Oorspronkelijk was het alleen bestemd voor armlastige oude mannen, later ook voor vrouwen. Aannemer-architect P. Blomjous kreeg de opdracht van het kerkbestuur voor een nieuw gebouw. Op 11 augustus 1842 legde pastoor W. van der Ven de eerste steen. De zusters gingen ook de bewaarschool, de taalschool, de naaischool en de handwerkschool verzorgen. Ze gaven lager en voortgezet onderwijs, verzorgden bejaarden en armen en baatten patronaten uit.
Door de uitbreiding met twee vleugels aan de westkant in 1855 ontstond een open hof aan de straatzijde. In de linkervleugel bevond zich de kapel. In 1911 vergrootte architect C. van Meerendonk het gebouw met twee oostvleugels, waardoor het gebouw zijn huidige vorm kreeg. Het klooster is in 1961 opgeheven.
Het huis aan de Goirkestraat 72-74, inmiddels Huize Goirke genoemd, werd in de jaren tachtig voor studenten verbouwd. Het is sinds 1980 gemeentelijk monument en sinds 2001 rijksmonument. Het pand leed zware schade door een brand in 2000. Architect Van der Geld uit Tilburg heeft het gebouw medio 2008 hersteld en er appartementen in gerealiseerd.
Het tweelaagse, in neoclassicistische stijl gebouwde complex heeft een U-vormige plattegrond met de voorhof aan de straat. De voormalige kapel is eenbeukig, met op het dak een houten klokkenstoel. De kloostertuin rondom de oude notenboom werd gehandhaafd.
Bron: Jan Smits, Vademecum van religieuzen en hun kloosters in Noord-Brabant. Alphen a/d Maas, 2010.
Reactie toevoegen