Dicht bij de grens met Tilburg in het gebied de Boschkens, kwam een aantal inrichtingen tot stand, die praktisch buiten de Goirlese samenleving stonden.
Aan de latere Dr. Keyzerlaan werd 7 mei 1933 de eerste steen gelegd van het tweede kleuterdagverblijf in Nederland, Kleuterheil.
Franciscanessen
Het verblijf werd 30 augustus 1933 geopend door de Tilburgse burgemeester Vonk de Both. Zieke en herstellende kinderen konden ‘in de bosrijke omgeving de gehele dag in de openlucht doorbrengen, hun middagslaapje doen en een goede gemengde voeding krijgen, waarbij aan groente en vruchten een ruime plaats is ingeruimd’.
Vier zusters Franciscanessen van de H. Familie waren bij de oprichting van deze stichting van dr. Keyzer betrokken. Daarom werd de leiding van het huis opgedragen aan deze congregatie. De franciscanessen staakten hun werkzaamheden in augustus 1945 en vertrokken.
Dochters van OL Vrouw van het H. Hart
Nadat de leiding enkele jaren in handen van leken was geweest, namen de Dochters van O.L. Vrouw van het H. Hart het in 1953 vanuit Tilburg over met het kleuterdagverblijf Kleuterheil.
In 1957 is het medisch kindertehuis Godelieve geopend, naar ontwerp van architect Jos Bedaux uit Goirle. De zusters hadden er aanvankelijk inwoning en pas later werd in het hoofdgebouw het zusterhuis ingericht. Ze werkten hier tot 2001.
De hoofdbouw werd in 2006 gesloopt. In de nieuwbouw aan Rillaersebaan 75 is nu de Stichting Kompaan gevestigd.
Het complex bestond uit zes woonhuizen, de school, het hoofdgebouw annex zusterhuis en een kapel. Rekening houdend met het gebruik van binnen- en buitenruimten door de kinderen waren de paviljoens open aan gazons geplaatst. De kapel werd gemarkeerd door een torentje.
Bron: J. Smits, Vademecum van religieuzen en hun kloosters in Noord-Brabant, Alphen aan de Maas, 2010
Deze pagina is aangepast op 3 juli 2020 door vervanging van een foto. Redactie.
Aanvullingen
Maria Aerts stuurde deze foto's van Kleuterheil:
Margriette Swinkels werkte van september 1962 tot en met juli 1964 op Kleuterheil. Ze heeft er ook het diploma kinderverzorgster behaald. "De kinderen spraken ons aan met tante," schrijft ze, "Ik heb altijd gedacht dat dat wat vriendelijk klonk dan juffrouw, maar of dat waar is weet ik niet.
De directrice was een non, maar hoe die heette weet ik niet meer. Dan was er nog een verpleegkundige (een leek) en die spraken we met zuster Versteeg aan. Ze was erg streng vond ik. Zij keek de kinderen na en deed ook huisbezoeken en soms nam ze je mee als je opleiding daar volgde. Soms kwam ook dokter Keijzer jr en dan was zuster Versteeg in haar nopjes.
Er waren een of twee groepen in het oude gebouw maar dat weet ik niet meer precies. De twee gebouwen die toen vrij nieuw waren stonden wat verder op het terrein. Die waren ook weer in vier groepen verdeeld. De namen van die groepen weet ik niet meer. Op elke groep stond een gediplomeerde, een tweedejaars en een eerstejaars.
Als je aan de opleiding kinderverzorgster begon en van ver kwam kreeg je een kamer bij een hospita, meestal bij oudere mensen, en dat werd door Kleuterheil betaald evenals drie maaltijden per dag. In het tweede jaar bleef dat ook zo, maar kreeg je (ik denk ongeveer) 29 gulden per maand. Je deed na het tweede jaar examen en dan zocht je een andere baan.
Er was ook nog afdeling voor de kleren van de kinderen, want die kregen bij aankomst kleren van Kleuterheil aan.
Waar het eten vandaan kwam kan ik me niet meer herinneren."
De foto's en de brief die ze instuurde komen uit de periode dat ze op Kleuterheil werkte en studeerde.
Reactie toevoegen