Ze begonnen met 63 oude vrouwen en 19 kinderen. Vooral het aantal weesmeisjes groeide, in 1900 waren er wel 68. Zo’n zeven jaar later werd de zorg voor oude vrouwen verplaatst naar het Sint-Annagesticht en daar aan de Zusters van Barmhartigheid van Ronse toevertrouwd.
De weesmeisjes, voogdijkinderen en regeringskinderen bleven en het gesticht kreeg de naam van Sint Agnes. Ze kregen er een opleiding tot dienstmeisje en konden er tot hun 21e terecht. De zusters zorgden van toen af ook voor moeilijk opvoedbare kinderen en hadden er een internaat voor kinderbescherming. In verband met de groei van het aantal pupillen werd in 1938 het naastliggende pand aan de Schilderstraat bij het weeshuis getrokken.
Tijdens de bevrijding van Den Bosch in oktober 1944 maakten de bewoners, waaronder zo’n 80 meisjes, benauwde uren door in een kelder, waar ze veiligheid zochten voor de felle beschietingen. In de nacht van 23 op 24 oktober was het complex aan de Zuid-Willemsvaart al bevrijd, maar het Antoniushuis, dat erachter aan de Hinthamerstraat lag, nog in Duitse handen!
In 1948 werd het Sint-Agnesgesticht Huize Sint Agnes, een voogdijhuis voor meisjes. Vanaf 1953 werd daarbij een gezinssysteem gehanteerd, dat een meer huiselijke omgeving opleverde. In die jaren groeide ook het comfort in het gesticht.
De zusters verlieten het gebouw in 1968, ze verhuisden naar het zusterhuis aan de Hinthamerstraat 204. Zuster Augusta Vriens bleef wel directrice van het tehuis, waar nu ook jongens tot 10 jaar werden opgevangen.
Maar langzamerhand verhuisden de pupillen naar Jeugdcentrum De Vliert en vanaf ongeveer 1977 stond Huize Sint Agnes leeg. Na te zijn gekraakt in 1979 en acht jaar geharrewar werd het pand tenslotte verkocht aan een woningbouwvereniging en verbouwd tot appartementen.
(foto met dank aan de Zusters van Liefde)
De slijperij van een voormalige glasfabriek is in 1854 verbouwd voor de huisvesting van meisjes en oude vrouwen. In het portaaltje aan de Schilderstraat is het jaartal te vinden. De zijgevel dateert uit de jaren dertig. Er is een terracotta tegel van Onze Lieve Vrouw van Altijddurende Bijstand met de tekst: Bescherm ons gezin.
Bronnen
J. Smits, Vademecum van religieuzen en hun kloosters in Noord-Brabant, Alphen a/d Maas, 2010
Ton Vogel, Geschiedenis van Huize St. Agnes vanaf 1855, in: Bossche Encyclopedie
Dit verhaal is op 7 november 2018 uitgebreid met gegevens uit het artikel van Ton Vogel. Redactie.
Reageren
Heb jij nog bij de zusters op (kost)school gezeten? Reageer dan hieronder, deel je herinneringen en vul deze pagina aan. Ook zoekt het BHIC foto's. Stuur deze naar info@bhic.nl, dan voegen wij ze hier toe en aan onze collectie. Hieronder een greep uit de inzendingen.
Ans van Hees-Scheij stuurde ons diverse foto's van Huize Agnes uit de periode 1967-1968. Zelf staat zij op foto nr. 1 (linksboven) en nr. 6. Hieronder wordt een selectie getoond. Alle foto's zijn t.z.t. te vinden in de BHIC fotocollectie.
Ook Margriette Swinkels werkte op Huize Agnes als leidster voor de kinderen, van december 1966 tot en met december 1968. Uit die periode stammen de onderstaande foto's. Ook dit is weer een selectie, maar alle foto's worden opgenomen in de fotocollectie van het BHIC. De eerste drie van de onderstaande foto's zijn genomen tijdens een vakantie in Zeeland. "We gingen met een bus naar Sluis en bleven er dan veertien dagen en gingen dan vaak naar zee met de kinderen. We logeerden in een leeg staand seminarie, dat later is verbouwd tot een chique hotel."
Reactie toevoegen