Pensionaat Sint Jozef in Made

Gemma van der Loo zei op 10 maart 2019 om 21:38 uur

In 1956 ben ik daar na toe gegaan in de 6de klas later naar het voortgezet onderwijs tot 1960

Marilou Nillesen zei op 11 maart 2019 om 10:43 uur

Bedankt voor je berichtje, Gemma. Hoe kijk je terug op die tijd?

Magda zei op 11 maart 2019 om 15:57 uur

Heb er van mijn zesde tot mijn vijftiende gezeten. (1961-1970)
Ik moet zeggen de eerste vier jaar vreselijk waren. Nooit zoveel slaag gehad als daar. En als iemand zegt of denkt: dan zul je het wel verdient hebben....die zitten er volledig naast!
Zuster Zita/Sita, was de minst liefdevolle zuster die er was.
Zusters van liefde, breek me de mond niet open!

Marjolein Fokkema zei op 11 maart 2019 om 20:51 uur

Ik ben daar geweest van 1961 tot 1968. Het was een vreselijke tijd. Las iets over zuster Zita. Zij was inderdaad een dragonder. trok iedere morgen ongeveer je oren van je hoofd om te inspecteren of je je oren wel gewassen had! wassen gebeurde altijd met koud water in een waskom. Verder waren ze ook goed om je een week lang hetzelfde eten koud voor te zetten totdat je ziek werd of het opgegeten had. Heb ooit eens een hele nacht op mijn blote knieën op een koude tegelvloer bij de toiletten moeten zitten omdat mijn knieën boven de dekens uitstaken.
Heb daar ook drie weken in bed gelegen met geelzucht. Mocht het hok niet uit en ze hadden dekens voor het gordijn gehangen om te voorkomen dat ik andere kinderen zou aansteken.
Dat is nog maar een kleine greep uit 6 en half jaar ellende!

Marilou Nillesen zei op 11 maart 2019 om 21:32 uur

Indringend om jullie bijdragen te lezen, Magda en Marjolein, alsof je naar een slechte film zit te kijken... Wat naar om zulke aangrijpende herinneringen te hebben aan die belangrijke jaren in je jeugd.

En wat krachtig dat jullie ook dit aspect van het pensionaat voor het voetlicht brengen, zodat duidelijk wordt welke donkere kant het pensionaat had.

Veel dank voor jullie reacties.

Hanny van riel zei op 16 maart 2019 om 14:36 uur

Heb 3 jaar hier op school gezeten 1960/63 nou wat n ellende jaren daar ,getrapt vernederd.met n riem geslagen ,je lag al op de grond begon ze opnieuw te beuken zr Zita verschrikkelijk wat ben ik daar mishandeld.heb het aan Mn vader en moeder verteld,maar die zeiden dat ik loog en dat ze dat daar niet deden.ik had er genoeg van en nam de benen ik ben 1 dag zoek geweest politie alles in rep en roer.durfde niet naar huis te gaan want ik was de foute dus besloot ik naar Mn oom te gaan.die geloofde mij wel.heb ook n keertje n kap van haar hoofd getrokken zo vernederd werd ik.

Marilou Nillesen zei op 18 maart 2019 om 09:51 uur

Rillingen als je verhalen zoals die van jou leest, Hanny, wat een aangrijpend relaas. En bovenop de mishandeling nog eens het feit dat je thuis niet werd geloofd; wat moet je je als kind alleen hebben gevoeld.

Ongelooflijk sterk en dapper dat je hier je verhaal wil doen. Hopelijk sterkt het anderen die in een vergelijkbare situatie terecht zijn gekomen. Oprechte dank voor je bijdrage.

Sophie Alma- de Bodt zei op 20 maart 2019 om 09:47 uur

Nu niet veel tijd om te reageren. Ik zat hier vanaf 1967 tot de kerstvakantie van 1972. vooral een vreselijke tijd met maar een paar leuke herinneringen. Mijn ouders waren binnenvaartschiper.

Trudy en Dimphy van der Linden zei op 20 maart 2019 om 10:00 uur

Mijn zus en ik hebben daar gezeten vanaf 1965; mijn zus 2 jaar en ik 6 jaar. Verschrikkelijke tijd bij zr. Zita, nare dingen meegemaakt. Door die non zijn wij als zussen destijds uit elkaar gezet en dat heeft in ons latere leven zijn weerslag gekregen. Later bij zr. Heleen en Zr, Gradine was het stukken beter, ook omdat we een eigen kamer hadden. Vanwege de vele vernederingen destijds, die kenbaar gemaakt naar de commissie Deetman. Onze ouders hebben er altijd moeite mee gehad dat ze ons naar het internaat stuurde maar dat bracht hun beroep met zich mee (binnenvaartschippers), dat hebben wij ze nooit kwalijk genomen. Altijd bang geweest voor represailles, ook nog in het verzorgingshuis van onze ouders. Kortom: wij denken er niet graag op terug.

Annie de Jongh zei op 20 maart 2019 om 10:32 uur

Lees de ervaringen van andere pensionaire , maar kan me daar niet in vinden was op het pensionaat van 1949 tot 1956 was niet altijd even leuk maar men vergeet dat het een heel andere tijd was. allereerst was het de lagere school de mulo en de vglo school alwaar ik mijn coupeuse heb gehaald ( waar ik mijn verdere leven veel plezier van heb gehad ).Oké het was streng maar over slaag zelfs met een riem heb ik nooit iets meegekregen ooo mijn eten is ook wel eens in de kast gezet hoor bietjes vreselijk ( heb ze mijn hele leven niet meer gegeten )en dan kreeg je het s'avonds weer koud uiteraard ook dan lusten je het niet en als je geluk had welke non er dienst had werd er wel eens een oogje dicht geknepen althans mijn ervaring . en ook heb ik wel eens op mijn blote voeten op de gang gestaan omdat wij met een stel over het schot op de slaapzaal keken en ik werd betrapt door zr.Gertrudo (trut je) en omdat ik de andere niet wilde verraden stond ik op de gang het was al 10 uur maar durfde niet naar bed te gaan , toen er een non naar het toilet moest de slaapzaal van de nonnen was ook op de zelfde gang deze schrok toen ze mij zag staan en zei dat ik naar bed moest gaan hetgeen ik niet durfde maar ze zei dat regel ik morgen wel , wat bleek de non van wie ik straf had was me helemaal vergeten en bood haar excuus aan niet graag maar de bewuste non bleef er bij staan.ook heb ik het gepresteerd om mijn kapotte kousen onderin mijn naaidoos te stoppen en met een spijkertje dicht te timmere .Ik woonde in Made en mocht s'woensdag middag's altijd even naar huis als je kousen (die droegen wij toen nog net als een uniform )gestopt waren maar wat denk je de nonnen hadden mijn geheime plekje ontdekt met als resultaat een maand lang niet naar huis . Ook heb ik het eeuwfeest mee gemaakt een hele belevenis met alle hooggeplaatste van het klooster en de kerk , en wat te zeggen van de kerst avonden als er een kerstspel werd opgevoerd en daarna een maaltijd in de versierde refter mooi gedekte tafels en ieder een een brandende kaars een herinnering die in mijn geheugen gegrift staat.Dus het was heus niet alleen ellende het was een andere tijd,niet voor iedereen even leuk, kan ik in komen maar ik heb met 2 nonnen contact gehad tot hun dood en de rest kon ook mij gestolen worden .

