Het gebouw kwam in handen van de stichting De Sprengk, die er een multifunctioneel centrum voor persoonlijke groei, zingeving en gezondheid vestigde. In 2004 is het gebouw gekocht door de corporatie TBV Wonen. Het complex kreeg een nieuwe functie als campus voor studenten die in het Sint Elisabethziekenhuis tot arts worden opgeleid. Het architectenbureau Storimans, Wijffels en Van Hoogmoed ontwierp een ingrijpend verbouwingsplan, waarbij de karakteristieke elementen werden behouden.
Het neogotische kloostercomplex is gaaf bewaard gebleven en een goed voorbeeld van een contemplatief klooster uit de late negentiende eeuw. Het ommuurde complex bestaat uit vleugels om een tweetal binnenhoven. Het heeft onder meer een binnen- en een buitenkapel en een prachtige tuin. Een dertigtal zustercellen van circa vijf vierkante meter per stuk, is nog aanwezig.
De voorgevel omvat het rectoraat en de ingang van het klooster. Boven de hoofdingang van het klooster bevindt zich een nis met Mariabeeld. De zijgevels en de achtergevel zijn sober uitgevoerd, zonder siermetselwerk.
De hof van de buitenzusters ligt aan de kant van de Lange Nieuwstraat, met gangen aan de zijde van de buitenmuur. De openbare kloosterkapel vormt de vierde zijde van de hof. De vierkante hof van de slotzusters ligt hierachter, grenst aan de tuin en heeft pandgangen rond de binnenhof. Bijzonder is het ingenieuze, ambachtelijke houten hang- en sluitwerk, dat overal compleet is en nog functioneert. De binnenhof heeft een gevelsteen met de tekst Prim. lap. pos. [de eerste steen heeft gelegd] A.P. Eras rector 12-4-1890.
Reactie toevoegen