Pastoor van Vlokhoven reed jarenlang met een Volkswagen Kever. Ergens op een bosweg, ik weet niet waar, reed hij een fazant aan. Het beestje overleefde dit niet. De pastoor pakte de vogel op om mee naar huis te nemen. De boswachter die hem "betrapte" met de fazant zei niets, ongetwijfeld omdat de "stroper" duidelijk een geestelijke was.

Kapelaan Berkers haalde lang oud papier op, met een platte wagen. Dit gebeurde op woensdagmiddag, als kinderen vrij hadden, en hij had altijd hulp van een stel kinderen. De opbrengsten waren bestemd voor jeugdwerk in de parochie.

Pater Jan kwam op zondag uit Boxtel, op zijn brommer, om de mis te lezen. Ik was jong, maar weet nog dat zijn preken vuriger en intenser waren dan die van de andere priesters.

Prachtige anekdotes en herinneringen! Bijzonder dat iedere pastoor, kapelaan en pater zo zijn eigen verhaal weer met zich meebrengt. Dank voor het delen!

Bouwpastoor Van Vlokhoven zou morgen (19 juni 2018) 100 jaar geworden zijn. Er zal een kaars branden als nagalm van zijn stem in zijn kerk.

Prachtig verwoord, Toon, en wat mooi en stijlvol om daar op deze manier bij stil te staan. Dank voor je berichtje hier.

Toen deze kerk gebouwd werd, vroegen de bouwvakkers om gevarengeld toen het gebouw toch wel erg hoog begon te worden. Bouwpastoor van Vlokhoven beklom het hoogste gedeelte van de kerk, aan de kant van de pastorie (niet in beeld op bijgaande foto). Daar stond hij, in zijn wapperende toog. Het gevarengeld kwam er niet.

pastoor v Vlokhoven is opgevolgd door pastoor Harrie Hamers die na zijn 65e verhuisde naar HEERDE. Pastoor v Vlokhoven was tijdens de bouw in de kost op de St Josef pastorie braak huizen zuid. Maria Magdalena is gesloopt. Daar staat nu een appartementen complex

deze kerk is in 2002 aan de eredienst onttrokken De architect was H Koene De laatste koster was Jos van den Heuvel die bij het sluiten de kerkelijke onderscheiding Pro Ecclesia et Pontify heeft gekregen waar de Roomse Kerk wel wat ruimhartiger had mogen zijn

Hartelijk dank voor jullie reacties! Wat een mooi gezicht moet dat geweest zijn, pastoor van Vlokhoven met wapperende toog op het hoogste gedeelte van de kerk! Jammer dat er geen gevarengeld werd toegekend. Hopelijk zijn er dan ook geen ongelukken gebeurd bij de bouw van de kerk.

Bedankt voor jouw aanvullingen, Jo. Goed om te weten wat er uiteindelijk met de kerk is gebeurd.

Door de kerk op te gaan in zijn toog "bewees" de pastoor dat het gevaar wel meeviel..... ik heb nooit iets over ongelukken gehoord tijdens de bouw.
Voor de inwijding van deze kerk gebruikte de parochie een nieuw gebouwde noodkerk an de Kalanderstraat. Dat gebouw werd later een timmerfabriek.

Het 'Pòterke' Pater Jacobs van Stapelen uit Boxtel kwam ook met broomerke de Mis lezen in Best, daarbij waren de preken kwaliteit was bij de tijd ! Er werd wel eens gevraagd 'hoe laat hij de Mis deed.' Werd gevraagd voor een Huwelijksmis op te dragen, maar na afloop was er dikwijls, geen fooi. Kort na z'n vertrek is hij uit het ambt gestapt. Of dat ook 'Jan' was weet ik niet.

Gelukkig maar! En die pastoor moet dan behoorlijk wat lef hebben gehad :) Bedankt ook voor jouw reactie, Rini! Zo te lezen zou dit best eens dezelfde pastoor geweest kunnen zijn met zijn brommertje en zijn 'intense' preken!

Nee, Lisette. Die met zijn brommer was pater Jan. De pastoor was een harde werker en deed alles voor zijn kerk. Ook fysiek werk maar ik weet niet of hij alles deed met zijne toog. Uit overlevering weet ik dat Pastoor van Vlokhoven veel en hard werkte om fondsen te werven om zijn kerk te kunnen bouwen!

Helemaal helder, Toon! Bedankt voor je reactie en fijn om te lezen dat de beide pastoors zulke harde werkers waren.

