Wij noemden in onze jeugd die kerk oneerbiedig de 'bidfabriek'!

Die kende ik nog niet : ) Leuk! Ben benieuwd of er nog meer bijnamen in omloop waren... Het markante gebouw nodigde daar wel toe uit blijkbaar.

ja, ik was een parochiaan, samen met mijn ouders en broer, ik heb er in het kerkkoor gezeten even, en ook in deze kerk mijn doobelofte, bovendien kwam de pastoor om de paar weken op huisbezoek, ik was een jaar of 8, wat me opviel aan deze kerk dat er zoveel glas aanwezig was. met de twee lagere scholen en de mavo in de buurt was dit een gezellige buurt.

Wat leuk om te lezen M. Voets, dat je zulke mooie herinneringen aan de buurt hebt waar je in opgroeide. Als je in de kerk zat, leidde zoveel glas natuurlijk wel behoorlijk af, denk ik ?

Wij woonden schuin tegenover de kerk aan de Postelse Hoeflaan. Ik ging dan ook naar de lagere school, naast de kerk. Voorheen een meisjesschool, de Gemma Galganischool. Er pal achter stond de jongensschool, de Albertus Magnusschool. Sinds 1966 waren beide scholen gemengd. In 1960 ben ik gedoopt in de toenmalige ambachtsschool aan de Wandelboslaan. De kerk zelf was toen nog in aanbouw. In de Goede Herderkerk heb ik mijn eerste communie gedaan en mijn vormsel. Daar waren pastoor Koolen en monseigneur Bluyssen bij. Met ons gezin gingen we elke zondag naar de kerk. Jarenlang ben ik lid geweest van het kinderkoor onder leiding van Ab de Boer. Misdienaars werden geworven op de lagere scholen. Als mijn ouders jarig waren kwam pastoor Koolen op bezoek. Ik kan me niet herinneren dat hij koffie of thee dronk. Hij wilde graag een glas melk. En ging naar huis met een dikke sigaar. Ook kan ik me kapelaan Vonk herinneren. Die reed op een motor.
Het was een jeugd, waarin de kerk een belangrijke plaats innam. In gedachten zie ik nog steeds het kerkplein van voorheen voor me.

Wat mooi beschreven, Karien, je neemt ons echt even mee terug in die tijd. Zo te lezen, kijk je daar met warme gevoelens op terug. Lees ik je reactie dan goed?

Ik vond het een hele eer om in deze buurt te wonen. Wij met gezin van 7 gingen ook iedere zondag naar de mis. Moeder heeft 45 jaar bij het gemengd koor gezeten. Het gebouw van de kerk en vooral het interieur sprak mij erg aan. Hij was haast on Nederlands. De grote tegels op het binnenpleintje bij de parochiezaal waren 6 of 8 hoekig en Pastoor Koolen had er daar ook zijn verblijf annex woning, naast zijn collega´s pastoor Cutter en Zonneveld. Met de welpen de verkenners maakte wij enkele jaren gebruik van het parochiezaaltje en er was een handenarbeidclub die zich bevond onder het altaar in de kleder. Mijn broer was misdienaar meestal tijdens de mis van half 6 op de zaterdag en had ooit meer wijn dan water in het glas of beker van pastoor Koolen gedaan en dat liet die goede man ook merken. Als er weer een kind bij ons was geboren dan kwam de pastoor ook bij ons thuis langs. Bij Pastoor Cutter heb ik ooit op zijn schouders en hoofd gestaan toen ik de hondenriem omhoog had geslingerd en dit op het dak van de lager gelegen delen van de kerk was gekomen. Ik vond het heel erg jammer toen in 1987 de kerk en de toren werden afgebroken en de banken in de kerk daar werden de planken en balken aan de parochianen verkocht.

Prachtige anekdotes, Maurice, er spreekt zoveel warmte uit! Wat mooi dat je daar zulke fijne herinneringen aan hebt. Nog een aanvullende vraag: wat was het precies dat je zo aansprak van het interieur van de kerk? Kun je daar een voorbeeld van geven? Ik ben heel benieuwd!