Sinterklaas was altijd een hoogte punt geweldig feest werd er altijd ( althans in mijn beleving ) een groot feest van gemaakt alle pensionaire bij elkaar en dat waren er toentertijd toch ca.110

Hanny zei op 20 maart 2019 om 11:48 uur

Annie de Jongh deze verhalen zijn werkelijkheid dit zuigen wij niet uit onze duim.

Albert zei op 20 maart 2019 om 12:17 uur

Marilou, Ik heb geprobeerd op Forum een nieuw onderwerp te starten over Meisjes pensionaat "Mariagaarde" in Aarle-Rixtel, maar dat lukt nu niet. Twee van mijn zusjes hebben daar laatste jaren van de lagere school en de middelbare school gevolgd tijdens de oorlogsjaren. Mijn oudste zus wordt binnenkort 90 jaar en ik wil haar dan graag verrassen met verhalen van oud leerlingen. Zij vertelt vaak over haar verblijf op het pensionaat. Er moet ooit iets gebeurd zijn met Russische krijgsgevangenen.

Jeanne. zei op 20 maart 2019 om 12:55 uur

Dit doet me veel. Ik was er in 5 de6 de klas lagere school. Ik kan er amper over praten. Z’n pijnlijke herinneringen van daar. Met m’n verkering toen ik tegen de 20 was, zijn we van Gelderland naar Made gereisd om te zien of het niet misschien een nachtmerrie was in mijn hoofd. Ik was geheel overstuur. En een klein beetje blij, omdat alles nu kleiner bleek dan in mijn herinneringen. Nog een paar jaar later weer naar Made geweest om eea te verwerken en bleek de hele zooi gelukkig verdwenen. Wat overblijft is hoe de zusters van liefde gemene krengen zonder barmhartigheid waren. Slechts 1 voorval meld ik nu. Mijn eerste brief naar huis werd niet beantwoord. Waarom reageerde mijn ouders niet op al mijn verhaal en verdriet melding. De week er op moest er weer een uur naar huis geschreven worden. Ik moest bij de non komen en kreeg er van langs hoe gemeen ik was om mijn ouders zó verdrietig te maken. Ze dicteerde me een brief vol geluk en blijdschap en die ging naar mijn ouders. Nachten heb ik gejankt als een hond. Het werd alleen maar erger. Ik stop. Kan niet meer typen van de hartkloppingen

Thijs de Leeuw zei op 20 maart 2019 om 15:27 uur

Wat een aangrijpend verhaal, Jeanne... Verschrikkelijk dat je dit hebt moeten meemaken. Ik vind het heel moedig dat je, ondanks die grote weerstand en afschuw die je voelt, toch hebt besloten om iets van je herinneringen hier te delen. Het raakt je zoveel jaren later zelfs fysiek nog, lees ik. Dat die 'hele zooi' in Made is verdwenen, daar laat je na zo'n verpeste jeugd inderdaad geen traan om. Dat het zo'n rottijd voor je was is al erg genoeg, maar dat je het niet eens kon en mocht(!) uiten aan je ouders, dan ben je nog eens dubbel het slachtoffer. Mocht je hier nog meer willen delen, dan kan dat natuurlijk maar ik kan me voorstellen dat je daar helemaal niet op zit te wachten. Je kunt ons ook altijd mailen, naar info@bhic.nl. Alle sterkte gewenst en bedankt voor je bijdrage.

Francoise zei op 20 maart 2019 om 21:36 uur

Mijn lagere schooltijd op kostschool(1966-1970) is een tijd geweest waar ik met gemengde gevoelens op terugkijk. Gevoelens van gemis, eenzaamheid, verdriet, onrechtvaardigheid, pijn, niet door slaag maar door het gedrag en/ of de woorden van zuster Zita en later bij de “ groten” van Gerdine. Van de andere kant heb ik er dankzij enkele hartsvriendinnen en enkele fijne, rechtvaardige, zusters ( zuster Juventia/Heleen was altijd zeer opgewekt en vrolijk) ook mooie en leuke herinneringen aan Made.
Bovengenoemde verhalen zijn dan ook heel herkenbaar, de slaapzalen, chambretjes en vanaf de vierde klas een eigen slaapkamertje. De grote levertraanpillen die we verplicht moesten innemen, maar die we het liefst wegschoten. Het volle bord eten dat voor je werd opgeschept en als je het niet lustte, de volgende keer weer voor je neus kreeg. De corvee diensten, de bekers melk met dikke vellen erop die na schooltijd op je stonden te wachten en owee als je probeerde het velletje naar de kant te blazen. De dagelijkse H.missen voor schooltijd, de wierook die je in de lange gangen rook. De nonnen die ineens na de kerstvakantie geen kap meer op hadden en kortere zwarte jurken droegen. De vele weekenden die we op kostschool moesten blijven ( ik ging alleen tijdens de schoolvakanties naar huis) maar dan speelden we buiten met de puntwippen, gingen wandelen in de bossen, oefenen voor de avondvierdaagse, knutselen in het souterrain samen met zuster Heleen, en heel soms gingen we samen tv kijken, dat was nog heel bijzonder en een groot feest! Op zondag gingen we naar de hoogmis, kon je bezoek krijgen of kwam de rector op bezoek en een keer in de maand werd er ‘s avonds een mooie film gedraaid.
En zo heb ik nog talloze mooie en pijnlijke herinneringen ....

Marilou Nillesen zei op 21 maart 2019 om 08:41 uur

Beste Francoise, wat mooi dat je beide kanten zo beschrijft; het tweeslachtige aan de hele situatie.

Toch blijft het verbazingwekkend om te lezen hoe - kennelijk op bijna iedere kostschool? - die vellen op de melk kennelijk naar binnen moesten, net zoals die volle borden met eten. En dat vaak tegen heug en meug. Maar goed te lezen dat jij hebt ervaren dat er ook een andere dimensie was, met rechtvaardige zusters.

Bedankt voor je welgemeende bijdrage, Francoise.

Marilou Nillesen zei op 21 maart 2019 om 09:53 uur

Hallo Albert, wat betreft je oproep over Mariagaarde in Aarle-Rixtel; ik leg je suggestie voor aan mijn collega Thijs. En ik zie nu ook dat het aanmaken van een nieuw onderwerp niet lukt (daar ga ik dan collega Christian mee lastigvallen ;)

Ondertussen onderstreep ik je oproep: meisjes die ook Mariagaarde in Aarle-Rixtel hebben gezeten, meld je hier met je verhalen. Alvast dank!

