Het rijke roomse leven in brabant 1900-1970

De Antonius van Paduakerk in Waalwijk

RK kerken

In 2012 vierde de Waalwijkse Antoniusparochie het 50-jarig bestaan van haar kerkgebouw. Maar de parochie was toen al 110 jaar oud. In 1902 werd de Antoniusparochie afgesplitst van de Waalwijkse moederparochie, die van Sint-Jan de Doper.

De Antoniuskerk in 1983 (foto: © Job van Nes. Bron: www.reliwiki.nl)
Antoniuskerk, 1983 (Foto: © Job van Nes., bron: Reliwiki.nl)

Al snel nadat de kerk in 1902 was ingewijd, werd ze het centrum van een bloeiende bedevaart. Dit was te danken aan de Broederschap van de H. Antonius die in dat jaar was opgericht in de nieuwe parochie. Tot in de jaren vijftig kwamen pelgrims in de maand juni massaal naar Waalwijk.

Hoewel de oude kerk zo was gebouwd, dat ze gemakkelijk kon worden uitgebreid, werd ze in 1962 vervangen door een nieuwe kerk. Deze was helemaal ingericht conform de liturgische vernieuwingen van het Tweede Vaticaanse Concilie.

In 2003/2004 volgde een aantal aanpassingen als gevolg van het slinkende aantal kerkbezoekers. En sinds 1 januari 2013 is de parochie weer gefuseerd met de moederparochie Sint-Jan.

Reageer hieronder en deel je herinneringen aan de kerk, het leven in de parochie en de geestelijken van vroeger. Zoals aan pastoor A.R.M. van Haaren (ingehaald in 1952, op 45-jarige leeftijd) en zijn kapelaan M. Donkers, of aan pastoor M.D. Lam (ingehaald in 1955) en kapelaan De Kort.

Pastoor Van Haaren
Pastoor A.R.M. van Haaren (Foto: Fotostudio Jan Waarma, bron: collectie BHIC, nr. ESC0020)
Pastoor Lam
Pastoor Lam (rechts) en kapelaan De Kort (tevens aalmoezenier van de verkennerij) openen het gebouw van de verkenners Pius XII Groep in de St. Antoniusparochie in Waalwijk. (Streekarchief Langstraat Heusden Altena, WAA84525, foto: J. de Bont, Waalwijk)
3

Reacties (3)

J.Th. van van Engelen-Renders zei op 10 oktober 2020 om 14:12 uur

Een korte reactie: Ik ben pas in 1969 in Waalwijk komen wonen. Heel snel maakte ik kennis met Pastoor Lam. Een bijzondere man in vele opzichten.
Hij zorgde er o.a. voor dat er een zebrapad kwam mét verlichting voor de bejaardenoversteek. Later verongelukte hij op een avond op dat verlichte zebrapad......De Antoniusparochie huilde...Later kregen wij Hurkmans, een mensenmens, We rouwden weer toen hij bisschop werd

Marilou Nillesen zei op 11 oktober 2020 om 15:36 uur

Dag J.Th. van van Engelen-Renders, wat verdrietig te lezen hoe genadeloos het leven soms kan zijn en dat pastoor Lam juist daar het leven liet. Ook het verdriet toen Hurkmans de parochie verliet, is begrijpelijk. Mocht heeft u nog foto's uit die tijd van één van de pastoors? Als u die mailt naar info@bhic.nl, dan zetten we die er graag bij.

Lambert van den Hoven zei op 7 november 2020 om 15:50 uur

Ben tot 1960 misdienaar geweest en herinner me enkele namen uit die tijd:
Pastoor Lam, kapelaan Berends, Kapelaan Meeuwissen en koster Drik van der Geld (van de schoenenzaak aan het Antoniusplein). Mijn vaste partner bij de meeste diensten maar vooral bij uitvaarten, trouwpartijen etc was Herman de Peffer (1e Zeine).

Reactie toevoegen

Je e-mailadres is privé en zal niet openbaar worden gemaakt.

Platte tekst

  • Geen HTML toegestaan.
  • Regels en alinea's worden automatisch gesplitst.
  • Web- en e-mailadressen worden automatisch naar links omgezet.