Ik ben geboren in 1964 en samen met mijn ouders en zus woonde ik eerst in de flat aan de Albertus Magnusstraat en daarna in de Bellarminostraat. Als goed gelovig gezin gingen we natuurlijk naar de kerk. Eerst samen met mijn ouders op zondag en later mochten we kiezen. Of zaterdagavond of zondagmorgen.
Ik herinner me nog dat er in de kelder van de kerk een hobbyclubje was. Daar knutselden we. Na het overlijden van mijn moeder vorig jaar kwam ik bij haar spullen nog een kerstster tegen die ik daar ooit gezaagd heb en door ik denk de kapelaan was "gebrand".
Ook ben ik meerdere malen lid geweest van het koortje. Tegen de tijd van het jaarlijkse koorreisje werd ik weer lid om daarna weer snel op te zeggen :-).
De kerk vormde in de jaren 60-70 het middelpunt van de wijk. Ook de missionarissen in de vreemde werden niet vergeten. Mijn moeder heeft denk ik wel twee decennia "verjaardag zakjes" opgehaald voor het Parochieel Missie Centrum (PMC). De bedoeling was dat je wat kleingeld in de enveloppe deed. Dat geld werd geteld aan de keukentafel en daarvan kregen de missionarissen een cadeau als ze in Nederland waren.
Als kind herinner ik me eindeloos rondjes fietsen om "magere Josje" in droge hete zomers.
Natuurlijk ging ik na het "houten" kleuterschooltje naar de Gemma Galgani school. In de gymzaal had gymnastiek en turnvereniging Dionysus haar onderkomen. Daarvan was ik lid in die jaren. Ik heb de sloop van de kerk en magere Josje bewust meegemaakt. Ik moet daar als amateurfotograaf nog wel ergens foto's van hebben. In mij herinnering reed een gigantische buldozer zo de kerk in.
Na de middelbare school ben ik vertrokken uit de wijk. Mijn moeder echter is er tot een paar jaar voor haar dood blijven wonen. Mijn vader Nico Mayen heeft tot zijn dood kosterdienst gedaan in "het zaaltje". Iedere zaterdagochtend werd daar nog een dienst gehouden voor de belangstellende parochianen.
Ondanks de knullige kneuterigheid bewaar ik goede herinneringen aan deze tijd.

Beste Marilou Nellissen. De stijl van architectuur in en buiten de kerk had iets heel erg luxe en vernieuwends dat ik bijna nergens anders tegen kwam in die periode. De Arduin tegels in de kerk waar je kon lopen. En die plantenbakken met grote tropische planten. Het enkel glas in plaats van thermophane was er haast toen nog niet met die honderden raampjes in het boven gedeelte. Het hangend plafond boven het altaar en gedeeltelijk boven de banken dat je alleen heel duidelijk kon zien als je op het kerkplein stond of met je rug naar de 10 hoog flat (parkflat) Het enorme haast abstracte doek met de levensweg van Jezus ontworpen door; ik meen Luc Hoek uit Boxtel. De deuren die toegang gaven tot de kerkzaal met rubberen randen en grote glazen ruiten er in, leken haast op theater of bioscoop deuren zoals ze die vroeger ook in het Noorderlicht film theater en bij de Harmonie hadden. Het doop gedeelte dat vroeger eerst volgens mij links vooraan bij het altaar had gestaan en later links vooraan als je bij de ingang binnen kwam dat was een heel mooi ontwerp ook van hardsteen en echt jaren 50 design. En het metalen kruis met in goud relief de afbeelding van Jezus daarop en ontworpen door beeldend kunstenaar J. Claessen zo ver dat ik weet, en hij had meerdere werken van zijn hand op verschillende plekken staan. Als je binnen kwam was er rechts aan de muur in retro stijl metalen bronzen kaarsenhouders aan de muur en ook een beeld van Claessen erbij. Gewoon de hele antourage was erg doordacht. Ik vond alleen dat het orgel niet helemaal mooi paste omdat het in een andere en veel modernere stijl was ontworpen. Ik heb een fotografisch beeld geheugen net als mijn moeder en daardoor kan ik in heel erg detaillering alles herinneren. Als je knielend tussen de banken ging zitten dan hadden ze grijze van vilt rechthoekige matjes van zo´n 1,5 tot 2 cm dik en daar zat aan de rand ook een gat in met een metaalring erin bevestigd tegen het scheuren en waar je het mee kon ophangen aan de bank voor je.
En als je dan vanaf je geboorte die kerk kent en hebt gezien en dat die dan word afgebroken rond je 25e dan kan je dat als heel erg naar ervaren. Omdat enigszins te verwerken ben ik in de loop van de latere jaren geregeld op de fiets naar Boxtel gegaan omdat daar na afbraak van hun Maria Regina kerk wel de toren (Magere Josje´s tweeling zus die 10 meter lager is en maar 3 wijzerplaten heeft en precies de zelfde haan) en ondanks dat die ietsjes scheef stond is behouden en ge combineerd met de nieuwe bebouwing.

