Maar ondanks de schaarste aan vakmensen en financiële middelen werd meteen begonnen met de herbouw. Geluk bij een ongeluk was dat men toen resten aantrof van de fundamenten van de kapel van Onze-Lieve-Vrouw in het Woud, die in 1270 werd gebouwd. Deze kapel was de voorganger van de huidige kerk, die dateert van rond 1500. Van het interieur waren de gebrandschilderde ramen van Joep Nicolas uit 1937 gespaard gebleven. Ook de beelden die deel uitmaakten van de koorbanken uit de late zeventiende eeuw, overleefden de verwoesting, doordat ze tijdig elders waren ondergebracht. Heemkundekring De Vierschaer heeft op zijn website twee films geplaatst over de geschiedenis van de Lambertuskerk. |
Foto: A.J. van der Wal, 1999. Bron: Collectie Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed 331.629 |
De kerk moest natuurlijk ook worden bemand. Maar wat weet jij eigenlijk nog van mijnheer pastoor en zijn kapelaans? Hoe waren deze mannen Gods nou eigenlijk in de omgang? Denk aan pastoor Th. Wolters, die in 1929 in de parochie was geïnstalleerd. Hij was toen 40 jaar. Midden jaren vijftig had hij als kapelaans de heren Jac. Schoenmakers en C.P.M. Oomen. En wat weet je nog te vertellen over die pastoor uit de jaren zestig, de eerwaarde R.P.E. van der Heijden? Over deze en andere zielzorgers van vroeger heb jij vast nog wel wat verhalen te vertellen. Deel ze met ons hieronder!
Wouw in 1950: pastoor Wolters verlaat de kerk. (West-Brabants Archief, K21644, foto: Joh. Ongering, Ossendrecht) |
Reactie toevoegen