Genoveva van Beek was de eerste Moeder Overste van dit succursaal -- deze nevenvestiging, dus -- van de in 1860 al immens gewassen congregatie van de zusters van Liefde van Schijndel. En die kloosterlijke organisatie was weer een afsplitsing van de congregatie van de zusters van Liefde van Tilburg. Genoveva was een "godsvruchtige dogter" van vrome en welgestelde notabelen te Strijp, die een groot perceel schonken aan de pastoor van dat dorp, Philippus van Griensven in 1861. Een stuk weide en een heel huis. Teneinde daarop en daarin een "Liefdesgestigt" te doen verrijzen "ter erbarming over kranke en hulpeloze Ouden van Dagen, weezen en meisjes uit de mindere stand ter "onderrigting" in de maatschappelijke en christelijke algemeene deugden die betamelijk zijn", aldus de fraaie notariële acte uit 1861. Van Griensven werd nu verschrikkelijk tegengewerkt door de burgerljke gemeente van Strijp. Want de kinderen die deze zusterschool aantrok, gingen (dus) niet meer naar de openbare Strijpse lagere school, waarvoor die gemeente jaarlijks per hoofd van de geschatte inwoners een forfaitair bedrag kreeg. Zulks ingevolge de Onderwijswet-Van der Palm. Uit 1806. Van Griensven kwam in grote moeilijkheden, toen hij bij het schoolplein een artesische put deed slaan. Die activiteit deed de derde tot en met vijfde onderlaag van het sedert de middeleeuwen gebezigde kerkhof rond de oude parochiekerk verschuiven in de richting van de gemeenschappelijke brandkuil op de dorpsdriehoek, de "gemeyne weide". Lijkengif uit de recentere lagen deelde zich mee aan het doorsijpelend Genderwater. In de grachten rondom de kerk. Maar de Strijpenaren plachten daaruit hun drinkwater te putten. gevolg: massale cholera-epidemieën en katterale koortsen. COVID was er niets bij. Allemaal de schuld van Van Griensven. Zei de burgemeester. En dus ook van Genoveva die zijn "willoos werktuig" was. Justitie kwam er tussen. Een boeiende reeks procedures. Fraaie in ambtelijk proza beschikbaar bij Justitie. Prachtverhalen. Over de nooddruft van die tijden.

Wat een verhaal, Gerard, het lijkt wel een drama in drie bedrijven. Fascinerend zeg.

Ik ben al een enige tijd opzoek naar mijn oudtante, een Inlandse Javaanse vrouw die in de periode 1961-1966 in Huize Paulus / Paulushuis heeft gewoond. Haar naam van Simpen geboren in 1891 in Sidoarjo en overleden op 31-05-1966 in Huize Paulus, ze was weduwe van KNIL militair Jan Cornelis van Hagen (1896, Oosterbeek - 1955, Bandung)

Ik zoek mensen die in de periode 1961 - 1966 gewerkt hebben in dit tehuis, hopelijk kunnen zij mij iets meer vertellen over mijn oudtante Simpen van Hagen (ookwel J.C. van Hagen-Simpen) Wellicht zijn er in die periode foto's gemaakt van de bewoners etc.

Ik hoor het graag