraan toevoegen dat ik nog een grote herinnering heb aan soeur Blanche (wat lief was ze), de aardige directrice (niet gemakkelijk) soeur Hortensia en een
moeilijke zuster, de naam Soeur Edwards of iets van dien aard.

Vriendelijke groeten Han Entius

Halo Han, mijn zussen en ik waren op de voorbereiding van de Kweekschool weliswaar bijna 10 jaar later, maar hebben daar ook les gehad van Soeur Blanche.
In onze tijd was zij behalve lerares Engels en aardrijkskunde ook directrice van de Voorbereiding.
Wil jij nog persoonlijke ervaringen delen, dat kun jij mij een email sturen.
Groet van Hennie

Hoy Han . Ik kwam in 1954 naar Oudenbosch, als leerling van de toen ULO . Na 3 jaar ging ik naar de 4- jarige Kweekschool Le Sacre Cuer. Al die jaren was ik intern. Kreeg Frans van Zuster Blanch. Een fijne lerares. Zuster Edwards zegt mij niets.
Terugkijkend op die 7 jaren als intern op St. Anna , waren het leuke jaren, maar heb ook niet prettige ervaringen.
Groetjes Mientje.

Hoi Han, ook ik was leerling in Oudenbosch op de kweekschool en had ook les van soeur Blanche , idd een hele lieve.
Het toeval wil dat mijn tante daar ook non was en ook les heeft gegeven , haar klooster naam was soeur Edward, hoewel ik niet zeker weet of ze daar toen al lesgaf.
Ik heb toen 3 jaar op de voorbereiding kweekschool gezeten maar ben dan gestopt, ik was er volgens mij vanaf 1955. Lang geleden dus,
Grtjs Lissy

Op de 3 jarige voorbereiding voor Le Sacre Coeur gezeten intern. Daarna de kweek. Een geweldige tijd. Dit jaar ongeveer eind okt.2023 houden we een reunie. We zijn in 1964 geslaagd en rond de 78 jaar. Zr.Blanche gaf les op de voorbereiding. Zr. Hortensia was de directrice van de kweek .Zr.Petra was op de recreatiezaal. Zr. Cornelia gaf ons handwerkles. Zr.Serafine gaf geschiedenis. Dhr Manders gym. Dhr.Brugmans muziek .Juffr. van de Leur handenarbeid. We hadden een gemengdkoor met Saint Louis broeder Emilianus. We organiseerde missiebals met de overkant. We leerden dansen van de zusters. Met het habijt omhoog leerden we de passen. We leerden bier drinken. Het was een geweldige tijd. Na 60 jaar zijn we bezig om de adressen te vinden. Men noemde ons "WibelCor"
Wilma,Bella ,Corry en zijn al 60 jaar bevriend. Met heel veel plezier zijn we nu bezig met het organiseren en hebben op roepen in het AD geplaatst en in mei in het KBO blad. Helaas zijn er ook overleden. We hadden respect voor de zusters en hebben er veel mee gelachen. We mochten zelfs na het eten het dorp in om lootjes te verkopen bij de mensen aan huis. Opbrengst was voor de missie. Ik denk wel dat ze ons graag mochten ,de samenwerking was bijzonder. We hebben er helemaal geen trauma van en zijn dankbaar dat men bijgedragen heeft tot wie we zijn geworden.

Hai, heb rond 1967 één jaar op St. Anna gewoond. Daarvoor St. Julia internaat in Zwijndrecht en daarna St. Marie in Roosendaal.
Als er een reünie o.d. wordt georganiseerd, heb ik zeker interesse, ben nu 67 jaar oud en denk met veel genoegen en warmte terug aan mijn verblijf op de diverse internaten.
Anneke