Wat een mooie herinneringen, Harrie, en wat mooi verwoord ook dat je zulke goede herinneringen hebt aan deze 'knullige kneuterigheid'. Ik denk dat dat voor veel mensen heel herkenbaar is! Mocht je overigens die foto's nog tegenkomen, en je zou ze willen mailen naar info@bhic (ovv Magere Josje), dan zetten we ze hier er heel graag bij, hoor!

En ook Maurice, veel dank voor het tot leven roepen van die tijd. Onvoorstelbaar hoeveel details je zijn bijgebleven, dat maakt je bijdrage heel bijzonder. Ik kan me voorstellen dat het aangrijpend is zo'n kerk gesloopt te zien worden. Wel fijn dat de Magere Josje uit Boxtel dan wat troost kon bieden.

Ik ben geboren in 1963in deaugustinusstraat. Wij kwamen niet in de kerk, alleen met school. Ik zat op de Albertus Magnusschool. Ondanks dat wij van de “rode” familie waren kwam pastoor Kolen regelmatig op bezoek. Niet om te bekeren maar ik denk dat hij het leuk vond om met mijn socialistische vader te discussiëren onder het genot van een sigaar. Ik kam in herinneringen dat er nog een poging ondernomen is om het magere Josje te behouden door de wijkbewoners. Ik heb nog jaar uit mijn slaapkamerraam gekeken om te kijken hoe laat het was.

Ik ben geboren in 1963in deaugustinusstraat. Wij kwamen niet in de kerk, alleen met school. Ik zat op de Albertus Magnusschool. Ondanks dat wij van de “rode” familie waren kwam pastoor Kolen regelmatig op bezoek. Niet om te bekeren maar ik denk dat hij het leuk vond om met mijn socialistische vader te discussiëren onder het genot van een sigaar. Ik kam in herinneringen dat er nog een poging ondernomen is om het magere Josje te behouden door de wijkbewoners. Ik heb nog jaar uit mijn slaapkamerraam gekeken om te kijken hoe laat het was.

Mooi! Bijzonder om te lezen dat een pastoor regelmatig op die (aangename) manier de discussie aanging. En zo'n klok die je vanuit het raam ziet, ik kan me voorstellen dat dat een echte routine wordt - een vanzelfsprekendheid. Daar heb je vast nog vaak op misgegrepen?

Hallo, ik ben gedoopt in deze kerk toen hij in 1961 net opgeleverd was, ook deed ik er mijn eerste communie. Ik zat ook in het knapenkoor in de eerste zondagochtend dienst.
Echter ik ben wel benieuwd of iemand de naam weet van dat houten kleuterschooltje vlakbij dat Harrie Mayen noemt.
groeten

Bedankt Rinus-Jan, de naam van het houten kleuterschooltje... die vraag staat nog open he?

Wie weet hierop het antwoord? We zijn heel benieuwd!

Ben al in mijn gedachten aan het graven geweest. Er stonden twee kleuterschooltjes. Het stenen en het houten kleuterschooltje. Het houten kleuterschooltje stond op de plek waar nu wooneenheden van Amarant staan grenzend aan het terrein van de Tiendschuur. Ik kan me vooralsnog geen andere naam van het schooltje herinneren. Ook Google geeft ff niet thuis!

Hmm, en er moeten toch mensen zijn die dit toch weten, zou je denken... Ik geef de hoop nog niet op: wie helpt ons verder?

Ik heb de vraag uitgezet in de facebook groep van de Gemma Galgani school. Een lid van deze groep wist te vertellen dat de naam van de "houteren" kleuterschool de Agnella school is. Betrokkene geeft aan dat zij de naam in haar fotoboek heeft terug gevonden. Een gerichte google zoekactie op deze naam levert weinig op. Slechts één vermelding op schoolbank.nl. Aangezien ik hier geen lid van ben kom ik hier niet verder. Misschien iemand anders hier?

