Dit klooster ken ik nog wel uit mijn jeugd. Van enkele broeders heb ik vast les gehad, en van eentje blokfluitles. Naar de Luikerweg lopend vanaf dit klooster had je nog bakkerij Stoffels (meer n klein broodfabriekje) en na de rechtse bocht had je dan het levensmiddelen winkeltje van Frieda Geldens.
De zonen Henri en Martien hadden achterom een schildersbedrijf. Half Valkenswaard wist Frieda goed te vinden al was het maar omdat je altijd achterom kon na sluitingstijd. Veel boodschappen werden opgeschreven om later (hopelijk) betaald te worden. Maar ook de broeders wisten Frieda goed te vinden. Via een gat in de heg achter in de tuin konden ze ongezien bij Frieda binnen komen. Natuurlijk een praatje maken, maar ze lusten ook graag een borreltje, en een rokertje was er ook wel, wat ze in hun klooster vast niet kregen. Ik ben ze daar vaak tegen gekomen. Als jochie hielp ik haar nog wel eens door bestellingen boodschappen op te halen bij groothandel Van de Besselaar aan de Luikerweg. (vlakbij waar nu drogisterij Driessen zit). Ook moest ik wel eens naar de Dijkstraat waar Van Hoof een groothandel in sigaretten –zeg maar rookwaar had-. Een zoete inval is het altijd bij haar gebleven. Hoe ik het weet: Zij was mijn peettante.

Wat leuk dat deze foto zoveel herinneringen bij je oproept! Frieda Geldens' levensmiddelen winkeltje klinkt als een echte, gezellige dorpswinkel waar echt iedereen kwam. Was het trouwens leuk om je peettante te helpen met de winkel? Heb je ook weleens in de winkel zelf meegeholpen, of was je alleen van de bestellingen?

Nee, in de winkel heb ik amper ooit meegeholpen. Daar was de ruimte ook niet naar. Maar te hooi en te gras hielp ik haar als ik daar was en ze een bestelling had lopen of een bestelling had die ik direct mee kon brengen. En, er zat altijd wel 'n snoepje aan.

Het moet vast fijn voor haar zijn geweest, dat je haar zo hielp. Was het trouwens een heel klein winkeltje dan? Of stond het gewoon altijd vol met broeders, klanten en andere helpers?

De Broeders van Dongen, zoals deze gemakshalve werden genoemd, behoorden tot de Orde van O.L.V. Van Lourdes. Daarom stond direct achter het Broederhuis een levensgrote, bijna niet van echt te onderscheiden Lourdesgrot, compleet met het beeld van Maria. Op de naamdag van de H. Bernadette Soubirous gingen wij daar met de klassen van de achterliggende St. Aloysiusschool (thans De Pionier) al zingend naar toe onderwijl het lied ' Te Lourdes op de bergen verscheen er in een grot" enz. Ook bezat het broederhuis een mooie grote tuin en vijver, waar in het voorjaar diverse klassenfoto's werden gemaakt.









Voordat de Aloysiusschool werd gebouwd (plm. 1956) gaven de broeders al les in het schoolgebouw, dat naast het Broederhuis aan de Dommelseweg stond en werd afgebroken, nadat de nieuwe Aloysiusschool klaar was. Ook waren de broeders actief bij o.m. hobbyclub Animo, die was gevestigd op een zolder naast verenigingsgebouw WereDi aan de Maastrichterweg, waar de schooljeugd spelenderwijs vakken als timmeren, schilderen en solderen werden aangeleerd. Het was een zeer sociaal actieve orde, die door buurtgenoten als 'die lieve broeders' werden gekenschetst.

Mooi verwoord, Jan, als buurtgenoten het hebben over 'die lieve broeders', dan spreekt dat boekdelen. En bedankt voor het opsturen van een dergelijke klassenfoto; nu krijgen we echt een goed beeld!

En het lied Te Lourdes op de bergen verscheen er in een grot, dat kun je waarschijnlijk nog zo zingen? Voor iedereen die het niet kent (of het gewoon uit nostalgie nog eens wil horen), het staat ook op YouTube:

https://www.youtube.com/watch?v=r7l7sxuGaN8

Ik heb helaas enkel slechte herinneringen aan de leerkrachten op de Aloysiusschool. O.a. broeder F. was een vies mannetje met een rotkarakter die altijd tegen leerlingen aan stond te "schuren". Toen ik in een volle klas riep dat ze de politie voor hem moeten bellen heeft hij mij daarna geestelijk kapot gemaakt. Ik ben door hem zelfs blijven zitten met een goed rapport. Ook meester P. was zeer omstreden. Toch jammer maar helaas omdat veel mensen hele goede herinneringen aan deze periode hebben.

Dank John voor je reactie. Het hoeven zeker niet alleen de mooie herinneringen te zijn die hier worden gedeeld, dus als je nog meer wilt vertellen... En wat een 'held' was die leraar zeg, om een jongetje dat de mond open durft te trekken zo terug te pakken.. Goed dat je lef toonde! Heb je de leraren op latere leeftijd nog weleens gezien?

Frieda Geldens-Driessen