Hallo. Ik heb hier op de lagere school gezeten. 1962-1964? 5&6 klas. Het eerste jaar sliep ik in de zaal met chambrettes & gordijn. Het 2e jaar naar de net vernieuwde chambrettes waar we een deur & wastafel hadden. Die deur moest wel veel open blijven zodat de nonnen konden kijken wat men deed. Niet dat we veel op die kamertjes waren. Opstaan met belletje, dan moest je op je knieen voor je bed mee bidden & de non kwam controleren of je wel uit je bed was. Dan aankleden & naar de mis. Verplicht. Ontbijt & dan school. Ik herriner me niet veel van de andere meisjes die er waren. Zr Antonia was het hoofd. Aardige non. Het eten herriner ik me niet zo, maar als we de refectoire binnen kwamen moesten we dat in stilte doen & niet praten tot dat het belletje ging & dan mochten we praten. totdat het belletje ging dat we weer stil moesten zijn. De non zat op een verhoging & had de boel goed in de gaten. Het brood herriner ik me nog. 2 plakken voor-gesmeerde boterhammen met boter geplakt tegen elkaar. Voor dat smeren hadden ze een machientje, wat ik heel interessant vond. We moesten vaak helpen met afwassen & brood smeren. na sinterklaas of zo, en we hadden snoep thuis gekregen, moest dat in een kast opgesloten worden.& konden alleen iets daar van eten als de non de kast open deed & dan mochten we 1 ding van onze stash nemen. We mochten niet ieder weekend naar huis. Om de week, zaterdag middag weg & zondag avond terug. Boeken lezen mocht niet. Alleen op zondag middag. Ik hou van lezen & had zaklamp & boeken verstopt in m’n kamertje. Dan las ik het s’avonds onder de lakens. Ben regelmatig gesnapt. Boek & zaklamp werden afgenomen. Natuurlijk moest dan weer wachten tot ik een nieuwe kreeg als ik naar huis ging.
Mijn vader had tijdens de oorlog een non geholpen want ze wilde intreden in het klooster maar vanwege de oorlog was dat een probleem. Mijn vader had haar naar het klooster gebracht(of zo iets dergelijks) Maar toen ik daar op school ging werd mij dat verhaal verteld & zij was mn vriendin-non. Zr Marietta. Zij & zr Estelle, haar collega, waren verantwoordelijk voor de ingang van het klooster. ze zaten in een kamertje bij de ingang. Moesten de visite etc binnen laten & handelde de telefoon centrale. ik mocht haar vaak bezoeken daar wat veel leuker was. Ik kreeg er koekjes(die voor de visiteurs waren) mocht helpen & kreeg ook andere gedeeltes van het klooster te zien. tijdens mijn tijd daar stapte het katoliek geloof af van de mis in het latijn & de nonnen kregen kortere rokken. Wel de zelfde kleren geloof ik, alleen een stuk korter. De mis ging over in het nederlands & als introductie daarvan hadden ze als eerste een beatmis? Of ik weet niet meer hoe ze dat noemde. met 2 andere meisjes waren we deel van de band, nou niet veel band. ik moest op 2 stukjes hout de beat slaan. Het was een hele gebeurtenis voor die nonnen. Gasten waren uitgenodigd and all. met je verjaardag mocht je je klas tracteren. Ik weet nog dat er een heerlijke negerzoen fabriek bij het station lag. Buis Negerzoennen. Heerlijk. Mocht zelf naar de fabriek lopen om die te kopen voor als tractatie. Het was erg streng. Indiviualiteit werd niet geapprecieerd. Ze hadden een maandelijks gedrag systeem. Gouden, groenen of zwarte kaart. Hen nooit anders dan groene kaart gehaald. En ik probeerde zo mn best tedoen om ook eens een gouden kaart tekrijgen. Helaas. Enfin. Niet veel leuke herrineringen. maar nu op mn oude dag ben ik blij om deze tijd even met jullie te delen. In 1977/78? ben ik nog eens op st anna op bezoek gegaan. Het was toen erg veranderd. Vroeger was er het SLOT, waar alleen nonnen mochten komen. het zeldfe met die tuin. Dat was off limits voor leken. Sr Marietta had me daar 1 keer mee naar toe genomen. Het was toen erg indruk wekkend. Meer een secret garden waar de nonnen een beetje verse lucht kregen & relaxen. Het was gedeelte van het Slot. Grote deuren die toegang gaven tot het slot .
Al dat was veranderd toen ik op visite was. nonnen die ik kende heb ik toen niet ontmoet, in mijn ogen was er een grote verandering in het leven van die nonnen gekomen & ze droegen toen betere kleren.

