(publiek domein)
Dat doel was te bereiken door het doen van liefdewerken, waarmee de zusters een verbinding wilden zijn ‘tussen de uitersten van de sociale ladder’. Concreet kwam dat neer op het kosteloos helpen van de armsten op allerlei terrein: arme gezinnen, zieken, gevangenen, bejaarden. Ze onderhielden patronaten voor meisjes en vrouwen; ze gaven godsdienstonderricht en organiseerden retraites, vooral onder de ‘lagere volksklassen’. En dat alles dus in de hoop daarmee de zielen te helpen die in het vagevuur brandden.
Als kloosterregel volgden de Auxiliatricen een aangepaste versie van de Constituties van de orde der Jezuïeten.
In 1957 verklaarde paus Pius XII de stichteres zalig. In datzelfde jaar betrokken de Auxiliatricen hun eerste en enige klooster in Noord-Brabant, in Eindhoven, om daar hun sociale werk te verrichten.
In 1969 trokken de auxiliatricen zich terug. De zusters verspreidden zich over de bestaande communiteiten in België. In 2005 overleed de laatste zuster van deze congregatie in Nederland te Heeswijk.
Foto: KDC, fotonr. afbk-2b1436
We zijn erg benieuwd of er nog mensen zijn uit Eindhoven of omgeving die de Auxiliatricen daadwerkelijk meegemaakt hebben en daar nog iets over kunnen en willen vertellen.
In Noord-Brabant was hun enige klooster het klooster bij de kerk van Don Bosco in Eindhoven. In Nederland hadden de Auxiliatricen verder nog kloosters in Amsterdam en Nijmegen. Buiten Nederland heeft de congregatie 58 kloosters over heel de wereld met noviciaten in Japan en Shanghai.
Bron: J. Smits, Vademecum van religieuzen en hun kloosters in Noord-Brabant. Alphen a/d Maas, 2010.
Reactie toevoegen