De stijl is neobyzantijns: de Aya Sophia in Istanbul, oorspronkelijk een christelijke kerk maar later een moskee, was een van de inspiratiebronnen. Het gebouw behoort tot de belangrijkste werken van de Vughtse architect H.W. Valk. Alleen het poortje dat toegang verschaft tot de toren, is neoclassicistisch: het is een overblijfsel van de waterstaatskerk die er vóór 1923 stond.
De geschiedenis van de kerk gaat overigens nog veel verder terug. Rond 1200 bestond Waalwijk al en er zal zeker een – misschien nog houten - kerkje hebben gestaan. De eerste stenen kerk is bij de Elisabethsvloed van 1421 — zo ver kwam de zee tijdens deze overstroming — verloren gegaan. In 1470 werd een nieuwe kerk ingewijd, op de plaats van de oude, vlakbij de haven. Deze kerk ging in 1648 over naar de protestanten, die er nog steeds gebruik van maken.
Teruglopend kerkbezoek bracht het bisdom ’s-Hertogenbosch tot plannen om parochies samen te voegen.
Dat gebeurde ook in Waalwijk, maar toen in 2012 de Sint Jan in verband hiermee gesloten dreigde te worden, liep de bevolking daartegen te hoop. En met succes: hulpbisschop Mutsaerts kwam zelf naar Waalwijk om de kwestie te bespreken, met als resultaat dat het markante gebouw open blijft.
Reageer hieronder en deel je herinneringen aan de kerk, het leven in de parochie en de geestelijken van vroeger. Zoals aan pastoor B. van den Hurk en zijn kapelaans A. Wassenberg, J. Lempens en J.M. Knaapen. Of aan pastoor P. Maessen, die in 1964 in de parochie werd ingehaald. Op de foto hieronder zien we Maessen in 1953, niet in Waalwijk maar in Vught, bij het zegenen van de Paulus en Antoniuskerk aldaar.
Reactie toevoegen