Wat een bijzonder verhaal, Uus! Fijn dat je dit hier wilde delen. We hadden via de mail al even contact, maar ik wilde je ook via deze weg nog even bedanken voor je tijd. Wat een tijd, ook, om op het internaat te zitten, met alle veranderingen rondom het Tweede Vaticaans Concilie. Wat mij opvalt, is ook de snelheid waarmee die veranderingen werden doorgevoerd. In ieder geval was er op dit internaat dus veel openheid voor, maar allicht moesten ze ook wel? Dat moet apart zijn geweest, om ook in de kleding van de zusters die veranderende tijdgeest ineens terug te zien. Ging dat allemaal zo'n beetje stilzwijgend? (Hoe) werden die veranderingen, zoals het afstappen van de mis in het Latijn, naar jullie gecommuniceerd?

Thijs,
Jou vraag over hoe die veranderingenvan de mis in het latijns naar nederlands. Ik kan hier niet goed over antwoorden, aangezien ik deel was van de eerste mis & wij maandenlang bezig waren om het beat te leren zonder fouten. Ik was daar dus meer bewust van. ik weet wel dat het een heel gebeuren was. De nonnen in de kortere kleren? Enkele vonden dat heel wat want het was een “nieuwtje” ik geloof dat die hele overgang niet zo zeer in de handen van de nonnen waren, maar meer een directie van de katholieke overheid. En de nonnen moesten die volgen. Natuurlijk werd er gezegd dat het heel iets was. Het was moderniseren van de kerk. Ben er zeker van dat niet iedereen hier zo blij mee was,. Maar regels zijn regels & de nonnen waren gehoorzamen vrouwen.

Interessant zeg, hoe dat ging! Fijn dat je er nog wat meer over wilde vertellen. Dit zou je van al die internaten wel willen weten, hoe (en in welke mate, en hoe snel) die veranderingen er ingang vonden. Hartelijke groet,

Wat een mooi verhaal heb je geschreven Uus. Het is net of mijn lagere schooltijd zo weer helemaal voorbij komt. Zr Marietta was een tante van mijn vriendin Marijke die bij mij in de klas zat. Ook ik heb op die houten ritmestokjes geslagen in het bandje in de kerk. Toen ik in de tweede klas zat mochten er ineens ook jongens les krijgen op onze school, maar die sliepen niet op onze slaapzalen. Ik heb nog contact met een van hen. Heb je mijn foto's gezien uit de jaren negentig? Toen kregen Marijke en ik een rondleiding van onze oude hoofdzuster Zr Antonie. Ook nsmen we een kijkje op de slaapzalen. Er waren toen al lang geen leerlingen meer en de school was toen bijna verkocht aan de gemeente Oudenbosch. De klaslokalen van de lagere school waren omgebouwd tot appartementen voor de zusters. Maar die zijn na de verkoop verhuisd naar een pand in de grote tuin Averno, gelegen aan de overkant van de st Annastraat. Je stak die straat over vanuit het internaat via een gang annex loopbrug. Weet je dat nog?
Ik was leerling van 1967 tot 1973, de hele lagere school.

Jaqueline, ik herriner me niet veel van die tuin af. Ben er toen maar 1 keer geweest. ik dacht dat die tuin in het achter gedeelte van het klooster was. Maar zo als ik al zei & lang geleden. wat leuk dat jij ook op die stokjes hout gehamerd hebt. Dus het bleef door gaan. Was dat niet zr leontine? En zr Jeanette die de kleintjes in de hand had? Het klinkt heel veranderd geworden toen jij er zat. Jongens op school! Ik weet dat ik een keer eenlange broek aan wilde doen. Dat mocht niet. Daar moest een rok overheen. Dus nooit meer gedaan. Tijden zijn erg veranderd, niet alles voor het goeie.

Prachtige nieuwe reeks foto’s van internaat Sint Anna in Oudenbosch! Ingezonden door Irene Bruyninckx, waarvoor veel dank!

