In 1955 stonden er i.i.g. 2 nonnen aan de kleuterschool. In klas 1 stond toen Noor Sommers. Voor groep 2 stond o.a. zuster Alexia, met de bijnaam: de "heks". Je had van die bruine zeiltjes op de tafeltjes liggen. Als je die oprolde dan pakte zij de houten aanwijsstok en sloeg op je vingers! Voor de andere groep 2 stond juist 'n hele lieve non, ik geloof dat zij Aniseta heette. Zij was ook het hoofd van de school.

Bedankt Annette, voor het delen van je herinneringen aan je kleuterschooltijd. Heb je trouwens veel tikken op je vingers gehad? Of kun je je nog wat specifieks van de lieve zuster herinneren?

Ik zat op die kleuterschool van 1966 tot 1968. Toen waren er ook nog twee nonnen aanwezig. Een ietwat dikkere heel lieve, en een magere "heks", misschien die zuster Alexia nog? Ik heb nooit gezien dat ze iemand op de vingers tikte, maar ze maakte wel veelvuldig gebruik van de mattenklopper. Jongens die ondeugend of brutaal waren moesten bij haar over de knie, waarop ze eerst een bruin zeiltje legde, en gaf dan een flink pak slaag, een publieke afstraffing bovendien! Want ze floot eerst op een fluitje, dat was het teken dat iedereen eromheen moest komen staan. Vooral "Bennie van de Spar" was vaak haar doelwit. Zo een keer per jaar was het het "sportdag", eigenlijk "Koninginnedag", maar om het zo min mogelijk gezellig te houden, moest men allerlei sporten doen, en als enig ander vertier zaklopen en peperkoek happen. Daar kreeg je dorst van. Zelf water uit de kraan drinken mocht niet. Nonnen zijn notoir als de dood voor failliet gaan. (Laat) Op de middag kreeg je een bekertje Ranja. Dat is sinaasappelsiroop vermengd met water. In die tijd dacht nog niemand aan hygiëne. De "Ranja" zat dan ook in een emmer (!), daarin dreef een plastic bekertje, waaruit iedereen (!) moest drinken! Het een tweede keer proberen was er helemaal niet bij, want nonnen hebben ijzeren geheugens... Dat is wat ik nog weet. Niet veel goeds dus.

Bedankt voor je reactie, Robert. Ik vind het al aangrijpend om te lezen dat je kinderen met een mattenklopper aanpakt, maar het fluitje overtreft - wat mij betreft - alles! Dat je als kinderen daarvan getuige moet zijn, moet heel vervelend hebben gevoeld.

Ook je andere voorbeelden maken maar al te duidelijk dat er een beklemmende sfeer moet hebben geheerst, met alle bizarre gevolgen vandien. Goed dat je die hier zo expliciet naar voren haalt, en op die manier ondubbelzinnig laat zien hoe het er aan toeging.

Indrukwekkende bijdrage, Robert, dank daarvoor.

Nou Marilou, het was niet allemaal kommer en kwel hoor. Het is wel duidelijk dat de kleuterschool aanvankelijk - denk ik toch - een meisjesschool was. Later moeten daar jongens aan toegevoegd zijn. Hetgeen dan weer vreemd is, want de "grote school" aan De Laar was dan weer louter een jongensschool. Op de kleuterschool kon je prijzen verdienen als je in de klas goed je best deed! Die werden in de klas uitgedeeld door een non. De prijzen zaten in een houten sigarenkist (van de paters gekregen misschien?). Nou komt het mooiste, en ook waarom ik opmerkte dat het aanvankelijk een meisjesschool geweest moet zijn: het waren plakplaatjes - in allerlei soorten maten - van Heiligen figuren tot en met Jezus en de Heilige Geest toe. Volgens mijn nu 82-jarige moeder heetten die dingen "poëzie-plaatjes" om in poëzie albums te plakken. Ik ben er nooit in geslaagd om meer dan een middelmatig grootte plaatje te scoren, maar sommige meisjes in de klas deden duidelijk beter hun best! Er waren er bij die een "reusachtige" plakplaat van Jezus zélf kregen, voorzien van veel goud, wolken en mooie kleuren...

Ah, fijn om ook dit geluid te horen, hoor. En om ons (mij in ieder geval) op deze manier kennis te laten maken met de wereld van deze bijzondere poëzie-plaatjes!




Ik ben even gaan google'en en krijg prachtige afbeeldingen te zien zoals deze:

Ik ben benieuwd of dit ook bij andere lezers herkenning oproept (en of er mensen zijn die die mooie beeltenis van Jezus wél te pakken kregen ;)