Hartelijk dank Harrie. Het schooltje bleef daarmee in de sfeer van de Goede Herder immers agnellus betekent klein lam, wel leuk voor een kleuterschool.

hallo
Wij woonde aan de postelse hoeflaan en keken recht op kerk en de lagere school.En later op de Angela mavo.

Een leuke tijd gehad in het Zand.Jonge wijk en volop in ontwikkeling toen in de jaren 60.

pastoor koolen kwam bij ons ook regelmatig op bezoek en wilde altijd melk drinken.
Vanuit de Gemma galgani school kon ik zo ons huis zien en mijn moeder bezig zien met het werk in huis.

Ja het was knullig als je het met deze tijd gaat vergelijken.

Maar met of zonder die hedendaagse blik zijn ook stuk voor stuk warme herinneringen, toch Mieke?

Van 1963 t/m 1970 was ik leerkracht op de Albertus Magnusschool in de eerste klas. Onze oudste zoon hebben we naar een kind in mijn klas genoemd. Hij heette Bas, maar zijn achternaam weet ik niet meer.
Wie zou mij daarbij kunnen helpen?

Oh, dat is een mooie vraag Jacomine. Hoe oud zou deze Bas nu moeten zijn, schat je?

Oh, dat is een mooie vraag Jacomine. Hoe oud zou deze Bas nu moeten zijn, schat je?

Wij kwamen in 1958 in ‘t Zand wonen. De pastorie was toen aan de Tob. Asserlaan 1 en er werd gekerkt in de toenmalige LTS aan de Wandelboslaan (nu ROC). Ik ben daar nog even misdienaar geweest. Daarna is alles verhuist naar de nieuw gebouwde kerk.

Beste Tilburgers,
In 2006 ben ik vanuit Pumerend (geboren in Amsterdam) verhuisd naar Boxtel om in het wooncomplex “De Banier” te gaan wonen. Dit complex staat op de grond waar ooit de Maria Reginakerk stond met haar fraaie toren. De toren staat er nog steeds en maakt nu deel uit van ons complex. Op de site van de VvE de Banier heb ik onderstaand verhaal geplaatst en geeft aan hoe de beide torens aan hun naam gekomen zijn.
Het was mij trouwens tot vandaag niet bekend dat er ooit een zuster toren was in Tilburg. Maar dat komt misschien omdat ik geen geboren Brabander ben. In 2008 & 2009 was onze Magere Josje aan grootonderhoud toe. De VvE De Banier heeft dat toen moeten betalen en we kregen gelukkig flinke financiële steun van de gemeente en de lokale woningbouw vereniging. In die periode was ik een deel van het VvE bestuur en we hebben er uiteraard flink over vergaderd. Maar is het toen nooit ter sprake gekomen dat er een zuster toren in Tilburg was.
Ik ga het verhaal zo als het hier onder staat op onze site uitbreiden met de informatie over Tilburg. Want het is ook interessant voor mijn buren.

In september 1967 stapte ik op de Amsterdamse Oudezijds Voorburgwal nummer 100 bij mijn eerste werkgever naar binnen. Ik wist nog niet dat op nummer 83 aan de overkant van die gracht 10 jaar daarvoor iets verschrikkelijks was gebeurt.

In de ochtend van 11 augustus 1957, rond een uur of acht, meldde zich een man genaamd Joop S. (Joop Scheide) bij het politiebureau aan de Warmoesstraat in Amsterdam. De man zei zijn vrouw bewusteloos te hebben aangetroffen in haar kamer op de Wallen. Daarbij zei hij blauwe plekken en striemen in haar nek te hebben waargenomen. De striemen bleken bij lijkschouwing te duiden op wurgmoord. Mevrouw Johanna Machelina Scheide-Oudes werd levenloos en zonder kleding aangetroffen op haar bed, ook was de kamer aan de Oudezijds Voorburgwal, waar ze haar werk deed, volledig overhoop gehaald. Joop S. werd vanaf dag één gezien als hoofdverdachte van de moordzaak, maar werd vrijgesproken op basis van gebrek aan bewijsmateriaal.