Ik ben ongeveer tussen 1975 en 1980 als kind misdienaar geweest in de Magdalenakerk. In die tijd waren er pastoor Van Vlokhoven, kapelaan Chris Ruijs en pater Jan. (zijn achternaam weet ik niet) Eerst in de doordeweekse dienstjes 's morgens en 's avonds in het kapelletje achter de grote kerk en later vooral op zaterdagavond in de grote kerk.
Pastoor Van Vlokhoven vond ik een nogal norse man. Hij kreeg ook regelmatig heel lange hoestbuien achter het altaar. Ik ben ook nog verschillende keren met het wijwatervat met kwast meegeweest met zijn Ford Taunus naar uitvaarten op het kerkhof.
Kapelaan Ruijs was sterk begaan met het jongerenwerk. Hij gaf ook godsdienstles op de Magdalenaschool en zong ook liedjes met zijn gitaar. Op woensdagmiddag liep hij altijd mee met de vrijwilligers achter de vrachtwagen om oud papier op te halen. En elk jaar organiseerde hij een misdienaarsreisje. Ook een keer helemaal naar Castricum aan Zee met een grote bungalowtent.
Pater Jan was er niet zo vaak, maar hij had wel veel humor. Ik ben zelfs een keer samen met kapelaan Ruijs met de fiets naar Hulsel gereden (bijna tegen de Belgische grens) waar de ouders van pater Jan in een boerderij woonden.
Toch wel veel jeugdsentiment, uit een tijd die niet meer bestaat.

Hallo Henry, fijn dat je hier hebt willen reageren! Mooi om te horen dat je zulke goede herinneringen hebt aan het roomse leven van toen, een tijd die inderdaad wel heel ver weg lijkt te liggen, ook al is het eigenlijk nog niet eens zo heel lang geleden natuurlijk. Je hebt de pastoor ook een best lange tijd van dichtbij meegemaakt als misdienaar. Mooie typering die je van hem geeft. Je ziet het meteen voor je.

Wat vond je het mooiste aan het misdienaar zijn als ik vragen mag? Heb je daardoor zelf nog ooit overwogen om priester te worden of dat toch ook weer niet?

Beste Thijs. gefeliciteerd met deze site. Ik ben in 1959 in de noodkerk begonnen als misdienaar en doorgegaan tot augustus 1971. Ik heb de inwijding van de nieuwe kerk meegemaakt en ook de voor mij uiterst emotionele sluiting. Mijn vader was oprichter van de MOV groep. Ik ging tropische landbouw studeren en daarna theologie. Zit nu al 35 jaar als missionaris in het kurkdroge binnenland van Brasil. Mijn kerkelijke opvoeding kreeg ik in de Magdalena.

Beste Thijs. gefeliciteerd met deze site. Ik ben in 1959 in de noodkerk begonnen als misdienaar en doorgegaan tot augustus 1971. Ik heb de inwijding van de nieuwe kerk meegemaakt en ook de voor mij uiterst emotionele sluiting. Mijn vader was oprichter van de MOV groep. Ik ging tropische landbouw studeren en daarna theologie. Zit nu al 35 jaar als missionaris in het kurkdroge binnenland van Brasil. Mijn kerkelijke opvoeding kreeg ik in de Magdalena.

@Padre João: fijn dat je hier wilt reageren. Je was er dus vanaf het begin bij. Wat triest dat je dan na zoveel jaren inzet de sluiting en zelfs de sloop van deze kerk moest meemaken, ook omdat deze kerk het lang heeft volgehouden vergeleken met andere kerken in Brabant. Kan me voorstellen dat dit je niet in de koude kleren gaat zitten. Je bent toen dus vanuit Brazilië overgekomen om afscheid van je oude kerk te kunnen nemen. Vanuit welke orde of congregatie ben je trouwens als missionaris in Brazilië actief?

Ik ben rond 1973/74 misdienaar geweest. Wat ik nog weet van pastoor Vlokhoven is , dat wanneer hij de ochtenddienst deed en zijn hoestaanvallen kreeg, dat we standaard te laat op de Maria Magdalenaschool kwamen. En wat ik me als leerling heel goed kan herinneren bij de kapelaan Ruijs , dat wanneer hij in de klas op zijn gitaar speelde, hij alleen jongens op zijn schoot accepteerde.

Bedankt voor je reactie, Hinri! Hoe vond je dat om misdienaar te zien? Dat was toen toch nog een beste eer denk ik, of viel dat wel mee? Je hebt vast nog meer anekdotes uit die tijd denk ik, zijn er nog andere voorvallend die je je als de dag van gisteren kunt herinneren?

De Magdalena kerk is niet gebouwd in 1962
Wij zijn in de Volderstraat komen wonen in mei 1963 en toen was het nog grasveld daar hebben wij nog jaren op gespeeld. De noodkerk in de Kalanderstraat zal toen gebouwd zijn. In de Volderstraat is echt jaren later ik denk wel 1966/67

De Magdalenakerk is toch een tikje ouder. Ik weet niet zeker wanneer de inwijding plaatsvond, maar de kerk was zeer zeker in gebruik toen ik daar de hernieuwing van de doopbeloften deed in juli 1965 (ik geloof dat we dat Plechtige Communie noemden). Ik denk dat de kerk toen pas een paar maanden in gebruik was.