Anneke zei op 3 mei 2019 om 16:10 uur

Hallo,
Van 1969 tot 1975 zat ik ook op deze kostschool. Eigenlijk heb ik geen slechte herinneringen. Zr. Sita was een dragonder. Ze drilde 40 kinderen in haar eentje maar ze verdween na mijn eerste jaar. De vellen in de melk herinner ik me ook. Bah. Ik herinner me zr. Heleen en zr. Petronella als lieve nonnen. En ook de broodzuster waarvan ik de naam kwijt ben was aardig. We speelden altijd buiten op de puntwippen. Alleen met regen mochten we binnen spelen. Ik heb waarschijnlijk geluk gehad. Geen slaag of vernederingen.
De weekeinden waren bepaald gezellig.

Marilou Nillesen zei op 5 mei 2019 om 17:14 uur

Hallo Anneke, bedankt voor je berichtje. Goed te horen dat zr. Sita niet te lang bleef en dat het vooral de vellen op de melk zijn die je de kriebels hebben gegeven. Fijn dat je goed kunt terugkijken op die belangrijke tijd, en dat je dat ook met ons deelt!

Conny Smulders zei op 8 oktober 2019 om 15:07 uur

Van daaruit is er een noodpensionaat in Berkel Enschot opgericht . Het zat bij de bejaarde huis .her gerarduspension. En de kostschool heette pensionaat st Jozef zorg ,er zaten ongeveer 55 kinderen van de kleuterschool tot de 6 de klas. Ik heb hier 3 jaar gezeten was 8 jaar .Wat n ellende heb ik daar gehad . Veel heimwee pm de 3 weken 1 dag naar huis op zondag . En de vakanties . Ook hebben we een keer in Moerdijk n toneel voorstelling gegeven voor die kostschool meiden. Wie o wie heeft in Berkel Enschot gezeten ?

Thijs de Leeuw zei op 9 oktober 2019 om 11:23 uur

Dank voor je bijdrage, Conny, goed om je weer terug te zien op de site.

Heb je nog veel aan toneel gedaan trouwens op kostschool? In Made, of na '58 in Dongen misschien? We zien zo'n toneeltraditie bij veel meer internaten terug. Voor sommigen echt een welkome afwisseling en iets waarin ze volledig konden opgaan.

Ondertussen herhaal ik nog maar even je oproep: Wie heeft er in Berkel-Enschot op kostschool gezeten?

Conny Smulders zei op 9 oktober 2019 om 16:04 uur

Ik mocht nooit mee doen met de toneelstukken en mijn 2 zussen wel wat n vernedering was dat voor mij . Ik ben daar ook seksueel misbruikt bij de douche momenten . Ik probeerde altijd n ander kind naar voren te schuiven als ik bij haar gedoucht moest worden. Er waren 4 douches en 4 nonnen die ons moesten wassen . Dit heeft mn hele leven achtervolgt. Ook kregen we eten wat ik echt niet lusten en als je dan vroeg om een beetje kreeg je n bord vol , nu had ik het al gauw door dat als je veel vroeg maar n super klein beetje kreeg , zo klein als je bent leer je dat snel . Heel veel straf regels moeten schrijven bv ik mag niet praten op de slaapzaal en dat duizend keer pfff maar veel hielpen je dan mee dat was de saamhorigheid . Ook eerst je geslagen geknepen onderhuids en in n donker hok gezet als je iets fout deed . Er waren ook lieve nonnen hoor zr pauline en zr theologie en moeder oversten zuster Beatrix.
Zr theophile is later uit het klooster gegaan en getrouwd ze kwam daarna nog bij mijn ouders en daar hebben we ook verhalen gehoord hoeveel haat en nijd er was onder de nonnen zelf.ik kan nog heel veel vertellen maar moet nu even stoppen want het wordt me weer even teveel .

Hanny v Riel zei op 9 oktober 2019 om 16:20 uur

Ik blijf deze site volgen heel interssant misschien kom ik nog wel iemand bekends tegen.zou heel leuk zijn

Thijs de Leeuw zei op 16 oktober 2019 om 11:18 uur

@Hanny: goed om te horen, het is nu even rustig op deze pagina maar dat kan snel veranderen zo zien we ook bij andere internaten. Hopelijk ga je hier nog veel oud-klasgenootjes terugzien!

Miek Hompes zei op 8 maart 2020 om 10:04 uur

Vanaf september 1955 tot juli 1957 op kostschool gezeten. Pensionaat St Jozefzorg.
Een hele hechte leuke tijd daar gehad. Van misbruik geen sprake. Gewoon zorgzame nonnen die erg hun best deden.
Ik wasser een week en liep al weg. Even dacht ik I. Een vakantie kolonie terecht te zijn gekomen maar dat had ik mooi mis. We moesten gewoon naar school.
De dochter van de burgemeester Olga Panis had mij gezien en aan de nonnen verteld. Ik werd terug geloosd met de belofte dat ik mijn Moeder mocht bellen. Nadat incident nooit geen heimwee meer gehad.
Ik heb nog steeds vriendinnen door heel het land. Hoe leuk is dat... Het beste voor mij als enig kind wat mijn ouders ooit gedaan hebben. Ik ben daar erg sociaal geworden, wat me gemaakt heeft wat en wie ik nu ben!
Alleen maar lof ook al had ik een hekel aan elke morgen de mis en in de maanden mei en oktober het Lof.....
Vorige zomer heb ik Annemie Coppens nog opgezocht. Zij was enkele jaren jonger maar haar vele broers en zusjes thuis, trok me altijd aan.
Iedereen uit die mooie tijd groet ik hartelijk,
Miek Hompes

Conny Smulders zei op 8 maart 2020 om 20:16 uur

Hallo Mieke, was dat in Berkel Enschot?
Ik heb het daar niet zo fijn gehad had veel heimwee en wat waren er veel krengen op n paar na. Ik heb er van 1955 tot 1958 gezeten met mijn twee zussen . Wie ken jij er nog van ?

Miek Hompes zei op 8 maart 2020 om 22:10 uur

Conny, ik ken de volgende namen nog:Louise v/d Boom Tilburg, Marjet van Boxtel Kaatsheuvel, Marie-Elies Broeders Geertruidenberg, Josien Graafmans Breda, Els de Koning Waalre, Hetty Hermes Moerdijk, Anne en Maartje Wintermans Eindhoven, Marijke Rooyakkers Eindhoven. Toosje v/d Bogaard Valkenswaard, Beppie Swüste Den Haag, José Pijnenburg Tilburg. Loes vRooy Diest (B) Ine Pols Eindhoven; Riet Petit Eindhoven. Mariëtte en Nina van Statum Eindhoven. Karenza Veldhuis Venlo. Een kleine greep van de 55 internen die er begin van het schooljaar 1955 waren.