Appie Baantjer, de later bekend geworden schrijven van de bekende “De Cock” verhalen, hielp als rechercheur bij het moord onderzoek maar kon de moordenaar van de prostitué met de bijnaam “Magere Josje” niet veroordeeld krijgen. De hoofdverdachte Joop Scheide was de derde echtgenoot van de 33 jarige “Josje”.

Deze moord was de tweede op een prostitué binnen een jaar en de twee moordadressen lagen heel dicht bij elkaar daardoor was er erg veel aandacht in de pers. Ook voor die eerdere wurgmoord op “Chinese Annie” is nooit iemand veroordeeld. In de jaren vijftig van de vorige eeuw was een moord nog iets bijzonders.

Toen in diezelfde periode in Boxtel de Maria Reginakerk werd ontworpen en gebouwd bedacht de architect Jan Strik daar een fraaie slanke rechte toren bij. En hoe een bijnaam ontstaat is nooit te achterhalen maar de toren kreeg al snel de naam van de vermoorde Amsterdamse vrouw. Ze is een begrip in en rondom Boxtel.

Als ik voor de Banier sta kijk ik bijna altijd even op de klok omdat ik sinds ik met pensioen ben geen horloge meer draag. De schoonheid van de simpele rechte toren maakt me nog steeds blij maar ik moet toch ook vaak wel aan haar naamgever denken die door een brute zinloze daad hier onsterfelijk is geworden.

Fred Jobsis

De Bas die ik zoek zal nu ongeveer begin 50 jaar zijn, denk ik

Nu 70 jaar oud ga je terug in de tijd en denk ik met veel plezier
aan mijn(onze) jeugd in parochie De Goede Herder aan de Postelse
Hoeflaan in Tilburg.
Ook ik herinner me de verhuizing (processie)van de kerk aan de Wandelboslaan naar de kerk de Goede Herder met de markante kerktoren Magere Josje.
(Misdienaar, acoliet,hulpkoster)
Ik kwam er wonen op de leeftijd van 8 jaar en volgde de basisschool aan de Nimrodstraat in klas 3 en 4 bij de heer Van Son; daarna naar nieuwbouw Albert Magnussschool bij de heer Jansen in klas 5 en de heer
Rinkes in klas 6.
Daarna Paulus HBS etc.
Fijne herinneringen aan o.a. aan kapelaans Smarius, Arts ,Schellekens met hun betrokkenheid bij ons welzijn.(leiders voetbalelftal lagere school in finale Willem II stadion samen met onderwijzer Kruizinga)
Waar blijft de tijd......
(adres Antonie Moddermanstraat 42)

Dank voor je reactie Gerard, leuk oa om te lezen hoe jong ja al betrokken raakte bij deze kerkgemeenschap in de ondersteuning van de pastoor. Valt vast nog veel meer over te vertellen. Welkom op de site en graag tot ziens!

@Jacomine Wels-Kruizinga.
Ik ben zelf geboren in 1964. Ik kan me nog een Bas(je) van de Waal herinneren. Die woonde net als ik destijds in flat in de Albertus Magnusstraat. Het is natuurlijk een gok maar het zou kunnen kloppen. Ik heb verder geen gegevens van hem maar ik weet dat zijn moeder enkele jaren geleden in het zelfde verzorgingshuis woonde als mijn moeder destijds.