1. Naailes

2. Plechtige communie

3. Speelplaats

4. Sr. Anna

5. Uniform Irene

6. Op de trap

7. Communies

8. Bij school

9

10

11. Evelien en Vivian

12. Evelien

13. Marion verjaardag, 1959

14. Zilveren feest Sr. Jeanette, 1959

15. Zilveren feest Sr. Jeanette, 1959

16. Zilveren feest Sr. Jeanette, 1959

17. Bosbad Hoeve, 1960

18. Evelien en Jolanda, 1960

19. Fancy Fair, familie van Irene, 1960

20 (1960)

21 (1960)

22. Marion en Nettie, 1960

23 (1960)

24. St. Anna, 1960

25 (1960)

26. Zr. Anna en Zr. Helena, 1960

27. Zr. Anna, 1962

28 (1962)

BONJOUR ALLEN OP DE FOTO NAAILES OP DAT FIETJE IS NAMELIJK DAT KLEIN MEISJE JACQUELINE ZIJLMANS EN IK ZIT ACHTEROP MARIE - CLAIRE ZIJLMANS EN WAAR DE KINDJES POPPEN WASSEN STAAT MARIE - CLAIRE TE WAS SEN AAN DIE BAK IN TIN IN HET MIDDEN . MET VIJF KINDEREN GELOOF DAT WE GINGEN ZWEMMEN LOESJE VAN GAANS EN ZIJLMANS MARIE CLAIRE EN EEN FOTO WAAR ZUSJES ZIJLMANS GESCHREVEN IS EEN VERGISSING VELE GRTJES UIT PROVINCIE LUIK België

Janine & jacqueline zijlman uit belgie. Tweeling. Dat herriner ik me ook. Leuk om de fotos te zien van de zusters. Er was er ook een die Geralda/geraldine? Verantwoordelijk voor de oude/ kleine slaapzaal/chambrettes.

Clara Zijlmans stuurde ons deze materialen en foto’s uit haar kostschooltijd op pensionaat St. Anna in Oudenbosch, waarvoor dank! (Klik op de foto’s om ze te vergroten.)

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.

17.

18.

19.

20.

21.

22.

23.

24.

25.

26.

27. Toelichting Clara: "door dat ik warme melk met velletjes er op moest drinken ba bah kreeg ik slechte punten van zuster JANNETTE anders ook leuke momenten met haar , ze was wel erg streng"

28.

2 nieuwe foto’s van pensionaat St. Anna in Oudenbosch, ingezonden door Clara Zijlmans. Waarvoor dank! (En heb jij nog foto’s van deze kostschool? Stuur ze dan direct naar thijs.de.leeuw@bhic.nl, dan voeg ik ze hier toe.)

1. Jacqueline, Jeannine en Marie Claire op het pensionaat

2. Communie op het pensionaat. Op de foto staan Jacqueline en Jeannine

5 nieuwe foto’s van pensionaat St. Anna in Oudenbosch, ingezonden door Clara Zijlmans. Waarvoor dank!

1. Sinterklaasfeest op het pensionaat

2. Marie-Claire in de laatste kleuterklas

3. Groepsfoto: de tweeling Donckers, Netty Verhoeven, Loes van Gaans, Astrid de Baker en Marie-Claire

4. Communie op het pensionaat

5. Jacqueline en Jeannine Communie op pensionaat

Brieven en foto’s van pensionaat St. Anna in Oudenbosch, ingezonden door Clara Zijlmans. Waarvoor dank!

1. ‘Op bezoek met onze mamma en mijn twee zonen en hun nichtje; de zuster op de foto is Zuster Antoinie’

