Al in 1475 stond er langs de weg naar Bergen op Zoom een Quirinuskapelletje met daarbij een put, het Sintekrijnsputje. Uit dit putje welde geneeskrachtig water op. Hoewel de put na de Reformatie in onbruik schijnt te zijn geraakt en de kapel verdween, bleef Quirinus een populaire heilige. Zo populair dat niet alleen de nieuwe kerk naar hem werd genoemd, maar ook werd in 1985 de put hersteld die eens aan hem was gewijd. Op die plaats was in 1925 al een huis gebouwd dat als naam ‘Sintekrijn’ kreeg.
Hoewel de naam van de oude kerk dus niet meer werd gebruikt, werd wel het interieur voor een belangrijk deel overgebracht naar de Quirinuskerk. En door een gelukkig toeval vond men in 1920 nog eens een aantal zeer oude voorwerpen terug. Die waren in 1647 verstopt, toen de oude kerk protestants werd. Het betreft onder meer een koperen doopvont uit 1549 en enkele kandelaars, die nog steeds in de kerk worden bewaard.
Op de foto's hieronder zien we twee pastoors van de Quirinuskerk uit de naoorlogse jaren. Op de ene zien we pastoor J. de Cock, die in februari 1950 de parochie kreeg toegewezen. Hij werd bijgestaan door kapelaan C.A.J. Luykx.
In de jaren zestig werd de parochie bediend door pastoor D.C.F. van Mechelen. Op de foto hieronder zien we hem in zijn jongere jaren. Waar en wanneer deze foto werd genomen, is onduidelijk.
Reageer hieronder, deel jouw herinneringen aan de parochie en de geestelijken van vroeger en vul deze pagina aan!
Reactie toevoegen