Dat zou kunnen in 1965 maar zeezieker nieten 1962 zoals in het begin van het artikel stond.

@M en Ciska: bedankt voor jullie bijdragen. De bron voor het jaartal 1962 is deze pagina: https://reliwiki.nl/index.php/Geldrop,_Nuenenseweg_22_-_Maria_Magdalena… ) Op die pagina wordt echter ook een ansichtkaart getoond van de kerk, die in 1964 zou zijn gemaakt. Het jaartal is hierboven daarom gewijzigd in 1964/1965, tot we uitsluitsel hebben over het jaartal van de bouw, inwijding en ingebruikname. Alle verdere aanwijzingen welkom!

Volgens het boek "Alles wat hier leeft, spint, twernt of weeft" van historicus Jean Coenen, werd in de wijk Braakhuizen-Noord in mei 1959 kapelaan van Vlokhoven uit de Tilburgse parochie 't Heike benoemd tot bouwpastoor. Aanvankelijk werd gebruikt gemaakt van een noodgebouw in de Kalanderstraat. Vanaf december 1964 kon de de Maria Magdalenakerk in gebruik worden genomen.

Nadat de kerk werd gesloten voor erediensten in 2002 werden de twee luidklokken van de Magdalenakerk uit de toren gehaald. Eén van de klokken werd verkocht. De andere was bedoeld om in de Maria Brigidakerk in Zesgehuchten opgehangen te worden. Omdat dat bouwtechnisch onmogelijk was werd de klok opgeslagen. Na jaren in de opslag te hebben gestaan werd de klok op zondag 28 maart 2021 voor de tweede keer ingezegend op begraafplaats ’t Zand in Geldrop. Die inzegening gebeurde door pastoor Van der Maazen.

Een anonieme gever maakte het mogelijk om een klokkenstoel bij de begraafplaats te bouwen. Daar werd de klok op de vrijdag voor de inzegening met een kraan ingehangen, nadat hij door klokkengieterij Eijsbouts te Asten was schoongemaakt en gestemd.

bron: Eindhovens Dagblad.

Nadat de kerk werd gesloten voor erediensten in 2002 werden de twee luidklokken van de Magdalenakerk uit de toren gehaald. Eén van de klokken werd verkocht. De andere was bedoeld om in de Maria Brigidakerk in Zesgehuchten opgehangen te worden. Omdat dat bouwtechnisch onmogelijk was werd de klok opgeslagen. Na jaren in de opslag te hebben gestaan werd de klok op zondag 28 maart 2021 voor de tweede keer ingezegend op begraafplaats ’t Zand in Geldrop. Die inzegening gebeurde door pastoor Van der Maazen.

Een anonieme gever maakte het mogelijk om een klokkenstoel bij de begraafplaats te bouwen. Daar werd de klok op de vrijdag voor de inzegening met een kraan ingehangen, nadat hij door klokkengieterij Eijsbouts te Asten was schoongemaakt en gestemd.

bron: Eindhovens Dagblad.

Bedankt, Egbert, voor deze mooie aanvullingen! Fijn dat we nu het jaartal weten, het is aangepast.

Mijn tweelingzus Bertie en ik waren bruidsmeisje bij de opening van de kerk door mgr Beckers in 1964.
Helaas heb ik hier geen foto 's van. Als iemand ze wel heeft zou ik ze heel graag willen hebben.
Mijn broer Fons en Rietveld , voornaam ben ik even kwijt, waren misdienaar..
Maria Settels-van Gils

Mijn tweelingzus Bertie en ik waren bruidsmeisje bij de opening van de kerk door mgr Beckers in 1964. Helaas heb ik hier geen foto's van. Als iemand ze wel heeft zou ik ze heel graag willen hebben.
Mijn broer Fons en Erik-Jan Rietveld waren misdienaar.
De pastoor was pastoor van Vlokhoven, kaplaan Ruys

Mooie herinneringen Maria. Leuk dat je hier reageert. Je noemt mgr. Bekkers en dan vraag ik mij toch af... Is die tweede foto op deze pagina misschien genomen tijdens die opening van de kerk? Zou mooi zijn als hier nog iemand reageert die foto's daarvan heeft. Op de website van de heemkundekring 'De Heerlijkheid Heeze-Leende-Zesgehuchten' staan wel foto's van de kerk, maar helaas niet van die openingsplechtigheid: https://www.heemkundekring-hlz.nl/collecties/foto/zoektermen/magdalena/…

Hoewel het mogelijk is dat de foto met pastoor van Vlokhoven en Mgr. Bekkers bij gelegenheid van de opening is genomen, vermoed ik toch dat de foto iets ouder is. Van Vlokhoven en Mgr. Bekkers kenden elkaar al vele jaren voor de opening van de Maria Magdalenakerk. Ik meen me te herinneren dat van Vlokhoven kapelaan was met Pastoor (de latere bisschop) Bekkers, in Tilburg ( Het Heike?).

