Al snel openden de zusters het Bernardinusgasthuis. Verschillende architecten, waaronder wellicht J. Heijkants, hebben er aan gewerkt. P.J.H. Cuypers ontwierp de zijvleugels, waarin het jaartal 1872 vermeld staat en de neogotische kapel achter het gebouw. In 1939 is deze door een grote kapel vervangen naar ontwerp van J.J.M. van Halteren uit ‘s-Hertogenbosch, die in de loop van de tijd meerdere verbouwingen uitvoerde. De kapel is kruisvormig met een lage vieringtoren met vier hoektorentjes. Zij heeft de typische kenmerken van de Delftse School.
De kapel werd in de Tweede Wereldoorlog ernstig beschadigd maar in oude luister hersteld. Er zijn glas-in-loodramen van Pieter Wiegersma en rector Egbert Dekkers. De kruisweg van gebakken klei is van Albert Meertens.
In 1989 was een klein hoekje van het klooster in gebruik als rectoraatsgebouw. Achter de kloosterkerk lag het kerkhof van de zusters, met in het verlengde een uitgestrekt park met waardevolle boomgroepen. Deze situatie is inmiddels door de vele uitbreidingen gewijzigd.
Het centrale hoofdgebouw maakt deel uit van een groep markante katholieke gebouwen: pastorie, kerk en congregatietiekapel van Cuypers en het oude kerkhof. In het midden van het dak van het gebouw is een klein torentje met spits geplaatst. Aan de uiteinden van de gevel springen haakse vleugels iets naar voren. Alle topgevels vertonen een renaissancistisch gevormde bekroning. Die aan de uiteinden hebben gepleisterde velden met een omlijsting. Daarbinnen is in reliëf ANNO DNI en MDCCCLXXII te lezen. De voordeur in het portiek dateert van circa 1950. De dakkapellen werden in 1988 vernieuwd.
Aan de achterzijde zijn tegen het hoofdgebouw traptorens met steile spitsen geplaatst. Op de binnenplaats met sierbestrating heeft men grasperken aangelegd.
Plannen om de prachtige tuin Franciscushof met rijke boomaanplant en waterpartijen tot stadspark te bestemmen zijn niet doorgegaan.
Bron: Jan Smits, Vademecum van religieuzen en hun kloosters in Noord-Brabant. Alphen a/d Maas, 2010
Reactie toevoegen