De H.H. Maria en Brigidakerk in Zesgehuchten

Paul Huismans

vertelde op 16 januari 2015 om 11:32 uur

In de middeleeuwen werden gotische kerken van binnen bont beschilderd. Ook in dat opzicht imiteerde de neogotiek de ‘echte’ gotiek.

Foto: G.J. Dukker, 1975. Bron: Collectie Rijksdienst Cultureel Erfgoed 167.952 — *Foto: G.J. Dukker, 1975. Bron:* Collectie
Rijksdienst Cultureel Erfgoed 167.952

Maar dat kwam niet overeen met de smaak in de tweede helft van de twintigste eeuw. Veel neogotische kerken werden toen van binnen wit geschilderd, net als de strenge sobere protestantse kerken tijdens de Reformatie.

Gelukkig verdwenen de kleuren van de neogotiek niet overal. Zo heeft de parochiekerk van Zesgehuchten bij Mierlo nog het originele polychrome interieur. Dat was een belangrijke reden om deze kerk tot rijksmonument te verklaren.

De kerk is een schepping van architect Van Tulder. Met de school en de pastorie maakt het gebouw deel uit van het dorpstafereel dat tussen 1860 en 1884 tot stand kwam aan de Papenvoort.

Reageer hieronder en deel je herinneringen aan de kerk, het leven in de parochie en de geestelijken van vroeger. Op de foto zien we pastoor Van Hooff, die in 1919 in Zesgehuchten werd ingehaald en de parochie daar ook in de jaren vijftig nog bediende. Hij was toen al de 80 gepasseerd. Om een indruk te krijgen van zijn 'werklast' toen: volgens de Piusalmanak ging het omstreeks 1955 om 2275 katholieke inwoners.

Misschien herinner je je ook nog wel pastoor J.F. Joosten, die in 1962 de kerkgemeenschap onder zijn hoede kreeg. Ook over hem en andere priesters van de Maria en Brigidakerk zijn vast nog wel wat verhalen te vertellen.

Pastoor G.M. van Hooff. Prentje ter gelegenheid van zijn 25-jarig jubileum, 29 mei 1944. Herken je hem nog? (Collectie RHCe, 252637, foto: Van den Bichelaar) — *Prentje van pastoor G.M. van Hooff bij gelegenheid van zijn 25-jarig jubileum, 29 mei 1944 (foto: Van den Bichelaar. Bron: collectie Regionaal Historisch Centrum Eindhoven, nr. 252637*)

Meer RK kerken

Reacties (2)

Jan van den Dungen zei op 22 september 2024 om 09:13 uur

Pastoor van Hoof ruim 40 jaar in Zesgehuchten

De straat waar de huidige pastorie, direct om de hoek bij de Brigidakerk van Zesgehuchten staat. heet terecht Pastoor van Hooffstraat. In het weekeinde van 29 september 2024 wordt het 140-jarig bestaan van de kerk van Zesgehuchten gevierd. Pastoor Van Hooff, die oprecht als een hardwerkend, legendarisch en zeer menslievend persoon wordt bestempeld, vulde ruim 40 jaar lang, onafgebroken de pastoorsfunctie van deze kerk in, die in de begintijd in de zelfstandige gemeente Zesgehuchten uitstrekte van de wijk Tivoli tot aan de Aalsterhut en Mie Peels.
Eind mei 1919, kwam hij als scheidend kapelaan uit het Brabantse Herpen hier naar toe. Hij bracht zijn moeder, de al geruime tijd weduwe Barbara van Hooff-Ader mee, die anderhalf jaar later naar een verzorgingshuis in Goirle verhuisde en daar in 1927 op 88-jarige leeftijd overleed. Pastoor Gèr van Hoof bleef op zijn post en bleef dat doen tot 1 april 1962, samen gedurende lange tijd met zijn huishoudster Betsie van Beek. Pastoor J. Joosten kwam in zijn plaats. Op 13 januari 1965 overleed Van Hooff op 91-jarige leeftijd en hij werd begraven op het plaatselijke kerkhof. Betsie overleed in oktober 1977 na een jarenlang dienstbaar werken op de pastorie van Zesgehuchten.
Hopelijk hebben zij in de Hemel beiden een makkelijke stoel verdiend, gemaakt door pastoor Van Hooff’s vader, die van beroep stoelenmaker was in Tilburg.