Ja, de pastoor ik herinner het me weer goed. In 1968 is ons gezin aan de Postelse Hoeflaan komen wonen. Recht tegenover de kerk. Smeekens, het hoofd van de Gemma Galgani was onze buurman.
Smeekens met z'n sigaar, gleufhoed en de pastoor, ook met sigaar, probeerde mijn ouders over te halen om mij en m'n zusje naar de Galgani school te laten gaan. Helaas voor beiden, waren we gereformeerde import Tilburgers. ( uit Dordrecht ). Wel konden we daarvoor naar het kleuterschooltje met juffouw Marie-Jose ( woonde ook aan de Postelse Hoeflaan, van Indische afkomst meen ik ) Ben vaak bij mijnheer pastoor geweest. Ik was zo'n jaar of 10 en verzamelde postzegels. Bij de pastoor kon ik dan een doos ophalen van waaruit je kon kopen. Vervolgens moest je de doos dan doorbrengen naar de volgende in de groep. Pech voor mij, klein menneke, klein fietske, van de Postelse Hoeflaan naar de Koningshoeve! Mijnheer pastoor zal gelachen hebben. Ik herinner me ook nog de pater met snottebel onder de neus, volgens mijn moeder een vriend van de pastoor, die 's winters langs de deur kwam om kaarten of een kalender te verkopen voor arme landen. Mijn moeder kocht altijd, gaf zelfs wat extra. Toch ben ik een tijd elke week naar de Gemma Galgani school geweest voor........AMV! (algemene muzikale vorming) Geen idee wiens idee dat was maar dat + de postegels was het veilige leventje van toen. Oh en natuurlijk de blokfluitles op het fraterhuis die er toe leidde dat ik als 9 of 10 jarige met kerst in het blokfluitgroepje in jawel de katholieke kerk mocht spelen! pastoor en m'n ouders vonden het prachtig! Dus ook op een van huis uit gereformeerde maakte de sloop van de kerk en de toren waar ik dagelijks op keek voor de tijd een indruk van de wereld veranderd dus echt. Ik denk niet altijd ten goede! Nu zeg ik vanuit mijn thuis in het buitenland; pracht tijd, pracht omgeving, toffe mensen in de buurt (ook al waren ze katholiek haha), stay safe, stay well!

@Ronald: mooi beschreven, dat 'veilige leventje van' toen, zoals je het noemt. Als 'gereformeerde import' hebben jullie dan toch heel aardig jullie draai in die katholieke wereld gevonden. Werden er nog pogingen ondernomen om jullie voor het katholicisme te winnen? Dank voor je bijdrage!

@ Chris Knoop. Per e-mail heeft u ons gevraagd of er iets mis is gelopen met een reactie van uw vrouw op dit verhaal. Die reactie is inderdaad niet bij ons binnengekomen. En sterker nog: het e-mailadres vanwaar u uw vraag stuurde blijkt niet te werken, als we er op proberen te antwoorden. Vandaar dat we deze ongebruikelijke manier hebben gekozen om u een antwoord te geven. Misschien kunt u via een andere manier proberen contact met ons op te nemen?
We hopen u hiermee van dienst te zijn geweest.

Per 1 september 1958 ben ik als 23-jarige benoemd tot hoofd van de kleuterschool St. Lucia van de parochie De Goede Herder te Tilburg in de nieuwbouwwijk ’t Zand. Wij zijn begonnen in noodlokalen aan de Nimrodstraat 5. Al snel groeide de school naar 4 klassen met in totaal 160 leerlingen. Er was zelfs een wachtlijst. De nieuwbouw was er in 1961. Een houten schoolgebouw aan de Th.van Aquinostraat 40A.
Op 1 mei 1963 heb ik ontslag moeten nemen wegens huwelijk. Zo ging dat in die tijd. Door het werk van mijn man zijn wij in Oosterhout gaan wonen en later in Dongen. Wij zijn getrouwd in de parochiekerk van De Goede Herder in het bijzijn van de kinderen van de kleuterschool en werden buiten opgewacht door de leerlingen van de lagere school.
Inmiddels ben ik 85 jaar oud, bijna 60 jaar getrouwd en denk nog steeds met veel plezier terug aan mijn periode als hoofd van de kleuterschool St. Lucia te Tilburg.

Bedankt, Joke, voor het delen van deze dierbare herinneringen. Prachtig dat jullie alweer bijna 60 jaar getrouwd zijn! En wat leuk dat jullie je huwelijk zo samen met de leerlingen van twee scholen hebben kunnen vieren.

