Van pastoor van Oort is te melden dat hij absoluut geen muzikale aanleg had . Een gezongen mis met hem was tenenkrommend .
Maar men mag niet vergeten dat de latere pastoor W. Bekkers bisschop werd van bisdom den Bosch . Het was een vooruitstrevende priester .

Dank u wel voor dit bericht, S. Donders. Zo te lezen bent u zelf ook getuige geweest van de missen van pastoor Van Oort? Geldt dat ook voor de missen van pastoor Bekkers? En maakten die ook toen al indruk?

Van alle genoemde priesters heb ik de missen meegemaakt . Wij zaten aan de jongenskant elke weekdag in de mis , per klas met een frater als oppasser . Mijn zussen aan de meisjeskant . Zondags met de familie in de gehuurde familiebank . Later werden er plaatsbewijzen verkocht .
De preken van pastoor Bekkers waren menselijker en als bisschop kwam hij ook op de televisie met vooruitstrevende ideeën .

Gehuurde bank, en plaatsbewijzen?

Klopt Norah, Tot in de jaren vijftig van de 20e eeuw bestond er in veel kerken een systeem van pachtplaatsen. Tegen een bepaald bedrag kon men een plaats in de kerkbank pachten, waarbij de naam van de pachter bij de zitplaats kwam te staan.

En in enkele archieven zijn ook van dergelijke plaatsbewijzen bewaard gebleven: https://www.archieven.nl/nl/zoeken?mivast=0&mizig=210&miadt=102&miaet=1…

Of bedoel je iets anders met je opmerking?

Marilou, ik kende dit totaal niet, dank je wel. En als ik heel eerlijk ben, vind ik dit diep treurig.

In het Heike stonden er geen namen bij mijn weten . Niet alle banken waren verpacht en men ging over op kaartjes . Het duurst waren de banken achterin het middenpad onder het " balkon " bij het orgel .
Het goedkoopst de stoeltjes in de zijbeuken met rieten zitting , pijnlijk voor je knietjes . Een stuiver .
Er bleven ook mensen achterin staan .
Niemand vond dit treurig .

Beste mijnheer Donders,

Dat bedoelde ik juist; inherent aan die jaren, rangen en standen, en dat in een christelijke omgeving, onaanvaardbaar.

Ik begrijp wat je bedoelt, Norah. En aan de reactie van S. Donders te lezen verbaasde niemand zich erover. Maar met de ogen van nu kijken we daar heel anders tegen aan.

Tot op zekere hoogte klopt dat , maar ze zijn er nog steeds en het zal niet helemaal verdwijnen . Gelukkig is er verschil tussen mensen en zijn we geen eenheidsworst , maar verschil in karakter aanleg en bekwaamheid .

Wat treffend gezegd, S. Donders, daar kan ik me alleen maar bij aansluiten.
Bedankt voor uw bericht!

Ik kan me hier ook in vinden.

Ik werd in 1952 op de kleuterschool uitgekozen om voor een jubileum van pastoor van Dun als paus door de kerk gedragen te worden. Ik was denk ik 5 jaar oud. De zusters hadden voor mij een prachtig pauselijk gewaad gemaakt en had de ring aan van Mgr. Mutsaerts, die destijds nog gewoon in de kluis lag op de Pastorie. De kerk zat bomvol en ik moest steeds vanuit mijn draagstoel het veld zegenen. Kreeg daarna nog verwijten van men dat ik hun niet gezegd had...
Er zijn in de kerk geen foto's gemaakt, maar later wel in de tuin van de zusters bij de Lourdesgrot waar ik weer in mijn pauselijke outfit opsta......

Hallo Peter, wat moet dat een bijzondere ervaring voor je zijn geweest! En dat voor een vijfjarige! We willen graag de foto van jou met je outfit erbij plaatsen. Als je de foto mailt naar info@bhic.nl ovv Dionysiuskerk Tilburg, dan plaats ik deze erbij.

Op de kleuterschool bij de nonnen van liefde op de Oude Dijk ben ik ooit kindje Jezus geweest . Ik had een wit jurkje je aan met een gouden band rond mijn hals . Er was een soort processie in de tuin van de zusters .
Kapelaan van Vlokhoven nam een stel misdienaars mee naar het Klein Semenarie om daar eens rond te kijken . Ik moest mee , vier broers van mij zaten toen in een klooster . Het voetballen werd erg opgehemeld en de daarbij horende wasbakken na afloop. Hierna stond voor mij vast dat ik daar niets te zoeken had .

Bedankt voor je bericht, S. Donders. Een keer zelf kindje Jezus zijn; weet je nog hoe je dat zelf vond?
En mag ik uit je opmerking opmaken dat je daarna ook nooit bent teruggekeerd naar het seminarie (en daar mogelijk voor veel ellende bent behoed, begrijp ik je dan goed?)

Ik heb jarenlang (vanaf 1975) als koorlid meegezongen met de zondagse Latijnse missen. Het was een beetje een elitekoor met maatschappelijk hoger gepositioneerden. Er was een ballotagecommissie. Gelukkig mocht ik meezingen. We hebben samen veel beleefd en met dirigent Guus Knaapen en Johan Koch een plaat gemaakt van de Messe a tre voci van Perosi met een aantal motetten. Ook de koorreizen waren leuk en afwisselend. Ik zou er veel over kunnen vertellen. Ik heb nog een krantenartikel met een foto waar het gehele koor op staat t.g.v. het uitbrengen van de EMI grammofoonplaat.

Bedankt Marius voor het reageren, je zou een foto van dat krantenartikel kunnen sturen naar info@bhic.nl, dan voegen we die hier toe.

Rond 1960 hadden ze bij het koor een basbariton die geweldig kon zingen. Hij was een broer van mijn vriend en heette van der Werf hij mopperde af en toe over Marco Bakker die hij weleens tegenkwam. Een nachtmis zal ik nooit vergeten waarin hij een prachtige solo zong.

Marius Coolen (zie reactie 9 mei j.l.) stuurde ons deze foto’s van het Heikes koor, waarvoor dank!

1.

2.

3.

4.

Dank voor deze reactie ik kende deze lp niet..