De zusters vestigden zich 20 oktober 1857 in het fonkelnieuwe gebouw aan de Demer, later Singel 2. Het klooster komt in de kronieken voor onder de naam Huize Antonius onder bescherming van O.L. Vrouw van de H. Rozenkrans.
De zusters begonnen met onderwijs, maar er was ook een ziekenhuisje. In 1896 begon de bouw van een gasthuis op een terrein achter het liefdegesticht, naar een ontwerp de gemeente-architect van Heusden, Jan de Leeuw. Het werk werd voor fl. 32.445,- gegund aan de gebroeders Adrianus en Marinus Boeren.
Het klooster werd in 1944 ernstig beschadigd, maar kon met primitieve middelen hersteld worden. Op 1 maart 1946 werd een internaat voor schipperskinderen geopend, die hier in november 1945 vanuit Arnhem waren ondergebracht. Pas in 1948 kon men het puin naast het klooster ruimen en werd er een tuin aangelegd. De congregatie hief het klooster op in 1955. Het huis was vanaf 1956 in gebruik voor gerepatrieerde bejaarden uit Indonesië. In 1979 is het afgebroken.
Aan de achterzijde van het voormalige klooster bevindt zich de ingang van Zorgcentrum Sint Antonius, in een voornaam huis aan de Roomsche Kerkstraat. Dit huis stamt uit het begin van de negentiende eeuw en werd bij het bejaardenhuis betrokken toen er in 1978 aan de Herptsestraat nieuwe bejaardenvoorzieningen en aanleunwoningen werden gebouwd door architect H. Gruben uit Rosmalen.
Bron: J. Smits, Vademecum van religieuzen en hun kloosters in Noord-Brabant, Alphen a/d Maas, 2010
Dit verhaal is aangepast op 14 september 2020, door toevoeging van de naam van de architect van het gasthuis. Met dank aan zijn achter-achter kleinzoon Jan de Leeuw. Redactie.
Reactie toevoegen