Conny Smulders zei op 9 maart 2020 om 02:57 uur

Hoi Mieke, Mariëtte en Nina van Stratun ken ik ook nog . En nog wat namen zoals Secerine Hoes dochter van Johnny Hoes . Loes Martin ,claartje Grieles., 2 zusjes Ausems . Externe leerlingen zusjes van Hwlvoirt ,ria Brekelmans haar 2 broertjes jantje en Gerry waren misdienaar, wij waren Ans, Melanie, Conny Smulders . Hoe oud was jij toen, heb jij nog foto's van die tijd ? Ik zal ook op zoek gaan of ik nog foto's heb . José en Trudy Harten .

toin de bar zei op 5 april 2020 om 12:07 uur

Ik zat als jongetje uit Made echt bij veel kinderen van dat internaat in de klas op de Maria school! I
k herinner me Sophia de Bodt, Dorie Lagarde, Anneke van Riel, Michelle Kosterman, Jozefien van Helmond etc. Wat een vreselijke verhalen. Ook over gebrek aan privacy. Erger wordt het nog als je beseft dat er ook nonnen op school les gaven en zelfs het hoofd van de school was ook een non. Dus big brother was er altijd. Ik heb trouwens op die leeftijd, uitgezonderd een huilbui uit heimwee naar hun ouders, nooit iets gemerkt van deze barbaarse omstandigheden

Thijs de Leeuw zei op 21 april 2020 om 11:03 uur

@Conny: mocht je ons wat van die foto's willen sturen dan kan dat naar info@bhic.nl, dan voegen we ze hier graag toe.

@Toin: dank voor je bericht. Jouw verhaal bevestigt maar weer hoe gesloten die kostschoolwereld was, voor de buitenwereld bleef er veel onder de radar. Was die Mariaschool die je noemt trouwens de lagere school van de zusters, aangezien je het over gemengde jongens/meisjesklassen hebt?

Birgitta van Deventer zei op 18 mei 2020 om 08:22 uur

Ik heb samen met mijn tweelingzus van 1970 tot 1975 daar op kostschool gezeten. Wij hebben een hele leuke tijd gehad met zuster Heleen. In totaal hebben wij 7 jaar op kostschool gezeten. 1 jaar in Driebergen, 5 jaar in Made en 1 jaar in Oisterwijk. Oisterwijk was een hel. Driebergen en Made hebben wij goede herinneringen aan.

Jeanne zei op 18 mei 2020 om 11:12 uur

De verhalen verschillen enorm. Het was ons kleine kinderen al snel duidelijk dat de een anders werd behandelt dan de ander. Mij pakte ze extra hard aan werd me gezegd omdat ik het voorbeeld moest geven, ik had immers een zus in het klooster... daar zat ik dan publiekelijk vernederd op de blote knietjes op de gruwelijk ruwe koude stenen vloer.
November geboren maar babydoll was een hit en die vroeg ik dus voor mijn verjaardag. (Winter!) haha. Maar hij kwam. Met de post. Met het avond ritueel in volledige stilte in de rij met een wasbakje om een kluts koud water te halen. Dan terug naar je bed achter gordijn om jezelf te wassen en dan in pyama met gebruikt water in bakje, weer in de rij. Ineens een harde roep om mij. Iedereen kijkt geschrokken en de non wil dat ik naar haar toe kom en zet me zo dat alle meisjes van de zaal me goed kunnen zien. Ik had mijn verjaardagscadeau, heel trots aan en dan roept die ‘zuster van liefde’.. Meisjes kijk goed. Zó ziet een hoer er uit!

Conny Smulders zei op 18 mei 2020 om 13:17 uur

Zo herkenbaar Jeanne ,echt niet normaal meer wat de zusters van liefde je konden aan doen, ook ik heb er nog steeds last van . En je bent daar met zoveel kinderen en toch ben je eenzaam . Ik zat er met 2 zusjes en ook daar had ik niet zoveel aan ,Ik was de middelste . Ik wens je nog veel sterkte maar het verdriet blijft ,ze hebben eigenlijk je jeugd afgepakt waar je geborgenheid en liefde en veiligheid nodig had . Liefs conny

Jeanne zei op 18 mei 2020 om 15:09 uur

Ja Conny. We wisten niet eens wat een hoer was! Maar het was duidelijk heel verderfelijk. Ik heb de babydoll nooit meer aangehad! Weggegooid.
Er waren natuurlijk ook wel momenten waar je even blij van werd. We mochten een keer naar het zwembad. Wauw wat een feest. En we gingen er met een bus naar toe. Wat een blijheid en gejubel. Als een schoolreisje. Nu hadden de nonnen bedacht dat we er na, wel hongerig zouden zijn en lieten ons op ons bord aan tafel klaarmaken wat we dan ná het zwemmen zouden opeten. Zoals gewoonlijk stond er voor ieder een blokje een-twaalfde margarine voor klaar. En. Of je nou 1 sneetje ad of 4. Iedereen kreeg dat blok margarine 1 plak kaas en 1 plakje worst. Verder stond er gestampte-muisjespoeder. Ik maakte een grote stapel brood klaar. En na het zwemmen weer in de bus met grote trek, verheugde we ons op wat je wist dat klaarstond. Maar de ogen zijn groter dan de maag en het was dus veel te veel. Maar oei. Het moést opgegeten worden. Deze keer niet zoals bij de vieze hete-bliksem die je de volgende dag weer kreeg voorgezet. Het moest op. Wat doe je in nood.. dit kon ik niet langs de tafelpoten uitsmeren. Maar nu zou ik dan eindelijk eens voordeel halen uit het eeuwige te dragen schortje. In een onbewaakt moment heb ik boterhammen in mijn schortje verstopt en op naar de wc. Natuurlijk stond je daar weer in een lange rij voor je aan de beurt was maar ik was slim en ging me stiekem van de boterhammen ontdoen! De gestampte muisjes bleven maar onbeschadigd naar mij staren in het water..en Na 5 x doortrekken en de wanhoop nabij, werd geeist dat ik van de wc afkwam. En daarom heb ik het brood griezelend weer uit de wc gepakt, uitgeknepen en.. in mijn schortzakje gepropt. Later onder mijn bed in de koffer verstopt en opgelost was het probleem. Lang later toen ik eindelijk weer een keer naar huis mocht, maakte ik de koffer open en mocht leren dat een van de sterkste wezens op deze aarde de schimmel is. Prachtig. Mijn hele koffer was een kolonie zwammen geworden. Met die koffer de bus in. De trein in 1.5 uur en naar huis met mijn geheim’. Hoe het kofferprobleem thuis afliep, staat me niet meer bij dus daar is geen drama van gemaakt.
Een tedere herinnering is dat af en toe na corvee en huiswerk het radiootje even aan mocht. Wat geweldig vonden we dat. En als we helemaal geluk hadden kwam hét plaatje langs en dan allemaal meezingend, Vlak bij de haven staan heel oude huizen, versleten bouwvallig en oud. Dáár woont een meisje, ze noemen haar Patsy. Zij is het meisje waar ik heel verl van houdt. Pátsyyyyyyy, ik hou zo van jou, nooit wil’k ‘n anders als vrouw. Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van he hou. Haha. Ken het nog helemaal uit mijn hoofd. Wat een weemoed en samen meelallen. Altijd als het weer eens te horen was op de radio, blèrde ik het mee met een warme herinnering aan een klein momentje van geluk.

