In de kerk staan enkele belangrijke beelden uit vroeger eeuwen: de Heilige Drievuldigheid met Maria en Johannes Evangelist, Hubertus, Jacobus en Barbara, allemaal uit de achttiende eeuw, en een beeld van de H. Catharina uit de zestiende eeuw. Ook de preekstoel en de biechtstoel zijn achttiende-eeuws.
Na 1648 mocht de kapel, tot dan toe bediend door de norbertijnen van de abdij van Heeswijk, niet meer voor de katholieke eredienst worden gebruikt. Maar in 1796 werd de parochie opgericht. De kerk werd in 1825 weer door de katholieken in gebruik genomen.
In 1924 werd het gotische gebouw uitgebreid met de zijbeuken en het koor.
In de toren en het schip zijn ijzeroerstenen verwerkt. Deze stenen werden gedolven in de nabije omgeving van het dorp. Het monumentje van de ijzerbroekwerker vlakbij de kerk herinnert nog aan deze bron van inkomsten.
Maar wie waren tijdens het 'rijke roomse leven' nu eigenlijk het gezicht van de kerk? Want de kerk was natuurlijk middelpunt van de parochie, maar als gelovige had je te maken met mijnheer pastoor en zijn kapelaans. Wat weet je nog van ze? Midden jaren vijftig was pastoor Th.A.J. Brok verwantwoordelijk voor het zieleheil van de (volgens de Piusalmanak) 1050 katholieke inwoners van Sint Hubert. En halverwege de jaren zestig was er pastoor Van der Linden, weet je nog? Je kunt hieronder al je verhalen over deze priesters met ons delen!
Reactie toevoegen