Het gebouw en gesticht
Het gebouw stamde uit 1883 en was voorheen in gebruik als R.K. gesticht voor oude vrouwen. Rond de eeuwwisseling werden er echter nieuwe kinderwetten ingevoerd door het kabinet-Pierson. Dit hield in dat er Rooms-Katholieke gestichten moesten komen om kinderen op te vangen van ouders die uit de ouderlijke macht waren gezet. Deze kinderen moesten namelijk in hun eigen religieuze milieu kunnen worden opgevoed volgens deze wetten.
Het Sint-Willibrordus was het eerste voogdijgesticht van de Broeders van Huijbergen. De Vereniging voor kinderbescherming kocht enkele jaren later ook een ander pand in Breda. Dit zou het Sint-Annagesticht worden, een instelling van de Franciscanessen van Huijbergen. Waar het Willibrordusgesticht bestemd was voor jongens ouder dan zeven, kwamen jongens en meisjes onder de zeven op het Sint-Annagesticht terecht.
Onderwijs
Er werd ook onderwijs gegeven aan het gesticht Sint Willibrordus. Dit was een soort BLO-school (Bijzonder Lager Onderwijs). Het gesticht was niet in het bijzonder bedoeld voor kinderen met een verstandelijke beperking, maar een groot deel van de kinderen op het gesticht viel hier wel onder.
Voetbal
Bijzonder om te vermelden is dat Breda's oudste amateurvoetbalclub zijn oorsprong op het Sint-Willibrordusgesticht vindt. Al in 1919 richtte Broeder Emilius daar namelijk voetbalvereniging Willibrordus op. Oorspronkelijk bestond de vereniging uit dertig jongens van zaal vier, de zaal waar Broeder Emilius de leiding had. In 1970 had de club meer dan 150 leden en ging deze voortaan samen met Baronie verder, onder de naam WSD (Willibrordus Demos Sportvereniging), welke nog altijd bestaat.
Laatste jaren
Het Sint-Willibrordusgesticht heeft tot eind jaren vijftig bestaan. In 1959 is het klooster opgeheven en trokken de Broeders van Huijbergen weg. In 1970 is het gebouw gesloopt. Over de laatste jaren van het gesticht is erg weinig bekend. Misschien heeft iemand hier nog herinneringen aan. Reageren kan hieronder.
Reactie toevoegen