@M: dank voor de aanvullende informatie over Van Vlokhoven en mgr. Bekkers. Ik twijfelde al omdat niet die eerste, maar Bekkers centraal op deze foto en dan zijn er nog de twee andere priesters rechts van hem: Henk Ariaans en A. Merkx. Misschien dat die laatste twee namen nog helpen om te bevestigen of het hier om een foto van het pastoraal team van Het Heike, in welke periode...

Een beetje gesnuffel bevestigde dat Mgr. Bekkers inderdaad pastoor van 't Heike was, en van Vlokhoven, Ariaans en Merkx waren zijn kapelaans. Mgr. Bekkers was daar maar kort, van 24-2-1956 tot 19-12-1956. Daarna werd hij co-adjutor van Mgr. Mutsaerts, bisschop van Den Bosch, met recht van opvolging. Toen Mgr. Mutsaerts met emeritaat ging, werd Mgr. Bekkers ingewijd (27-6-1960). De foto zal uit de jaren 50 stammen. Het regionaal archief Tilburg geeft de datering "vanaf 28-1-1957". Ter gelegenheid van de benoeming tot co-adjutor misschien?

@M: wederom dank voor al het speurwerk! Fijn om zoveel nieuwe details n.a.v. deze foto te kunnen noteren.

Wat een mooie verhalen toch.
Ook ik ben 7 jaar misdienaar geweest. Gestart in de noodkerk in de Kalanderstraat en daar alle Latijnse teksten uit mijn hoofd geleerd.
Met kapelaan Ruijs op misdienaarsreisje geweest rond het Ijsselmeer, een week lang met een VW busje genoten van Nederland, de afsluitdijk, kaasmarkt in Alkmaar enz. Twee jaar daarna ook nog eens met hem een weekje naar Monschau geweest op een camping met een aantal misdienaars en een gezin, dat bevriend was met de pastoor en kapelaan.
Ik was ook een tijdje contactpersoon namens de misdienaars om met de pastoor te overleggen welke kerstkadootjes er werden gegeven aan de misdienaars.
Leuke herinneringen al met al.

Dank voor het reageren Marcel. Zeven jaar misdienaar, dat is toch behoorlijk. Hoe werd je daar nu ook alweer voor geselecteerd? Mooi dat die betrokkenheid bij het kerkelijke leven er al zo vroeg was en is gebleven, en zo ook het contact met de inwoners van de parochie.

Ik werd gevraagd op de lagere school, Frater Andreas, en heb toen wat uurtjes zitten oefenen met een ander misdienaar.
In die noodkerk heb ik nog het Vormsel gekregen van Mgr. Bluijsen, toen hulpbisschop van Bekkers. Aan het eind van de dienst werd er hard gejuicht in het kerkje, want we kregen de rest van de dag vrij. Hihi.

Klopt ook ik heb mijn vormsel in de noodkerk gedaan en mijn broers zijn ook misdienaar geweest en mijn vader is altijd bij het kerkoor geweest dat onder leiding stond van de hr. Jan Verleg.

Wat leuk. Ook mijnouders zaten jaren bij het koor. Mijn vader heeft ooit nog eens een kerstmusical georganiseerd, die met een heel volle kerk is beleefd door de gemeenschap. Pa was regisseur, moeder was Maria, mijn zus speelde engel en ik was een herdertje. Wat een leuke herinnering weer.

Ja weet ik nog jullie woonde op de Nuenenseweg en wij in de Volderstraat recht tegenover de kerk.

Ik weet nog dat de kerk gebouwd werd. 19 mei 1966 heb ik daar mijn eerste heilige communie gedaan. We liepen in een lange stoet van communicantjes naar de kerk, en ‘ ‘s middags moesten we ook nog naar het lof. Pastoor van Vlokhoven was een huisvriend van mijn ouders. Toen hij op een avond bij ons thuiskwam zei ik : “ Dag pastoor van Vlokhoven. Waar is mevrouw pastoor?” Dat heb ik nog lang moeten horen. In mijn herinnering was de pastoor een aardige man.

Bedankt Dine-Marie voor deze leuke reactie. Begrijpelijke vraag toch! Ze konden er wel om lachen gelukkig, als ik het zo lees? : ) Aan het communicant zijn zullen nog veel parochianen van toen wel herinneringen hebben. Toch een bijzonder moment in je leven, kan ik mij zo voorstellen.