Als het goed is, komt er op de plek van het klooster een nieuwe school, waarin de oude kapel, die is blijven staan, zal worden geïntegreerd. Het klooster werd ruim 70 jaar geleden, in 1936, ingezegend. Het was een Juvenaat, een opleiding voor kloosterlingen en priesters. Bij het klooster werd tevens een internaat gebouwd.
De eerste tijdelijke opvang was tijdens de bevrijding, toen het gebouw tijdelijk diende als kazerne voor de Engelsen en Amerikanen die vochten in de slag om Overloon. Ook veel onderduikers vonden er in de oorlogsjaren hun plek.
Na de oorlog gingen de paters zich steeds meer richten op opvoeding en onderwijs. Er werd een nieuw concept bedacht, dat de naam Eijmardville ofwel Jongensstad kreeg. Ze hadden zelfs een eigen burgemeester! Korte tijd was er een gymnasium en eind jaren vijftig kwam er een Determineer Schakel School. Er kwam een ULO die samen met het gymnasium de Stg. Scholengemeenschap Stevensbeek vormde. In 1966 werd het gymnasium opgeheven. In 1968 kwamen er een Havo en Mavo voor in de plaats.
In 1972 werd het internaat gesloten. Het klooster vormde zich om tot vormings- en ontmoetingcentrum. De grote aula van het klooster werd tot die tijd veel gebruikt voor theater en muziek. Zelfs het Scapino Ballet heeft er nog opgetreden. Na 1973 werd het gebruikt voor schoolverlatersdagen en introductiedagen en kindervakantieweken.
In 1975 werd Suriname onafhankelijk en dat leidde tot een grote uittocht van Surinamers naar Nederland. Het klooster in Stevensbeek bood een groep van 80 Surinamers gedurende een half jaar onderdak. In 1980 konden bejaarden en de zusters van Overloon er tijdelijk wonen.
In 1987 leidde het besluit om er een Asielzoekerscentrum van te maken tot veel beroering in het dorp. Desondanks kwam de eerste asielzoeker in februari 1988 aan. De laatste vertrok na een kleine 20 jaar. Het asielzoekerscentrum werd gesloten en het werd weer stiller in het dorpscentrum. De gemeente kocht het klooster van WVC met de bedoeling om het te verbouwen voor de scholengemeenschap die een tekort aan klaslokalen had.
Na verschillend mislukte aanbestedingen kwam men tot de conclusie dat het gebouw toch niet op een rendabele manier voor de scholengemeenschap te exploiteren zou zijn. Dat heeft geleid tot de sloop van het klooster. De kapel kon behouden blijven. Op de vrijgekomen grond zal een nieuwe school worden gebouwd, waarbij de kapel wordt geïntegreerd.
Ongetwijfeld zijn er veel mensen die herinneringen aan het klooster hebben. Het lijkt me mooi als mensen die er ooit geweest zijn hun herinneringen hier opschrijven, dus mensen, laat wat van je horen!
Meer over Eymard-Ville
Reactie toevoegen