2. De hond van Marijke

3 t/m 18 = Brieven van en naar het pensionaat

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

18

19. Vormsel van Marie-Thérèse, onze oudste zus, gestorven in 2021

Beste Thijs, weer wat uit het kostschool leven... Soms fijn en soms heimwee naar huis. Iedere dag werd de post uitgedeeld. Dan riep de zuster per alfabet, Zijlmans was de laatste natuurlijk. Een dik pak, maar dikwijls geen brief voor ons of soms een briefkaart van opa en oma uit Roosendaal. Als er post was van onze Mama, dan kwam eerst mijn oudste zus, die kreeg de brief mee naar bed dan werd deze meerdere malen gelezen en daarna onder mijn kussen gelegd. Zo ging het ook met mijn tweelingzusjes. Soms, 's nachts, ging ik naar het toilet en dan kroop ik op de bril, om het kleine raampje open te doen en te zien wat zich in dat straatje allemaal afspeelde. Een kroeg met mannen, schreeuwen... En dan weer terug naar mijn chambrette, heel voorzichtig want anders??? Onze schoenen moesten we voor ons gordijn zetten en die blonken de zusters weer mooi op. Wat ik niet graag deed, was iedere dag vijf trappen naar boven en dan op de knieën voor het bed eerst het avondgebed. Ik weet niet hoeveel keren de zuster me betrapte dat ik met mijn hoofd lekker op mijn sprei lag, heerlijk zacht. Dan riep ze: Zijlmans recht zitten! Ook was er controle met de stofkam, om te kijken of we geen luizen hadden (ik had wel een mooi kapje met bloemetjes erop geborduurd. Ook bij het tandenpoetsen was er iedere dag controle. Als ik geen zin had, deed ik wat tandpasta in m'n mond, foei foei! Als de grote vakantie kwam, moesten we de koffers gaan halen. Die duwden we van de trap, dat maakte veel lawaai. En natuurlijk nog even straf voor de vakantie. In het dorp hebben we een fietsrijbewijs gehaald. Ik kreeg een enorme grote fiets, niet gemakkelijk om dat ding in evenwicht te houden. Maar een DIPLOMA! Als U, Thijs, nog meer van die kleine herinneringen wilt lezen, laat maar weten. Vele groetjes

1. Clara op het pensionaat

2.

3.

4.

5.

6.

Nog bedankt Clara voor het delen van uw herinneringen aan het pensionaat! Alleen al door alle regeltjes moet deze schooltijd toch wel indruk hebben gemaakt. We houden ons aanbevolen voor verdere verhalen, altijd welkom! Wat ik me onder andere nog afvraag, is hoe het was om na al die jaren weer thuis te komen. Zo jong zo lang weg van huis, dan keer je toch niet hetzelfde terug en ben je ook wel een ander mens? Of viel dat ook wel mee? Was het niet flink wennen om dan ineens weer thuis te zijn, en hoe dan verder?
Hartelijke groet,

Ik heb één jaar op St Anna gezeten (1963) en vond het traumatisch. Alles werd gecontroleerd, ik herinner me dat ik in bad moest met een nachthemd aan en dat de zuster me dan onder dat nachthemd waste en overal aanraakte (?) en ik werd zo bang dat ik een keer in mijn broek had gedaan en die verstopte in het kastje van de chambrette. Maar de zuster had het slipje gevonden en de dag erna werd ik geroepen om naar een kamer te komen, samen met een aantal zusters en al mijn klasgenootjes en daar werd de onderbroek in de lucht gehouden en kreeg ik straf voor deze 'zonde'. Ellendig als je pas 9 jaar bent en nooit eerder alleen weg bent geweest van huis. Ik herinner me ook dat je je bord moest leeg eten, or else. Op een keer was er plat gekookte witte vis en ik werd zo misselijk dat ik...juist ja. Nog eens straf. Soms gingen we in groep wandelen op straat met de zusters erbij en als er dan jongens voorbij kwamen, moest we allemaal de andere kant op kijken. Waar slaat dat nu op als je pas 9 jaar bent?Ik herinner me ook die gouden, groene en zwarte kaarten- had ook meestal groene, enkele zwarte en zowaar één keer een gouden. Dat was vast een vergissing ;-) Ik hield heel veel van lezen maar dat mocht bijna nooit. Elke dag naar de mis, ook daar misselijk, van de wierook. Als ik bij mijn ouders op weekend was vroeg ik elke keer of ik weer thuis mocht komen wonen, maar dat mocht pas aan het einde van het schooljaar. Ik kan me niets leuks herinneren van dat jaar, behalve de treinreizen naar huis dan, want dan mocht ik een reep chocolade kopen op het station en kon ik tenminste weg. Die terugreizen naar Oudenbosch waren uiteraard vreselijk. Ik kreeg zowaar een krop in de keel toen ik de foto's hier zag, het heeft er echt ingehakt bij mij.

Bedankt voor het reageren Ninette. Wat erg om te lezen dat dit zo'n ellendige tijd voor u is geweest en het spijt me dat de foto's ook weer zoveel naar boven halen. Beklemmend zoals u het beschrijft en ook wel "bijzondere" praktijken om het zo te zeggen... Heel fijn dat u dit hier wilde delen.