Pastoor De Gruyter was de drijvende kracht in de parochie. Ik hoor nog zijn warme stem. In de 6e klas van de lagere school (1950-1951) kwam hij iedere dag het eerste uur godsdienstles geven. Ik vond het wel wat veel van het goede, maar het toont hoe hij erop gebrand was om de leerlingen voordat zij de school verlieten zo veel mogelijk van de katholieke leer mee te geven. Hij voerde de Sacramentsprocessie in, ofschoon officieel nog het processieverbod gold. Dat was een gebeurtenis! Wanneer de stoet naderde, spreidden de aanwonenden vloerkleden en traplopers uit op het midden van de straat. In het plantsoen aan de August Sniederslaan was een groot podium opgebouwd, waar een plechtige dienst werd gehouden.
Aanvankelijk werd hij bijgestaan door de kapelaans Ziegenhorn en Van Heiningen.

Mooi Herman! Zo'n beschrijving van zijn stem brengt de man meteen een beetje tot leven. En zo'n processie met vloerkleden en traplopers op straat; ik kan me voorstellen dat dat enorme indruk maakt! Mocht je zelf ook iets doen bij de processie?

Ik zong in het jongenskoor en liep ook mee in de processie.

Alhoewel wij niet tot deze parochie behoorden, gingen mijn ouders, mijn zusje en ik elke zondagavond vanuit Woensel hier naar de H. Mis. Twee dingen staan mij als jong kind bij: pastoor de Gruyter die tijdens het uitreiken van de H. Communie aan de misdienaren op het altaar struikelde en languit voorover viel (liep goed af). Dat was schrikken. En, dat ik mijn eerste eigen portemonneetje met spaargeld in de bank liet liggen. Het was niet gevonden. Groot verdriet.

Bedankt Herman en Erna voor het reageren. Gelukkig is dat met die val goed afgelopen, dat zal inderdaad wel schrikken zijn geweest. En ook wat jij noemt, Herman, het koor, ook dat is wel iets waaraan nog veel jongeren van toen herinneringen zullen hebben. En wat maakte dat jullie de mis liever daar wilden bijwonen Erna, de parochie H. Hart stak daar dan dus wel positief bij af? Hartelijke groet,

Ik vermoed het tijdstip van de H. Mis en dat dat beter bij het werkzame leven van mijn vader paste (18.00 of 18.30 uur op zondagavond, als ik het mij goed herinner) maar durf het niet met zekerheid te zeggen?

Ah, ja dat kan natuurlijk ook! Klinkt logisch. Dank Erna dat je nog wilde reageren op mijn bericht. Hartelijke groet,