Het rijke roomse leven in brabant 1900-1970

Klooster Charitas (Sint Elizabethgesticht) in Steenbergen

Kloosters

Op 20 april 1853 trok moeder Theresia Saelmakers met enkele zusters Franciscanessen van Charitas van Oosterhout naar Steenbergen. Ze gingen wonen in de voormalige gendarmerie aan de Kleine Kerkstraat, die ze hadden kunnen kopen van Joannes de Wit en zijn zus Elisabeth.

De zusters gaven naai- en brei-onderwijs, hielden een bewaarschooltje, hadden een pension voor kinderen van landbouwers en ze verpleegden er zieke mannen. In dit derde huis dat moeder ‘Trees’ binnen vier maanden had gesticht, vestigde ze aanvankelijk het moederhuis.

Vanaf 1860 werd er aanhoudend grond gekocht en uitgebreid. Dank zij een legaat van A.G. Moors kon aannemer-architect P. Soffers uit Ginneken in 1876 een nieuwe kapel bouwen. Het gesticht en het moederhuis werden herhaaldelijk verbouwd en uitgebreid.

Foto: collectie Franciscanessen van CharitasNa de overplaatsing van het moederhuis naar Roosendaal in 1905 werd Sint Elisabeth succursaalhuis. De zusters verpleegden zieken en bejaarden.

Begin december 1918 brandde de gehele voorbouw af, waarbij ook archieven verloren gingen. In 1921 kreeg het gebouw een nieuwe monumentale voorgevel, naar tekeningen van A. Oomen uit Oosterhout.

In 1925 volgde een vergroting van het huis voor de bewaarschool en een pension voor schipperskinderen.

In 1928 werd het gasthuis met een operatiekamer, een laboratorium en een röntgenkamer uitgebreid tot een volwaardig ziekenhuis. In 1962 werkte architect B. Oomen aan het zusterhuis en de kapel. In 1981 is het oude bejaardenhuis afgebroken voor het nieuwe, Onze Stede, van architect Oomen. In 1982 verhuisden de laatste zusters naar het moederhuis in Roosendaal.

Het eerste huis had een eenvoudige voorgevel. Het nieuwe klooster had een rechthoekige plattegrond met twee  zijvleugels. De schuiframen gaven de gevel een streng aanzien.

Bron: J. Smits, Vademecum van religieuzen en hun kloosters in Noord-Brabant, Alphen a/d Maas, 2010

Foto: collectie Franciscanessen van Charitas

5

Reacties (5)

coen bedaf zei op 14 oktober 2019 om 15:35 uur

in dit ziekenhuis heb ik nog een week gelegen met een gebroken been dat is plusminus 57 jaar geleden.
toen moest het gips nog een week uitharden onder een soort hondenhok.

Wilhelmus Rooms zei op 24 juli 2020 om 13:59 uur

Mijn groot-ouders (fam Rooms/Oerlemans met 9 kinderen), hebben een paar jaar in the kelder, gedurende de WW11 oorlog, gewoond omdat hun huis aan de Molen weg was kapot geschoten door de Duitsers

Mariët BruggemanBHIC zei op 24 juli 2020 om 19:00 uur

Bedoel je in de kelder van het gasthuis ? Dat moet een hele ervaring geweest zijn. Werd er nog wel eens over gepraat, over het wonen in de kelder ?

W Roons zei op 24 juli 2020 om 19:41 uur

Ik weet dit van mijn vader die in 2008 is overleden, hij was toen ongeveer 9 jaar. Hij vertelde me altijd dat de nonnen verschrikkelijk goed waren voor hen, en dat ze nooit honger hadden gehad in de oorlog omdat ze onder het ziekenhuis woonden. Ze hadden altijd eten. Een zus van mijn vader is later ingetreden als non.

Mariët BruggemanBHIC zei op 28 juli 2020 om 12:19 uur

Wat fijn dat je vader (en het gezin) ondanks dat ze zo in angst en in niet zulke hele goede omstandigheden moesten wonen, toch veel aandacht en genoeg te eten kregen van de nonnen. Dat zal het vast een stuk draaglijker gemaakt hebben.

Reactie toevoegen

Je e-mailadres is privé en zal niet openbaar worden gemaakt.

Platte tekst

  • Geen HTML toegestaan.
  • Regels en alinea's worden automatisch gesplitst.
  • Web- en e-mailadressen worden automatisch naar links omgezet.