Links van het gebouw bij de ijzeren poort is het pad naar de begraafplaats, deze werd omzoomd door fruitbomen en bessen en kruisbes struiken. Eldorado voor de buurtjongens. Achter de kapel gaat een pad naar de lagere school met speelplaats waar de non Liona de scepter zwaaide. Deze school is later een paar honderd meter verkast, ik mocht niet mee want ik werd verbannen naar de openbare lagere school aan het Versterplein.
Eus.

Dag Eus, bedankt voor je berichtje; dat klinkt inderdaad als een prachtige speelplek voor buurtkinderen. Over welke tijd hebben we het dan (ongeveer)? En vond je het zo vervelend dat je naar de openbare school moest?

Dag Marilou, het speelde zich af in de 2e helft van de jaren 50. En ik vond het een hele opluchting dat ik naar de openbare school moest, ik had genoeg van al dat bidden en oefeningen leren dat ontaarde in een vechtpartij met de non Liona en aangezien dat mijn 2e worstelpartij was met een non was mijn tijd daar beslecht.
Eus.

Dat klinkt inderdaad behoorlijk heftig, Eus, ik kan me voorstellen dat je dat niet in de koude kleren is gaan zitten... Hopelijk heb je een fijne tijd gehad op de openbare school.

Ach ja soeur Leona meer genaamd de Spin,wat waren we bang van haar, en met reden.
Na een vergrijp in haar ogen dan, moest je bij de lessenaar komen,had je een bril op dan moest die af,haar mouw hield ze omhoog en je kreeg een rake klap(pen) voor je hoofd. In verhalen samen met mijn broers over vroeger komt ze nog regelmatig voorbij. Dat dat toch zomaar kon!!

Ongelooflijk inderdaad, Franca, dat zouden ze nu eens moeten proberen.. Wat herinner je je nog meer van de lagere school van de zusters? (En hoe heette die school trouwens?) Over welke jaren hebben we het dan? Hartelijke groet,

Heette die school niet Mariaschool ? Jaren 53-56 staan in mijn hersens gegrift met strijd op school en in de kerk met de zwartrokken. Ik was dan ook niet een brave gelovige leerling.
Eus.

Ja Mariaschool,ik ben van 1948 dus in die jaren zat ik ook daar.
Er was een groot verschil in hoe de nonnen waren,ik herinner me een hele aardige met rossig haar,zag je onder haar kap uit komen.
Verder hoofd van de school Dhr. Eikenmans, en Dhr.Simons.
Spelen op de speelplaats, jongens en meisjes ieder aan een kant van de put.
Kee de ballensnijder de hulp van het huis naast de school,zij sneed onze ballen die over de muur kwamen kapot.
Jouw naam zegt me helemaal niks Eus, ik kwam toch regelmatig in de Putstraat bij vd Wiel.

Ik ben van 1946 Franca en Eus is mijn roepnaam bij mijn vrienden, afkorting van Eugène, mijn moeder is van Waalse afkomst en daarom hebben alle 6 de kinderen Franse namen. Ik ben in 1961 naar de vaart vertrokken en hingen ze in onze parochie de vlaggen uit, eindelijk rust.
Eus.

Vanaf 1951 woonde ik samen met mijn tweelingbroer Marco en mijn jongere broer Peter in de Vincent van Goghlaan.
Wij hebben de kleuterschool aan de Victorialaan bezocht ( ( zuster Ansfrides) en vervolgens de lagere school , welke ondergebracht was in twee gebouwen .
Juffrouw Verhoeven in klas 1 ( schat van een mens), soeur Liona ( streng) en het hoofd der school dhr Eykemans , staan me nog het meeste bij.
Het was een echte buurtschool in een toen nieuwe wijk . De chique kinderen kwamen van de Bosscheweg en Taalstraat.
Ik had er een fijne tijd.

Bedankt Frank voor het delen van deze herinneringen aan de school van de zusters.

Tav Paul Huismans. Uw informatie over de Marienhof in Vught intrigeert me. Dit klooster/bejaardenhuis zou zijn bestemd voor rijke weduwen. Maar kort na de opening gingen in 1941 mijn opa en oma (Willem en Jeannette van de Kar-Van den Assum) er wonen. Deed men meteen water in de wijn? In 1944 werden zij hier verdreven, omdat het complex door de Duitsers was gevorderd en zij elders in Vught moesten wonen. Gold dit voor alle bewoners van het complex? Waar kan ik meer informatie hierover vinden? Na de bevrijding werd de Marienhof gevorderd door de Engelsen, zodat mijn opa (mijn oma overleed meteen na de bevrijding) nog even geduld moest hebben. Over een rustige oude dag gesproken.... Niettemin herinner ik me nog een fraai beeld van mijn opa en de Marienhof. Dat dan weer wel. Overigens ontdekte mijn familie pas een jaar geleden dat mijn grootouders nog steeds een graf hebben bij de Marienhof. Hoe dat kan, is ons nog een raadsel, Maar misschien krijgen we ook daarover nog eens opheldering.
Met hartelijke groet,
Bert Determeijer

Bedankt voor je opmerkingen, Bert. Dat het om een pension voor dames zou gaan hadden we o.a. uit het boek van J. Smits. De Pius Almanak van 1941 vermeldt echter wel degelijk "Pension voor Heeren en Dames". Er lijkt dus geen sprake te zijn van een beleidswijziging. De tekst is aangepast.
Of alle inwoners aan het einde van de oorlog zijn verdreven kan ik zo gauw niet vinden. Wel is mij uit het archief van de Provinciale Militaire Commissaris in Noord-Brabant gebleken, dat hij en zijn staf hun burelen in de Mariënhof hadden.
Mogelijk is er meer informatie te vinden in het archief van de Franciscanessen van Oirschot. Dat is te vinden in het Erfgoedcentrum Nederlands Kloosterleven in Sint Agatha (bij Cuijk).