Thijs de Leeuw zei op 7 juli 2020 om 14:58 uur

Interview met Françoise de Bruijn, oud-leerling pensionaat St. Jozef, is hier op onze site te lezen: https://www.bhic.nl/ontdekken/verhalen/kortere-rokken-en-minder-naar-de…

Francis v d Donk - Saenen zei op 12 juli 2020 om 14:43 uur

Francis Saenen.
Zag de berichten over St Jozefpensionaat uit Made. Wil hier graag op reageren. Zelf heb ik 4jaar op deze kostschool gezeten. Op de ULO inde jaren 1957 t/m 1961. Ben echt geschrokken van de schrijnende verhalen die ik heb gelezen. En dat dit nog zoveel impact op iemands leven heeft. Verschrikkelijk. Gelukkig heb ik zelf deze ervaring niet gehad. Was enig kind met ouders die een café hadden , weinig tijd voor hun dochter. Ik heb het erg naar mijn zin gehad , vond het geweldig met alle meiden. Maar kan me voorstellen als klein meisje daar te moeten zijn , het niet zo leuk was en de nonnen hun best deden met straffe hand te laten zien hoe hun het wilde hebben. Walgelijk. Graag wil ik nog wat namen benoemen van ons vriendinnen groepje. Onder andere 2 schippersmeisjes José v Gils - Dino v d Horst. 2 meisjes die in de Biesbosch woonden Adje Brooimans plus nog Annie Avontuur en Trudie Remkes volgens mij ook enig kind. Eindig mijn verhaal met vriendelijke groet Francis

Thijs de Leeuw zei op 21 juli 2020 om 10:31 uur

@Francis: bedankt voor je bijdrage. Ook op andere internaatpagina's valt op hoe enorm verschillend de herinneringen aan één en dezelfde kostschool kunnen zijn... Fijn dat je zo'n hechte vriendengroep had, zou je misschien nog meer willen vertellen over hoe jij en je vriendinnen je tijd op het internaat doorbrachten? Aan wat voor activiteiten, sport en spel, uitstapjes misschien ook, moeten we dan denken?
Graag tot ziens!

MN zei op 27 september 2020 om 20:18 uur

Kennen jullie de 2 schipperskindere van Biezen? Ze waren uit geertruidenberg en in st jozef in made.

Corrie Doest-van den Berg zei op 2 oktober 2020 om 14:12 uur

Vandaag, 2 oktober is mijn vroegere kostschoolvriendinnetje Annie van Gils jarig.
Mijn naam is Corrie van den Berg, ik kwam uit Hilversum en ben er maar een korte tijd geweest rond 1962....ik wil later nog wel wat meer vertellen....wie weet waar Annie van Gils is....zij woonde in Geertruidenberg....ik ben ook nog een keer bij haar thuis geweest....

Norah zei op 2 oktober 2020 om 17:06 uur

Dag Corrie,

Heb je al eens op haar naam gegoogled? En de plaats? Kan vaak helpen.
Mvg.

Hanny van riel zei op 2 oktober 2020 om 17:46 uur

Wie weet waar marian van dijk is gebleven ?ze kwam uit Tilburg bij hun thuis hadden ze n rijwiel zaak.haar zusje zat ook op deze kostschool

Wijnand van Gils zei op 9 oktober 2020 om 19:55 uur

voor Corry Doest van den Berg
De Annie van Gils die ik ken, woont nu in Lith en is getrouwd met Piet van der Zanden. Zij hebben verscheidene jaren gevaren
Haar zus Mia woont in Geertruidenberg en is getrouwd met M. van der Zanden(geen familie van elkaar)

Corrie Doest-van den Berg zei op 2 oktober 2020 om 14:12 uur

Vandaag, 2 oktober is mijn vroegere kostschoolvriendinnetje Annie van Gils jarig.
Mijn naam is Corrie van den Berg, ik kwam uit Hilversum en ben er maar een korte tijd geweest rond 1962....ik wil later nog wel wat meer vertellen....wie weet waar Annie van Gils is....zij woonde in Geertruidenberg....ik ben ook nog een keer bij haar thuis geweest....

Sonja Hanenberg - de Scheemaker zei op 26 oktober 2020 om 11:44 uur

Wat leuk om iets te vinden over dit pensionaat waar ik ook op heb gezeten in de jaren 54,55 en 56.
Heb nog steeds contact met kostschoolmaatje uit die tijd.
We zijn beiden eerst in Tilburg a/d Oude Dijk bij de zusters.v Liefde geweest.
Ik koester mijn poezie albums uit die tijd.
Ik hoop reacties te mogen ontvangen n.a.v. dit mailtje.

Mick van Gerwen zei op 26 oktober 2020 om 13:13 uur

Hallo Sonja, Bedankt voor je bericht. Dan zat je waarschijnlijk eerst op Mater Misericordia ( https://www.bhic.nl/ontdekken/verhalen/meisjesinternaat-mater-misericor… ). Waarom zijn jullie uiteindelijk naar Made gegaan als ik vragen mag?

Corrie Doest-van den Berg zei op 2 oktober 2020 om 14:12 uur

Vandaag, 2 oktober is mijn vroegere kostschoolvriendinnetje Annie van Gils jarig.
Mijn naam is Corrie van den Berg, ik kwam uit Hilversum en ben er maar een korte tijd geweest rond 1962....ik wil later nog wel wat meer vertellen....wie weet waar Annie van Gils is....zij woonde in Geertruidenberg....ik ben ook nog een keer bij haar thuis geweest....

Jeanne v groezen zei op 1 november 2020 om 10:41 uur

Ik heb er 2jaar gezeten
Geslapen op de engelezaal
Douche vond ik ook niet leuk eerst heel koud toen warm pff
Van 1956 tot 1958
Nooit gemerkt dat zr zita kreng was
Zr pastrientje heel live zuster
Verder weet ik er erg weinig meer van
Alleen dat we veel lol op de slaapzaal hadden

Louisette Joore zei op 24 januari 2022 om 01:23 uur

Ik woonde in dit pensionaat van 1955 tot 1963. Dus 9 lange jaren. Natuurlijk is het niet fijn als je niet bij je vader en moeder kunt wonen, maar soms kan het niet anders. Ik deel de mening van velen over zuster Sita, maar heb niet ervaren dat je er echt mishandeld werd, hoor. Ik zou er wel boeken over kunnen schrijven, dat wel. Je had er als kind beslist geen leuke jeugd, totaal niet meer van deze tijd. Maar goed dus dat het niet meer bestaat. Ik zat in een groepje met Diny van de Horst, Marijke Bokslag, Willy de Schutter, Hanny Verhoeven, Francis Saenen ( waarvan ik ook reactie gelezen heb), Ria Raaijmakers, Nellie van Segers, Zusjes Kerremans en Brooijmans enz enz. Ik heb er geen trauma aan overgehouden.

