Vanwege ruimtegebrek in de kloosters van Brakkenstein en Baarlo zochten de Paters Sacramentijnen in 1934 grond voor een nieuw juvenaat. Ze vonden die in de ontginningsnederzetting Stevensbeek.
Schuin tegenover het klooster van de zusters was op het terrein van de boerderij Lactaria nog 7,5 hectare beschikbaar. Architect A.J.M. Rats uit Blerick kreeg opdracht. Vanwege financiële perikelen besloot men slechts de halve bouw, het klooster, uit te voeren.
Naast de voordeur zat de eerste steen, gelegd op 30 oktober 1935 door pater H. Boudringhin. Men plaatste dit huis waarin de theologanten van Baarlo studeerden, onder de schutse van Joseph Protector. Op 16 september 1936 werden de kapel en het huis ingezegend.
Toen de theologanten in 1937 terugkeerden naar Baarlo kwam het noviciaat in Stevensbeek. In 1941-1942 volgde een uitbreiding aan de zuidzijde.
In 1959 waren een nieuwe vleugel en een nieuwe school nodig. Architect Wiel Wijnhoven uit Baarlo bouwde een internaatsvleugel.
Voor het schooljaar 1972-1973 werden geen nieuwe internen meer aangenomen. Toch betekende dit nog niet het einde van het internaat in Stevensbeek. Er verbleef toen namelijk nog een eindexamengroep van circa 20 jongens. In 1973 deden deze internen hun eindexamen. Met hun vertrek hield het internaat op te bestaan.
Vanaf 1987 deed het gebouw dienst als vormings- en vakantiehuis en - ondanks protesten uit het dorp - tot 2002 ook als asielzoekerscentrum. Het klooster heeft daarna een tijd leeg gestaan totdat de gemeente het begin 2005 aankocht voor de uitbreiding van Scholengemeenschap Stevensbeek.
Na verschillende mislukte aanbestedingen bleek het gebouw toch niet geschikt voor de exploitatie van de scholengemeenschap. Het klooster is begin 2009 gesloopt voor nieuwbouw van Scholengemeenschap Stevensbeek. De oude kapel is in de nieuwbouw opgenomen.
Reactie toevoegen