In de Goede Herderkerk is mijn liefde voor orgel- en koormuziek ontstaan. De parochie beschikte over een goed Gemengd Koor dat diverse dirigenten kende: Michel de Veer, Hans van den Brand, Paul van Gulick, Pierre van de Laak. Ook waren er goede organisten waarvan frater Kees Backx mijn grote voorbeeld was. Hij speelde goed, kon mooi en smaakvol begeleiden en meesterlijk improviseren. Met Kerstmis en Pasen werd het koor vaak aangevuld door een orkest en dan werden Missen van Mozart, Haydn en Schubert uitgevoerd. Het herenkoor zong ook vaak Gregoriaans. De kerk had een mooie akoestiek. De luidklok in de toren naast te kerk was in een groot gedeelte van 't Zand te horen. Ook sloeg hij de hele- en halve uren en in juni startte de Tilburgse avondvierdaagse altijd 'klokslag' 18.00 uur op het plein onderaan de toren. Per 1 januari 1984 (dus niet 'eind jaren zeventig' zoals vaak te lezen is) werd de Sint Lucaskerk aan de Lage Witsiebaan de centrale parochiekerk van Zand I, II en III. Zo werden resp. De Goede Herder, De Sint Lucaskerk en de Pastoor van Arskerk in de volksmond ook wel genoemd. De kerk van de Goede Herder verkeerde in een vrij slechte staat en om het gebouw weer te herstellen moest 450.000 gulden op tafel komen. Dat was toen óók al een flink bedrag! Het kerkgebouw heeft nog 2 jaar leeggestaan terwijl de gemeente Tilburg en het kerkbestuur naar een nieuwe bestemming zochten. Een ombouw tot een sport- en recreatiecentrum werd overwogen maar dat plan haalde het uiteindelijk niet. Een deel van de kerkbanken werd verkocht aan een parochie buiten Tilburg. Het orgel verhuisde naar de Lucaskerk samen met het doek van kunstenaar Luc van Hoek en het tabernakel. Begin januari 1986 werd begonnen met de sloop welke ik bijna dagelijks volgde. Ik studeerde toen aan het Brabants conservatorium en kwam met 'lijn 2' Groenewoud via 't Zand dagelijks op de Postelse Hoeflaan. Iedere dag schoot ik een paar foto's. Op dinsdag 28 januari gingen de laatste overblijfselen onder grote publieke belangstelling (en met het nodige glasgerinkel) tegen de vlakte. Magere Josje bleef ontheemd achter en zou een maand later handmatig met een pneumatische hamer worden gesloopt. Daarmee verdween een markant bouwwerk uit de skyline van de wijk 't Zand.

Bedankt voor deze mooie bijdrage, Paul! Aan de hand daarvan is de informatie op deze pagina aangepast en aangevuld. Als je wilt, kunnen we een paar van die foto's uit '86 toevoegen. Je kunt ze sturen naar info@bhic.nl onder vermelding van de kerk. Wat bijzonder dat je die laatste dagen van de kerk op deze manier hebt vastgelegd.

@ Jacomine Wels-Kruizinga
Zo leuk wat ik hier lees over die mooie oude tijd. En bijzonder dat ik hier een reactie tegenkom van mijn "oude" juf van de eerste klas!! Ik heb warme herinneringen aan mijn tijd op de Albertus Magnusschool en bij u in de klas. Inmiddels ben ik sinds 1986 zelf juf. Nog steeds praktiserend en met plezier! Wat hebben we een mooi vak.
Bij de naam Bas moest ik meteen aan een klasgenootje van weleer denken. Inderdaad Bas van der Waals.
Warme groet,

Dag Nicolle,
Ik ben inmiddels echt een oude juf.Ben nu 76 jaar. Ik woon al 48 jaar in Boxtel.Wij hebben 3zonen en 6 kleinkinderen.
Leuk dat jij ook het onderwijs in bent gegaan.Ik ben nu al 13 jaar met pensioen.
Ben na de Tilburgse tijd les gaan geven, remedial teacher geworden en de laatste jaren onderwijsbegeleider geweest op mijn school, waar kinderen zaten die leer en gedragsproblemen hadden. Speciaal onderwijs, ZMOK
Groetjes.

Met mijn moeder op kerstavond herinneringen opgehaald over de wijk het Zand waar zij 65 jaar naar tevredenheid heeft gewoond.
De kerk kwam ook ter sprake.
Ook over het jeugdkoor waar ik als dochter op heb gezeten.
We konden de naam van het kinderkoor niet meer herinneren.
Heeft iemand nog een idee hoe de naam was van het kinderkoor onderleiding van Ab van den Boer?
Groetjes Marjo

Wat leuk dat je met je moeder in jullie geschiedenis gedoken bent. Altijd leuk om dit soort gesprekken te mogen hebben. Ik hoop dat iemand van de lezers je kan vertellen hoe het kinderkoor heette.