Thijs de Leeuw zei op 24 januari 2022 om 14:41 uur

Dank voor jullie reacties, Louisette en ook Jeanne. Hoe achteraf ook over dit internaat wordt geoordeeld, zeker is dat het bij velen nog heel levendige herinneringen oproept. Louisette jij hebt hier een hele tijd gewoond zeg! Is dat nog op bepaalde manieren van invloed geweest op je verdere leven, die opvoeding en scholing daar? Vertel hier nog eens verder als je wilt.

En hopelijk reageren hier nog de oud-groepsgenoten die jij noemt!

Francis v d Donk - Saenen zei op 24 januari 2022 om 16:11 uur

Louisette,wat leuk om van jou ook een reactie te lezen. Wij waren ongeveer in dezelfde jaren op het internaat. Ik was er van 1957 t/m 1961. En heel leuk dat we overeen komen met de herkenning van dezelfde namen. Met school had ik zelf niet zo veel, maar in onze vrije tijd konden we ons goed vermaken met buiten spelen en binnen spelletjes o.a wat mij bij staat sjoelen.en bikkelen. Zelf moest ik iedere dag piano studeren( nooit iets geworden). Waar ik ook naar uitkeek was 1xper week balletjes van Jorien Peemen. Inderdaad zo als al eerder benoemd , een keer in de maand konden we naar huis , dat was voor sommige schipperkinderen minder als hun ouders niet met het schip in de buurt lagen dan bleven ze op het internaat. Carnaval was ook zo iets, mochten we ook niet naar huis, maar we maakten er zelf wel iets van om ons te verkleden. Zuster Pasterientje was een klein zusterke maar heel lief, en zuster Andrea was in mijn beleving ook heel aardig. Ik zal eens gaan snuffelen of ik wat foto's kan plaatsen.

Louisette Joore zei op 24 januari 2022 om 21:38 uur

Halleluja Francis, ik ga er even vanuit dat jij Francis Saenen bent. Is dat zo. Ik weet nog precies hoe je eruit zag en heb ook nog foto’s waar wij allebei op staan. Ik kan soeur Palestrina nog goed voor de geest halen. Soeur Andrea is later uitgetreden. Zij was op de receptie van mijn trouwdag en kwam op kraamvisite na de geboorte van mijn oudste zoon Maurice. Ik heb haar naar de reünie bij de Korenbeurs in Made ( jaartal weet ik niet meer) meegenomen. Was jij daar ook? Als antwoord op de vraag van Thijs kan ik zeggen dat ik door mijn lange verblijf daar heel zelfstandig was geworden, dat heeft mij zeker geholpen in het leven. Nu ik ouder word denk ik meer aan terug.

Louisette Joore zei op 25 januari 2022 om 10:46 uur

Ik zie nu dat mijn bericht twee keer is geplaatst, was niet de bedoeling natuurlijk. Dat halleluja moest gewoon HALLO zijn, hoor.

Francis v d Donk - Saenen zei op 25 januari 2022 om 11:04 uur

Van dat halleluja vond ik wel grappig. Dacht dan is er toch nog iets blijven hangen van onze vele bezoeken aan de KAPEL

Thijs de Leeuw zei op 25 januari 2022 om 12:12 uur

Hoi Louisette, dat dubbele bericht is verwijderd. Ik kan ook dat "halleluja" aanpassen als je wilt, maar het past hier inderdaad wel weer prima ; )

Louisette Joore zei op 25 januari 2022 om 12:51 uur

Francis, ik heb intussen weer contact met Hannie Verhoeven. Ook zij kent jou nog. Ik weet nog dat jullie een café in Breda hadden, was het niet café Riche? Hannie en ik wonen allebei in Oosterhout. Jij nog in Breda. We zouden het leuk vinden je weer eens te ontmoeten.

Thijs de Leeuw zei op 26 januari 2022 om 08:36 uur

(Mochten we achter de schermen kunnen helpen bij het uitwisselen van contactgegevens, dan kunnen jullie mailen naar info@bhic.nl o.v.v. pensionaat St. Jozef, Made.)

Ria van Peppen zei op 17 februari 2022 om 23:33 uur

2 jaar er gezeten 1 jaar met mijn oudere zus Elma , die er 3 jaar is geweest. Sliepen samen op 1 kamer. 1 jaar alleen. Vriendschap gesloten met Annie van der Burg. Ik had het er niet slecht. Mijn Tante was zuster Augustino van de VGLO

Thijs de Leeuw zei op 19 februari 2022 om 15:44 uur

Bedankt Ria voor het reageren. Als je nog eens wat meer wilt vertellen, wees welkom. Welke jaren verbleef je op dit internaat trouwens?

Ria v Peppen zei op 19 februari 2022 om 18:23 uur

Ik heb ook een keer op de gang beneden gestaan voor straf samen met Ineke Paassen of Wil Lankhorst dat weet ik niet meer. Was zr Immaculata ons vergeten en Was lekker naar bed gegaan. Om 10 uur stuurde een zuster ons naar boven.

Hanny van riel zei op 19 februari 2022 om 18:39 uur

Hallo Ria van peppen ik ken jou nog wel je was dikwijls bij Jeanne bastiaansen en Ineke van Paasen ja ik ook.heb van deze week nogkontakt gehad met Pia van Rijthoven uit Tilburg.het mooiste meisje uit de klas he

Magda van Andel zei op 19 februari 2022 om 18:43 uur

Ik vind het fijn dat er meisjes/vrouwen het ook gewoon naar hun zin hebben gehad.
Toen de eerst lockdown kwam had ik het gevoel dat ik weer bij zuster (Z)Sita zat!! Regels die ondraaglijk waren kwamen in volle hevigheid naar boven‼️

Ria v Peppen zei op 19 februari 2022 om 19:14 uur

Hallo Hanny. Ik kan jou niet meer voor mijn geest halen. Zat jij ook op de Mulo?

Ria van Peppen zei op 25 februari 2022 om 20:19 uur

Ik heb van 1961/1963 er gezeten.

ML zei op 5 maart 2022 om 11:04 uur

Ik ben nog op zoek naar mensen die de 2 meisjes van Biezen kennen die in st jozef in made waren. Joke en Lenie van Biezen.

