Oudenbosch, St.-Elisabethgesticht. Foto: Collectie Jan Smits
Uit het Gedenkboek blijkt dat dit huis tot stand is gekomen door een veelvoud aan giften, schenkingen en legaten. De bouw en de levering van de materialen werd opgedragen aan Bartholomeus Verlegh te Ginneken. Opmerkelijk is dat architect P. Soffers uit Ginneken op 23 augustus 1873 werd gevraagd het werk van Verlegh ‘na te zien’, wat hij vergezeld liet gaan van een schenking.
De Franciscanessen van Charitas namen de ziekenverzorging op zich. In mei 1879 schonk de weduwe Hopstaken opnieuw fl. 12.000,- voor een kapel, die pastoor Hellemons 22 april 1880 inzegende. A. Verlegh uit Breda bouwde later een nieuwe vleugel en verlengde het gebouw in 1885 aan de noordzijde.
Het oorspronkelijke klooster was mede door de uitbreiding van het ziekenhuisgedeelte in 1906 door A. van Engelen uitgegroeid tot een fors gebouw. De uitbreiding van de kapel door architect Oomen volgde in 1928.
Plannen voor een nieuw complex werden al gemaakt in 1967, toen het Sint Elisabeth bestuurlijk los kwam van de kerk. Pastoor J. Kloeg was de laatste pastoor die tevens voorzitter was. In 1983 werd het huis verlaten. Een jaar later was het een bouwval geworden, waaruit het klokje werd gered en overgebracht naar de basiliek. Architect E. Hoogenberk wilde de voorgevel en de kapel restaureren en woningen bouwen. Maar de historische waarde werd niet algemeen erkend en een felle brand in juli 1989 maakte een einde aan de plannen. De afbraak volgde 17 juli 1989. Op het adres West-Vaardeke 11-A is nu het Oudenbosch Medisch Centrum gevestigd.
Het haast neoclassicistische hoofdgebouw had een symmetrische voorgevel en twee uitspringende zijvleugels, die elkaars spiegelbeeld vormden. Boven de dubbele ingangsdeur vermeldden drie tableaus de naam van het gesticht. De oorspronkelijke ‘romeinsche’ kapel van Soffers uit 1880 had rondbogen, pilasters en een fronton. De kapel leek sterk op de kerken van Soffers en was in het noordelijk deel van de binnentuin gebouwd.
Reactie toevoegen