Daarbij valt het accent op diaconie, pastoraat, onderwijs, crisishulp en opvang van daklozen. Léo Dehon werd in 1868 priester gewijd en richtte in 1877 in Saint-Quentin (F) het Collège St. Jean op. Het docentencorps van deze school zou uit priesters moeten bestaan, die samen een nieuwe congregatie zouden vormen.

Geïnspireerd door zijn werk als aalmoezenier van de zustercongregatie “Les Servantes du Coeur de Jésus” voerde hij als inspiratiebron voor zijn nieuwe congregatie de verering van het H. Hart in, zoals de zusters die praktiseerden. Het stichtingsjaar van zijn nieuwe congregatie onder de naam van Sacerdotes a Sacro Corde Jesu ofwel Priesters van het H. Hart werd 1878. Naar de stichter heten de congregatieleden ook wel 'Dehonianen'.

In 1899 riep Dehon enkele studenten en drie medebroeders uit Nederland in Leuven bijeen: pater Hubertus Luyten, Carolus Hermans en Matthaeus Kusters. Ze besloten om in Nederland een huis op te richten. Dat werd het kleinseminarie dat op 6 december 1900 gesticht werd in Bergen op Zoom. Zo werd de Congregatie internationaal.

Dat proces werd versneld toen in Frankrijk de congregatie, samen met vele anderen, het slachtoffer werd van de antireligieuze wetten van 1903 en praktisch het land moest verlaten. Pater Dehon vestigde zich in Brussel en bestuurde van daaruit zijn congregatie.

Bij decreet van het generaal bestuur werd op 3 augustus 1910 de Nederlandse provincie opgericht. De canonieke goedkeuring door de Heilige Stoel volgde 8 april 1911. Op 12 augustus 1925 overleed pater Dehon in Brussel aan de griep. Bij zijn dood telde de congregatie 690 leden, onder wie 215 Nederlanders.

In Noord-Brabant waren er kloosters in Asten (Klooster H. Hart), Bergen op Zoom (Juvenaat en Klooster van het H. Hart), Breda (Provincialaat), Helmond (Missiehuis Christus Koning), Hilvarenbeek, Liesbosch (Grootseminarie, Klooster Liesbosch) en De Rips (Klooster van de Priesters van het H. Hart).

Buiten Noord-Brabant hadden de Priesters kloosters in o.a. Amsterdam, Cadier en Keer, Delft, Den Haag, Maastricht, Nijmegen, Rotterdam en Vlaardingen.

Buiten Nederland verspreidde de congregatie zich over Europa in Finland, Engeland en Duitsland en over de wereld in Argentinië, Brazilië, Chili, Congo, India, Kameroen, de Filippijnen en Indonesië.

Anno 2000 waren er ruim 2.500 volgelingen van Pater Dehon in vijf werelddelen werkzaam.

Foto’s
Léon Gustave Dehon (1843-1925) in 1865 en op zijn bidprentje van 1925. Bron: Wikimedia en West-Brabants Archief, fotonr. RONZ003.

Bronnen
Jan Smits, Vademecum van religieuzen en hun kloosters in Noord-Brabant. Alphen a/d Maas, 2010.
Website Priesters van het H. Hart.