Magda van Andel zei op 5 maart 2022 om 11:24 uur

Hallo ML,
Lenie van Biezen kan ik mij nog wel herinneren. Ik zal eens kijken of dat ik kan vinden over haar.
Groetjes Magda

Magda van Andel zei op 5 maart 2022 om 11:24 uur

Hallo ML,
Lenie van Biezen kan ik mij nog wel herinneren. Ik zal eens kijken of dat ik kan vinden over haar.
Groetjes Magda

ML zei op 5 maart 2022 om 21:13 uur

Hallo Magda,

ik ben benieuwd. Joke is mijn moeder, Lenie haar zuster.
Groetjes
Mary-Lou

Corry van Disseldorp zei op 22 mei 2022 om 20:10 uur

Ik heb ook in Made gezeten in de 60er jaren. Zr. Zita was vreselijk. Er was een meisje die kreeg iedere avond met een houten kleerhanger op haar blote bips. Ik heb er een goede opleiding genoten maar het was een vreselijke periode. Ik herinner de zusjes van der Biezen. Weet nog heel veel namen.

Magda zei op 23 mei 2022 om 09:38 uur

Hallo Marie-Louise,
Ik heb navraag gedaan voor je, echter die persoon is het aan het uitzoeken. Blijken heel veel Lenie’s in haar familie voor te komen.
Is ik nogmaals een reactie van haar krijg laat ik het je weten.
Hartelijke groet, Magda

Baladewa zei op 29 juni 2022 om 11:43 uur

https://www.cormghana.org/profile/streaming-ita-minions2-animazione-com…
https://www.cormghana.org/profile/de-minions2-mini-boss-rohrbeck-jayaba…
https://www.cormghana.org/profile/duckling-minions-2-full-version-theri…
https://www.cormghana.org/profile/le-film-complet-minions2gru-bonnequal…

Cockie Beekers zei op 21 augustus 2022 om 15:10 uur

Ik heb van 1965 tot 1970 op het internaat gezetten in Made. Het spelen buiten op de puntwippen, het oefenen voor de vierdaagse maar ook de warme melk met de vellen (brrrrr) en kokhalzende kinderen met een bord eten, herinner ik me nog heel goed. Daar heb ik geleerd dat je maar beter je mond kunt houden want het kan zomaar tegen je worden gebruikt. Ik voelde me vaak heel eenzaam ondanks dat ik op het internaat zat met mijn jongere zusje Joke. Onze ouders hadden een cafe in Breda en met ondertussen vijf kinderen thuis werd dat onze ouders teveel. Van de 6e klas lagere school ging ik met mijn zusje naar een ander internaat in Bergen op Zoom waar ik de middelbare school (Roncalli) heb doorlopen. Totaal 11 jaar op een internaat gezeten. Ik ben er heel (te?) zelfstandig door geworden. Na mijn 40ste heb ik veel last gekregen van het feit dat ik niet thuis ben opgegroeid. Voelde lang geen bodem onder me. Gelukkig heb ik met professionele hulp mezelf opnieuw leren kennen en de gebeurtenissen kunnen verwerken.

Thijs de Leeuw zei op 23 augustus 2022 om 09:13 uur

Dank voor deze reactie Cockie. Dat is wel een flink aantal jaren zeg, dat je op kostschool hebt gezeten. Goed om te lezen dat je zo veel hebt gehad aan de latere hulp om deze tijd een plek te geven. Hoe komt het dat het kostschoolleven zo'n sterke zelfstandigheid creëerde, terwijl er (neem ik aan) toch juist veel in groepsverband ging? Zag je dat effect ook bij andere kinderen? Werd die zelfstandigheid ook door de zusters gestimuleerd? Hartelijke groet,

ML zei op 26 augustus 2022 om 23:38 uur

Hallo Corry van Disseldorp,
Weet je nog iets te vertellen over de meisjes van biezen?
Mijn moeder had een Trauma haar leven lang.

ML zei op 26 augustus 2022 om 23:42 uur

Hallo Magda ik weit war lenie van biezen is.
Ik Ben op zoek naar Mensen die mijn verhalen kunnen verteilen over mijn moeder joke ze heeft haar leven lang een Trauma gehad.

Cockie Beekers zei op 27 augustus 2022 om 08:21 uur

Dank je wel Thijs voor je inlevende reactie op mijn verhaal.

Ik voelde me op het internaat toch ook alleen ( te midden van alle kinderen) en niet altijd veilig. Ja er was een duidelijke discipline maar als het ook maar even kon probeerde ik daaruit te ontsnappen (figuurlijk) door iets te doen wat de nonnen niet waardeerden en een telefoontje naar mijn ouders opleverde. Zelfstandigheid heb ik ontwikkeld door bv. zelf koffertje in en uit pakken, keuzes maken, met bus en trein naar huis gaan en weer terug. Als puber ging ik soms slapen bij een vriendin om uit te gaan en zowel de nonnen als mijn ouders wisten dat niet. Het leven op een internaat is zo anders als de het leven 'buiten'. Ik heb het ervaren als twee gescheiden werelden en dat heeft veel effect gehad op me.

Thijs de Leeuw zei op 29 augustus 2022 om 15:47 uur

Fijn dat je nog meer wilde vertellen Cockie, helemaal duidelijk en graag tot ziens op de site!

Ilse Krootjes Schuurmans zei op 9 oktober 2022 om 20:05 uur

Ik heb hier verbleven van 1968-1974 omdat mijn ouders binnenvaart schippers waren
Ik heb er fijne herinneringen aan bij zr. Heleen. Ik had natuurlijk ook weleens heimwee maar achteraf gezien een leuke tijd gehad. Ik heb nu nog met enkele kinderen uit die tijd contact via Facebook
Van zowel het internaat als de Maria school waar ik op zat

Thijs de Leeuw zei op 13 oktober 2022 om 14:35 uur

Bedankt Ilse voor je bijdrage. Het valt wel op dat zuster Heleen zo vaak wordt genoemd, die in positieve zin opviel tussen alle zusters. Was zij een van de leraressen of had ze andere taken in relatie tot het pensionaat? Wat leuk om te lezen dat je nog steeds contact hebt met klas/jaargenoten!

Ineke Verhoeven zei op 11 mei 2023 om 20:06 uur

In 1962/63 zat ik hier op het internaat in de vijfde klas lagere school.
In mijn poezie album, die ik nog steeds heb bewaard, hebben veel vriendinnen van mij een versje geschreven. o.a.
Annie van Dijk,
Wijnanda van Gils,
Maria van Gils,
Ria Soeterboek,
Yvonne van Sintruyen (zat naast me in de klas),
Cobie Mertens,
Gemma Rongen,
Toos Doormaal,
Jennie Tabak,
Elly Olislagers,
Annemieke van Dijk,
Liesbeth Halters,
Toos van Aaken.
Misschien herinnert zich iemand dit schooljaar.
Ik zou het leuk vinden om herinneringen te kunnen ophalen, over het algemeen, behalve heimwee, heb ik daar een goede tijd gehad.
Een van de nonnen, een leuke vlotte, kwam uit Made zelf en heette Toos Verhoeven met haar eigen naam. (geen familie, wel toevallig).

