In Roosendaal hadden deze zusters (ook wel Franciscanessen van Mariadal genoemd) een gymnasium, een hogere burgerschool (hbs) en een middelbare meisjesschool (mms). Uit de Piusalmanak blijkt verder dat zij een lagere school en mulo hadden, waarvan de leerlingen ook intern zaten. De scholen maakten deel uit van het moederhuis van de zusters, dat in 1976 is gesloopt.
De internen van het chique "Pensionnat de Demoiselles" werden opgevoed tot goede echtgenotes en moeders, waarvoor zij heel wat jaren weg waren van hun ouderlijk huis. Voor het ene meisje kan dat een opluchting zijn geweest, omdat het een uitweg was uit een chaotische gezinssituatie. Voor het andere betekende het wellicht een loodzware tijd, omdat zij buiten de groep viel, terwijl werkelijk alles in groepsverband gedaan werd. Of omdat het maar moeilijk wennen was aan de strikte dagelijkse routine en de geslotenheid van het instituut.
Zoals bij meer internaten het geval is, staan ook de herinneringen aan Sainte Marie in het teken van bepaalde personen, regels en gebruiken, de vaste prik iedere dag en ook bepaalde geuren en geluiden. Van de bel, die duidelijk maakte dat het half zes was en tijd om op je op te frissen en die nog eens rinkelde, wanneer iedereen in uniform naar het klaslokaal moest. Of de geur van de levertraan, de naam van de ziekenzuster die je een lepel daarvan toediende, het gezamenlijke en sobere ontbijt in de "refectoire"...
De hbs (a en b) en mms verdwenen eind jaren zestig met de invoering van de Mammoetwet. Als leerling zat je voortaan op het havo, het atheneum of het gymnasium. In 1975, onder rector J. van Wijck, verhuisden de havo- en de vwo-school van de Kloosterstraat naar Bovendonk 115. Maar veruit de grootste breuk met het verleden had toen al plaatsgevonden. Sinds 1970 was de scheiding van de seksen verleden tijd. De meisjes kregen toen plotseling ook jongens in de klas.
Het moge duidelijk zijn dat de franciscanessen, als onderwijzeressen en als opvoeders, een nauwelijks te overschatten invloed hebben gehad op de vorming van vele generaties vrouwen uit Roosendaal en omgeving. Er zijn dus vast nog genoeg Brabantse vrouwen die over hun verblijf op deze chique kloosterschool kunnen vertellen.
Heb jij nog herinneringen aan de kostschool in Roosendaal? Reageer dan hieronder, deel je herinneringen en vul deze pagina aan. Ook is het BHIC op zoek naar foto's en ander oud materiaal dat een indruk geeft van het kostschoolleven van toen. Mail het naar info@bhic.nl, dan voegen wij het hier toe.
Verder lezen:
Strengheid en onrechtvaardigheid op pensionaat Sainte Marie
Strengheid en onrechtvaardigheid op pensionaat Sainte Marie (deel 2)
Reactie toevoegen