Dat was lastig, omdat de arbeiders dan in Budel of Hamont naar de kerk moesten – te voet. Daarom werd in 1896 in een van de fabrieksgebouwen een kapel geopend. Bij gebrek aan een kerkklok werden de diensten aangekondigd door de fluit van de fabriek.
Pas in 1952 kreeg Budel-Dorplein een echte eigen kerk, gewijd aan de H. Jozef, uiteraard. Hij was immers timmerman en is de patroon van de arbeiders. Vanaf die tijd werden de gelovigen niet meer met een fluit, maar met twee echte klokken naar de mis geroepen. Deze kregen de namen Emile en Lucien, naar de broers die eigenaar waren van de fabriek.
De zinkfabriek ging in 1973 over op een ander procedé van zink maken en bestaat vandaag de dag nog steeds onder de naam Nyrstar.
In 2012 maakte het bisdom bekend de Sint-Jozefkerk te willen sluiten. Hoewel de inwoners van Dorplein het daar niet mee eens waren was het in 2014 toch zover: als enige van de Cranendonkse kerkgebouwen werd de Sint-Jozefkerk gesloten.
Reageer hieronder en deel je herinneringen aan de kerk, het leven in de parochie en de geestelijken van toen. Zoals aan pastoor W. Thijssen uit Zijtaart, die in 1950 op 36-jarige leeftijd in de parochie werd ingehaald en deze ook in de jaren zestig nog bediende. Hieronder zien we hem op de foto.
Reactie toevoegen