Thijs de Leeuw zei op 27 juni 2023 om 14:00 uur

Dag Ineke, wat prachtig dat je dat album nog hebt! Het was dus wel even wennen, maak ik uit je reactie op, maar achteraf (en allicht ook toen al) kon je de kostschoolopvoeding ook wel op diverse punten waarderen? Zijn er dan nog bepaalde personen, lessen of buitenschoolse activiteiten waar je met plezier aan terugdenkt? En je verbleef hier dus alleen in de 5e klas, hoe zat dat precies? Vertel nog eens verder als je wilt. hartelijke groet,

Berry verdonschot zei op 3 augustus 2024 om 19:37 uur

Hallo ik heb ook in made op kostschool gezeten vanaf klas 1 t/m 6 jaren
60 jaar geleden 1964-1970
Zuster Zita verschrikkelijke Non
zuster Helena erg lieve ineke olieslager kende ik trudy vde linden meisje uit weert Haenen hadden thuis modezaak verder ken ik niet veel namen meer helaas zou t leuk vinden om wat namen contact foto,s te ontvangen ik heb zelf geen foto,s of klassen foto,s ook ik heb niet zo slechte ervaring wel zuster Zita streng en met douchen en je moest eten opeten en ik luste echt geen pudding of met vel verschrikkelijk als jong meisje verder altijd leuk buiten sporten spelen vierdaagse ook heb ik weekendjes in Biesbosch gehad daar woonde vriendin maar weet niet meer hoe ze heet helaas was zo leuk kanonen
Gr Berry verdonschot uit Someren nbr

Trudy van der Linden zei op 4 augustus 2024 om 11:29 uur

Hallo Berry, ik herinner me jou zeker nog; wij hebben eens 500 strafregels moeten schrijven en mochten het weekend niet naar huis. We waren bij elkaar op de kamer geweest! Groeten Trudy

Ger zei op 4 augustus 2024 om 15:00 uur

In de lijst van reakties staat het volgende :

https://www.cormghana.org/profile/streaming-ita-minions2-animazione-com…
https://www.cormghana.org/profile/de-minions2-mini-boss-rohrbeck-jayaba…
https://www.cormghana.org/profile/duckling-minions-2-full-version-theri…
https://www.cormghana.org/profile/le-film-complet-minions2gru-bonnequal…

Berry verdonschot zei op 4 augustus 2024 om 15:40 uur

Hey Trudy
Wat leuk dat je reageert
Waar woon je nu ? En hoe gaat t verders met je jullie heb jij nog foto,s of info v internaat etc
Je mag me ook appen
[telefoonnummer verwijderd door Forumbeheer BHIC]

Lisette Kuijper zei op 7 augustus 2024 om 14:22 uur

Hartelijk dank voor jullie reacties, Berry en Trudy. We hebben je telefoonnummer hierboven verwijderd, Berry, om mogelijk verkeerd gebruik zoals spam te voorkomen. We kunnen achter de schermen wél altijd e-mailadressen en telefoonnummers uitwisselen. We horen het graag als we hierin iets voor jullie kunnen betekenen.

Wilma Otten zei op 31 oktober 2024 om 19:37 uur

Per toeval kwam ik achter deze site, en kon niet stoppen met lezen en jammer genoeg ben ik niet de enigste die er hele nare herinneringen aan heb. Ik zal bij het begin beginnen mijn halfzus Mieke en ik kwamen binnen als de zusjes Marijnissen en werden naar kostschool gestuurd omdat mijn moeder ( 5 kinderen) trouwde met mijn stiefvader ( 7 kinderen) dus werd er besloten om vaan elk gezin er een naar het kostschool te sturen, man, man, wat heb ik een heimwee gehad maar goed je went eraan. Eerst nog naar de oude school achter het pensionaat daarna aan de overkant. De namen die ik hier lees zeggen mij niet zoveel alleen Hanny van Riel die inderdaad klappen kreeg en dat brengt mij op nog een naam Annemiek van den Heuvel volgens mij kreeg zij slaag met de kleerhanger, een van jullie woonde in Dongen aan de Ger. Majellastraat. Ik heb daar ernstige brandwonden aan mijn arm opgelopen door de hete melkkan die ik de trap op droeg te laten vallen en die dus over mijn arm kreeg omdat ik die voor mijn gezicht hield, de z.g.n. ziekenzuster zou mij wel behandelen en hoe. Omdat er blaren vormden werd ik met die brandblaren in de zon gezet want dan zouden ze wel drogen nee dus ze gingen ontsteken en toen het verkeerd dreigde te gaan werd er een dokter bijgehaald. Tweede graads brandwonden met tweede graads ontsteking. Mieke heeft het tegen Els van Gastel verteld want die mocht naar huis en woonde een straat van ons thuis vandaan om het tegen mijn moeder te vertellen, ja en die heeft toen boos naar moeder overste gebeld, wauw je had zuster Sita eens moeten zien als een briesende stier komt ze op mijn zusje af en gaf haar een harde klap in het gezicht wat had die "rooie Marijnissen" nu weer uitgevreten en ik was een "lelijk spook" en dit was niet het enigste, als je een ongelukje in bed had gehad moest je zelf de laken naar de waszuster brengen en kreeg je de bijnaam 4711, maar een ding heb ik nooit begrepen en is mij nooit verteld n.l waarom er elke avond de onderbroeken werden nagekeken.
Laatst werd ik herkend door Annie van Eerdewijk, zus van Mariejosé van Eerdewijk zij waren ook samen in Made en de dochters van Kees Rijvers. Dan had je ook nog Juffrouw Jo
Ik heb ook nog bij de grote gezeten dat was beneden maar ook daar ging het mis. Er was daar een bibliotheek kast waar ieder om de beurt de boeken mocht uitdelen, er lag daar ook een sinaasappel in de kast die door onoplettendheid tussen de deur kwam en dus kreeg ik de schuld dat ik in de sinaasappel had gebeten, schande, want die was voor een zieke, maar ja hoe je ook zei dat je het niet gedaan had jij was de schuldige en niemand anders.
Dan het bidden onder het wandelen naar Drimmelen of naar de Teteringse kuil dat was een stukje grond waar we even konden ravotten.
Elke morgen om 6.15 uit je bed om naar de kapel te gaan, na 2 jaar kende je het kerkboekje van binnen en van buiten, alle litaniën van alle heiligen en elk evangelie.
In de zesde klas had ik het eindelijk naar mijn zin bij zuster Emmaculata, en het eind in zicht, ook het handwerken was er leuk en we hadden Franse les.
Ook de toneelstukjes waren wel leuk bij de kleintjes hoewel ik nooit een rol kreeg deed ik altijd wel mee, als koor.
Het is wel een verhaal van de hak op de tak maar anders zou ik alles eerst op papier hebben moeten zetten.
Schiet me nog een naam te binnen Maria Both zij had ook een oma in het dorp wonen.
Mocht ik nog eens iets te vertellen hebben dan weet ik waar ik moet zijn.

Wilma Otten zei op 31 oktober 2024 om 19:39 uur

O. ja vergeet ik te vertellen dat ik er vandaag langs gereden ben en gelukkig is het hele nare gebouw afgebroken er staat niets meer, het is nu een bouwput