Het rijke roomse leven in brabant 1900-1970

Klooster in Heilaar in Princenhage

Kloosters

Het landgoed Heilaar heeft een lange geschiedenis. Maar het huis heeft slechts kort als klooster dienst gedaan.

Foto: collectie Broeders van Huijbergen
Foto: collectie Broeders van Huijbergen

Het landgoed komt al voor in een leenboek van de beroemde Hertog Jan de Derde van Brabant. In 1303 was Selkinus de Hylair de eigenaar. In de loop van de geschiedenis zijn tal van eigenaren bekend en wijzigt de naam Hylair in alle mogelijke varianten.

Het herenhuis Klein Heilaar werd rond 1840 gebouwd. In 1841 werd op het landgoed een slingerbos met vijvers aangelegd in Engelse stijl.

In 1858 kocht de bekende Bredanaar Van Cooth de buitenplaats. De een na laatste eigenaar van Heilaar was de Bredase rechter Van Mierlo. Diens erfgenaam heeft het huis kort na de Tweede Wereldoorlog verkocht.

Van 1959 tot 1966 heeft het als verblijf gediend voor de broeders van Huijbergen, die uit het Willibrordushuis kwamen. In 1966 vertrokken ze naar het klooster in de Roland Holststraat. Het huis Heilaar is op 13 februari 1978 afgebrand en daarna gesloopt.

Bron: J. Smits, Vademecum van religieuzen en hun kloosters in Noord-Brabant, Alphen a/d Maas, 2010

2

Reacties (2)

Marc De Maeseneer zei op 30 mei 2023 om 08:45 uur

Beste,

In verband met het landgoed/leengoed Heilaer meldt u: "In de loop van de geschiedenis zijn tal van eigenaren bekend "
Ik heb een acte gevonden waarin een zekere Adriaen Brouwerts "Heer van Heilaer" (evenwel moeilijkleesbaar) voorkomt.
Kan deze persoon rond 1620-1630 eigenaar van dit domein geweest zijn?
Had dit het statuut van een "heer"lijkheid?

Wim Langen zei op 22 december 2024 om 23:24 uur

Er hebben in het landhuis wat op 13 februari 1978 is afgebrand meerdere families hier gewoond.
Zelf ben ik op 14 september 1944 in het koetshuis wat bij het landgoed hoorde geboren.
Als kind heb ik vaak gespeeld in het slingerbos met vijver.
Ik heb er met mijn ouders tot het jaar 1970 gewoond.
En in de periode van deze 26 jaar altijd met plezier gewoond.
Het landgoed werd in de jaren vijftig verkocht aan de Hr Kees Goos
Groot was mijn verbazing toen kort na de verkoop de gemeente Breda toestemming gaf om alle bomen te kappen.
De bomen werden allemaal afgevoerd naar meubelfabriek Bastiaansen in Bavel.
Als kind vond ik het niet prettig want het bos om in te spelen was er niet meer.

Reactie toevoegen

Je e-mailadres is privé en zal niet openbaar worden gemaakt.

Platte tekst

  • Geen HTML toegestaan.
  • Regels en alinea's worden automatisch gesplitst.
  • Web- en e-mailadressen worden automatisch naar links omgezet.